4 πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς και να έχουν θετικό αντίκτυπο στα παιδιά

Υπάρχουν μικρά καθημερινά πράγματα που κάνουμε ή μπορούμε να κάνουμε ως γονείς και (να) έχουν τεράστιο θετικό αντίκτυπο στα παιδιά. Αυτά συνοψίζονται στα εξής:
-Ανταπόκριση. Από τις πρώτες αλληλεπιδράσεις που έχουμε με το παιδί μας, νεογέννητο ακόμα, είναι η επικοινωνία και η ανταπόκριση. Από πολύ νωρίς ο εγκέφαλος των μωρών καταγράφει και ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που δέχεται αλλά και σε όσα δεν δέχεται. Αντιδρούν κάθε φορά που τους μιλάμε και μας δείχνουν με τον τρόπο τους ότι συμμετέχουν σε αυτή την αμφίδρομη επικοινωνία μέχρι να αρχίσουν να μιλάνε. Η προσοχή και ο χρόνος που αφιερώνουμε καθημερινά στο παιδί έχει αξία καθώς αποτελεί την αρχή για τη δημιουργία μίας σχέσης εμπιστοσύνης.
-Ευγένεια και σεβασμός. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στο παιδί μας αντανακλά πάνω μας και στους γύρω του. Αν εμείς είμαστε ευγενικοί και ακούμε με σεβασμό και υπομονή τις σκέψεις, τις ιδέες και τις επιθυμίες του, το παιδί θα υιοθετήσει αντίστοιχη συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή του. Λέξεις όπως "Παρακαλώ", "Ευχαριστώ", "Λυπάμαι", και "Συγχωρώ", πρέπει να ακούγονται από τους γονείς και να είναι πειστικές. Έτσι, το παιδί θα μάθει την έννοια της συγγνώμης, της συγχώρεσης, της επιβράβευσης και κυρίως ό,τι και οι μεγάλοι μπορούν όταν κάνουν λάθη να τα αναγνωρίζουν.
-Συζήτηση και συναπόφαση. Επικοινωνούμε με το παιδί σημαίνει του δίνω χώρο και χρόνο. Ο στόχος του γονιού και η μεγαλύτερη επιτυχία του, είναι να καταφέρει το παιδί να του μιλάει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Όταν θέλουμε ένα παιδί με αυτοπεποίθηση θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να του δίνουμε τη δυνατότητα να πιστέψει στον εαυτό του, ζητώντας τη γνώμη του για καθημερινά θέματα της οικογένειας ή εξηγώντας του για ποιο λόγο έπρεπε να ληφθεί ερήμην του μία απόφαση. Η ίση αντιμετώπιση κάνει τα παιδιά να αισθάνονται σημαντικά, ότι δεν είναι «μικρά», καθώς έχουν συμβάλλει και αυτά σε ένα γεγονός ( από το να επισκευαστεί κάτι ή να μαγειρευτεί έως να αναλάβουν να φέρουν εις πέρας μία μικρή αποστολή). Φυσικά ένας γονιός δεν μπορεί να δίνει πάντα εξηγήσεις για κάθε απόφαση που λαμβάνεται ούτε είναι απαραίτητο για τα παιδιά να είναι μυημένα σε όλες τις λεπτομέρειες της λειτουργίας του σπιτιού. Ωστόσο, είναι σωστό να γνωρίζουν το σκεπτικό των γονιών τους για ορισμένες αποφάσεις.
-Ενεργητική ακρόαση. Πίσω από κάθε τι που επιλέγει ένα παιδί να επικοινωνήσει βρίσκεται μια ανάγκη. Το παιδί χρειάζεται κάτι και το πρώτο σημείο αναφοράς φυσικά είναι ο γονιός. Όταν λοιπόν μιλάμε στα παιδιά μας πρέπει να είμαστε «εκεί» για να τα ακούμε κιόλας. Όχι αυτό που θέλουμε εμείς να ακούσουμε, αλλά όσα έχουν εκείνα να μας πουν. Πάνω απ 'όλα, η ενεργητική ακρόαση είναι ένα δούναι και λαβείν μέσα από τη συζήτηση, και χρειάζεται χρόνος, υπομονή και κυρίως διάθεση για επικοινωνία.