Όταν το ζευγάρι μαλώνει εξαιτίας των παιδιών
Συχνά,όταν το παιδί ξεπερνάει τα όρια και ο φυσικός γονέας δεν είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τον θετό γονέα στον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κατάσταση, η σύγκρουση που φέρνει σε αντίθεση το παιδί και τον γονιό, καταλήγει να εξελίσσεται σε σύγκρουση ανάμεσα στον φυσικό και τον θετό γονέα.
Και τότε το ζευγάρι χάνει την ενότητά του. Επιπλέον, όταν το παιδί αντιλαμβάνεται αυτή τη γονική διάσταση, προσπαθεί περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά, να εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να πετύχει αυτό που θέλει.
«Μία μητέρα κατηγορεί το σύντροφό της ότι είναι πολύ αυστηρός με το γιο της. Εκείνος της απαντάει ότι δεν είναι δυνατόν αυτό το παιδί να είναι τόσο τεμπέλης με τα μαθήματά του. Χρειάζεται ένα πλαίσιο που η ίδια δεν είναι ικανή να του προσδιορίσει. Η σύντροφος θυμώνει: «Βαρέθηκα να με αμφισβητείς συνεχώς! Γιατί εσύ νομίζεις ότι είσαι πάντα τέλειος;».
Όταν έρχεστε σε σύγκρουση με τα παιδιά κάντε ό,τι μπορείτε για να μην αφήσετε τη στεναχώρια να συσσωρευτεί. Τολμήστε να ανοίξετε κουβέντα με το σύντροφό σας για θέματα που σας θυμώνουν. Δεχτείτε να τον ακούσετε χωρίς να τον διακόψετε. Δοκιμάστε να προσπαθήσετε να καταλάβετε γιατί φέρεται με αυτό τον τρόπο και πού στηρίζεται η συμπεριφορά του. Μην αφήνετε μια σύγκρουση χωρίς συζήτηση, κρατώντας τη μέσα σας με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα λυθούν από μόνα τους: δεν συμβαίνει ποτέ.
«Μαλώνω με τον σύντροφό μου για τους κανόνες που πρέπει να υπάρχουν στο σπίτι, εξηγεί η Ναταλί, 45 ετών. Όταν έρχεται στο σπίτι η κόρη του για τις διακοπές, θέλει να βγαίνει κάθε βράδυ κι εγώ δεν συμφωνώ ένα δεκαοχτάχρονο κορίτσι να γυρνάει στους δρόμους μέχρι τις τρεις τα ξημερώματα. Ο πατέρας της είναι μποέμ και δεν βρίσκει κάτι μεμπτό σε αυτό. Δεν ανέχομαι να της επιτρέπει να γυρίσει αργά, ενώ δέκα λεπτά πριν εγώ της έχω ζητήσει να επιστρέψει πριν τις δώδεκα.Σφαζόμαστε μονίμως πάνω σε αυτό το θέμα και με εκνευρίζει που με μειώνει μπροστά στην κόρη του. Επιπλέον, νομίζω ότι είναι πολύ κακό παράδειγμα για τη Μανόν, τη δική μας κόρη, που τώρα είναι 9 ετών.»
Ελάχιστα είναι τα ζευγάρια που συζητούν από πριν την ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο είναι απαραίτητο να γνωρίζετε τις αρχές και τις αξίες του ανθρώπου με τον οποίο από εδώ και στο εξής θα μοιράζεστε της ζωή σας: όπως κι εσείς, έχει κι εκείνος τη δική του προσωπική ιστορία και το παρελθόν του καθορίζει πώς βλέπει τον κόσμο και τη συμπεριφορά του απέναντι στα παιδιά. Ενδέχεται οι θέσεις του να είναι αντίθετες με τις δικές σας! Αρα, είναι χρήσιμο να συζητήσετε με ηρεμία ,ώστε να εντοπίσετε τα πιθανά σημεία διαφωνίας σας και να εναρμονίσετε όσο γίνεται τις απόψεις σας περί ανατροφής.
Από το βιβλίο του Γάλλου ψυχίατρου Christophe Faure, ο οποίος ειδικεύεται στην οικογενειακή συμβουλευτική και ψυχανάλυση, « Οικογένεια από αγάπη, Η αρμονική συμβίωση στην οικογένεια που προκύπτει έπειτα από δεύτερο γάμο», εκδόσεις Μεταίχμιο.
