Νέοι γονείς: Ισορροπήστε με αυτές τις 4 συμβουλές
Το να ισορροπήσεις ανάμεσα στο να εισαι κοντά στο παιδί σου, αλλά όχι φίλος του, αλλά γονιός του, είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Το να είσαι γονιός είναι από μόνο του επίτευγμα. Το να είσαι καλός γονιός θέλει θυσίες,υπομονή, τόλμη, υποχωρήσεις, αυστηρότητα, όρεξη, κέφι και ατελειωτη, δίχως όρια αγάπη. Το να είσαι νέος γονιός έχει επιπλέον βαθμό δυσκολίας, αλλα τη χαρά του να μαθαίνεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου.
Υπάρχουν πολλοί κανόνες και πολλές συμπεριφορές, αλλά ας δουμε 4 συμβουλες στις βασικές κατηγορίες συμπεριφοράς που πρέπει να σταματήσουμε να έχουμε πριν να είναι πολύ αργά.
1. Μην φωνάζετε.
Ολοι ξέρουμε πόσο κακό κάνουν και όλοι έχουν έρθει φορές που φωνάξαμε. Τα μικρά μας θα μας βγάλουν εκτός εαυτού. Αυτο είναι δεδομένο. Ειναι δουλειά μας να σκεφτούμε με ωριμοτητα, και ας είναι το αιμα στο κεφάλι μας, ότι πρέπει να αντιδράσουμε ψύχραιμα και ήρεμα. Οι φωνές κάνουν μονο κακό. Τα τρομάζουν, τα γεμίζουν ανασφάλεια, θυμό, φόβο, αντίδραση ή και τους δίνουν πάτημα να φωνάξουν κι αυτά. Τίποτα από όλα αυτά δε θέλει κανείς γονιός για το παιδί του.
2. Μην γίνετε γονείς - ελικόπτερο.
Αν είστε μονίμως από πάνω του, να το προλαβαίνετε, να το προστατεύετε, να μην το αφήνετε να πάθει ή να κάνει οτιδήποτε, τότε θα καταλήξετε με ένα παιδάκι προβληματικό στον έξω κόσμο, με δυσκολίες χειρισμού καταστάσεων και ανθρώπων, δυσκολίες διαχείρισης συναισθηματικών καταστάσεων και -το λιγότερο- φοβισμένο. Πρέπει το παιδί σας να μάθει τι είναι η απογοήτευση, η ήττα, η αγωνία. Δε θα είστε για πάντα δίπλα του. Μάθετε το νωρις, αλλά ομαλά, ότι την πραγματική του ασπίδα θα τη βρει μεσα του και όχι σε σας. (Και φυσικά δεν εννοούμε να μην είστε εκεί όταν σας χρειάζεται!)
3. Μην υποτιμάτε τα μικρά πράγματα
Μην παραβλέπετε τις λεπτομέρειες και αυτά που σας φάινονται ασήμαντα. Είτε πρόκειται για μια μικρή απογοήτευση ή μικρή στεναχώρια, όσο ασήμαντη κι αν τη θεωρείτε, δώστε σημασια στο παιδί όταν σας την εξηγεί ή θέλει να τη μοιραστει. Αυτά τα μικρά κάποια στιγμή θα μαζευτουν και θα σας δημιουργήσουν ένα τεράστιο πρόβλημα που δε θα ξερετε απο πού να αρχίσετε να το λύνετε.
4. Δείξτε τα συναισθήματά σας ...στα συναισθήματά τους.
Συμπονέστε τα μικρά σας. Μη τους λέτε ότι αυτο που σκέφτονται είναι ανόητο ή υπερβολικό. Αν φοβουνται, γι αυτά υπάρχει λόγος. Εξηγήστε τους γιατί δεν πρέπει να φοβουνται. Αν κλαινε, κάτι έχει συμβει. Εξηγήστε τους ότι το χτύπημά τους συνέβη για κάποιο λόγο και φτάστε στην ρίζα κάθε στεναχωριας τους. Μην υποτιμάτε τα συναισθήματά τους για να τα ηρεμήσετε. Μπορεί να το κάνετε καλοπροαίρετα, αλλά τα παιδιά δεν σας κατανοούν. Αν για παράδειγμα πέσει το παγωτό από το χωνάκι τους και το παιδάκι σπαράξει στο κλάμα, το πιο αυθόρμητο πράγμα που θα πει ένας γονιός είναι "μην κλαις, ήταν μόνο ένα παγωτό, δεν είναι σημαντικό". Και όμως. Για τα παιδιά μόλις αναταράχθηκε η ισορροπία του κόσμου τους. Και οταν ακουν οτι δεν υπαρχει λογος να κλαινει, νιώθουν μονα τους, ανασφαλή και χωρίς κατανόηση από κανέναν. Το αν θα τους πάρετε άλλο ειναι δικό σας θέμα. Το βασικό είναι να τους εξηγήσετε γιατί έπεσε, πώς πρέπει να το κρατάει, μήπως πρέπει να πάρει κυπελλάκι αντι για χωνάκι και τόσα άλλα που θα τους βοηθήσουν την επόμενη φορά της... καταστροφής.
