Δείξτε την αγάπη σας στο παιδί σας κρατώντας ανοιχτή επικοινωνία
Το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι μια δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση. Η εποχή που απλά τα παιδιά φροντίζονταν μόνο σωματικά και υλικά και το ψυχο-συναισθηματικό κομμάτι έμενε παραμελημένο και αδούλευτο έχουν παρέλθει ευτυχώς για μια μεγάλη μερίδα γονέων.
Οι σύγχρονοι επιστήμονες ψυχολόγοι και παιδίατροι βροντοφωνάζουν τη σπουδαιότητα της μελέτης και της προσεκτικής διερεύνησης όσον αφορά την ανατροφή ενός νέου ανθρώπου. Γιατί έτσι πρέπει να σκέφτεται ο κάθε νέος γονιός: μεγαλώνει έναν ακόμη άνθρωπο όχι απλά «έκανε παιδί». Η απλοϊκή αυτή σκέψη καιρός είναι να πεταχτεί στα σκουπίδια. Κύριο μέλημα του κάθε γονέα οφείλει να είναι να πλαισιώσει το παιδί του με αγάπη και, όπως έχουμε πει σε πολλά άλλα άρθρα, σεβασμό.
Η ανοιχτή, ειλικρινής επικοινωνία είναι μια ένδειξη σεβασμού και βοηθά το παιδί παραπάνω από ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, να χτίσει την αυτοπεποίθηση που τόσο του είναι απαραίτητη. Τα παιδιά πρέπει να μιλούν ελεύθερα για ότι τα κάνει ευτυχισμένα και για ότι τα προβληματίζει. Μην ακούτε το παιδί σας μόνο στη μια ή στην άλλη περίπτωση γιατί αυτό θα χρησιμοποιεί στο μέλλον για να τραβήξει την προσοχή σας. Έτσι, πολλά παιδιά στις τάξεις του Δημοτικού λένε φοβερές ιστορίες και οι γονείς τους σκέφτονται απογοητευμένοι ότι λέει πολλά ψέματα.
Τι μπορείτε να κάνετε, λοιπόν, για να χτίσετε μια ανοιχτή επικοινωνία με το παιδί σας:
1.Συζητάτε τις καθημερινές αποφάσεις και το πρόγραμμα με το παιδί σας. Μην ξεχνάτε ότι είναι άλλο ένα μέλος της οικογένειας και όχι κατώτερο σας. Μιλήστε του για το τι πρόκειται να φάτε, πού θα πάτε διακοπές, τι θα κάνετε το σαββατοκύριακο κτλ.
2. Δημιουργείτε ευκαιρίες για κουβέντα. Στα μικρά παιδία αυτό είναι εύκολο γιατί είναι συνεχώς μαζί σας αλλά στα μεγαλύτερα παιδιά θα χρειαστεί να προσπαθείτε περισσότερο να ανοίξετε μια συζήτηση στο τραπέζι ή στο αυτοκίνητο.
3. Να το ρωτάτε πάντα πώς ήταν η μέρα του: αυτό κάνει το παιδί να νιώθει σημαντικό και σας κρατάει κι εσάς σε επαφή με την ζωή του όταν δεν είναι μαζί σας.
4 Πάντα προσπαθείτε να απαντάτε σε ερωτήσεις του παιδιού σας: γιατί τα πουλιά που κάθονται στο σύρμα δεν παθαίνουν ηλεκτροπληξία, γιατί φιλιέστε με τον μπαμπά, γιατί κλαις; Εύκολες και δύσκολες ερωτήσεις αλλά ανάλογα με την ηλικία του παιδιού να προσπαθείτε να απαντάτε ανάλογα για να το βοηθάτε να κατανοήσει τον κόσμο. Και ποτέ μα ποτέ μην το κοροιδεύετε για κάτι που είναι ξεκάθαρο. Εάν για παράδειγμα τσακώνεστε με τον άντρα σας και σας ρωτήσει το παιδί σας μην το αρνηθείτε προσπαθώντας να βγάλετε το παιδί σας «τρελό»: απαντήσεις του τύπου «Δεν τσακωνόμαστε αγάπη μου», «Πού το είδες εσύ ότι τσακωνόμαστε;» κτλ είναι ακατάλληλες και το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν ένα παιδί που δεν πιστεύει στα μάτια του και στην αντίληψή του άρα δεν πιστεύει στον εαυτό του.
5. Μην κάνετε κήρυγμα: πείτε τη γνώμη σας με επιχειρήματα χωρίς έντονο ύφος και χωρίς κήρυγμα. Διαφορετικά πείτε στο παιδί τι να κάνει ορθά κοφτά και εξηγείστε του με απλά λόγια αλλά προς Θεού, μην κάνετε κήρυγμα...δεν θα σας ακούει σε λίγα χρόνια.
Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Βlog: psuxis-logos.blogspot.gr
Τηλ. 6975797833