Μη βάζετε το παιδί σας σε γυάλα – Αφήστε το να «δοκιμάσει» τη ζωή

Δεν ξέρουμε αν είναι στο dna μας να ανησυχούμε περισσότερο για τα παιδιά μας ή έτσι γαλουχηθήκαμε από μικρά (σα να μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά), όμως, ακόμη και όταν λέμε ότι δεν θα γίνουμε υπερπροστατευτικοί γονείς, είναι φορές που ανησυχούμε για το παιδί μας περισσότερο από ο, τι θα έπρεπε.

Και υπάρχουν και εκείνοι οι γονείς, οι υπερπροστατευτικοί, που το άγχος για την ασφάλεια του παιδιού, έχει γίνει κάτι σα δεύτερη φύση τους. Και προκειμένου να είναι σίγουροι ότι εκείνο είναι ασφαλές, το βάζουν σε μία… γυάλα!

Τον υπερπροστατευτικό γονιό, αν δεν είσαι εσύ ο ίδιος, θα τον δεις παντού, θα τον δεις δίπλα σου. Είναι εκείνος, στην παρέα που βρίσκεται συνεχώς πίσω από το παιδί, φοβούμενος μην πέσει και χτυπήσει. Είναι εκείνος που θα κόψει μικρά μικρά κομματάκια το κρέας, για να μην «πνιγεί» το παιδί. Είναι εκείνος που στην παιδική χαρά δεν το αφήνει να κάνει στη μεγάλη τσουλήθρα, μήπως και πέσει. Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Είναι εκείνος που αν εσύ έχεις παιδί στο σχολείο θα σου βάλει εμπάργκο στις επισκέψεις, καθόλη τη σχολική χρονιά, για να μη μεταφέρετε ιώσεις.

Βέβαια, η υπέρ-προστασία δεν έχει να κάνει μόνο με τη σωματική ασφάλεια του παιδιού. Έχει να κάνει και με την ψυχική. Όσο το παιδί μεγαλώνει, τόσο ο υπερπροστατευτικός γονιός, νιώθει την ανάγκη να το προστατέψει, κρατώντας το μακριά από κάθε τι που ενδεχομένως το πληγώσει. Όπως, λένε οι ειδικοί, ενδεχομένως δικά μας βιώματα ή καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει, είναι ο λόγος, που μας κάνει υπέρ-προστατευτικούς, καθώς δε θέλουμε να συμβεί το ίδιο και στο παιδί μας.

Και στην προσπάθεια μας να μη νιώσουν πόνο, τα βάζουμε σε μία «γυάλα», μακριά από κάθε τι που μπορεί να τα βλάψει. Το αποτέλεσμα; Δεν τα αφήνουμε να ζήσουν! Να δοκιμάσουν τη ζωή και να έρθουν αντιμέτωπα με την πραγματικότητα. Όσο σκληρή και αν είναι αυτή.

Τα αρνητικά αποτελέσματα της υπερπροστατευτικότητας στο παιδί

Για να είμαστε ειλικρινείς, το μόνιμο άγχος, να είναι καλά και ασφαλές το παιδί, πρώτα και πάνω απ’ όλα κουράζει εσάς τους ίδιους. Εσείς οι ίδιοι πρώτοι δεν απολαμβάνετε τις στιγμές με το παιδί σας, που είναι μοναδικές. Και το πιο απλό, που αντιμετωπίζετε σε καθημερινή βάση, κουράζεστε. Το να τρέχετε πίσω του και να κάνετε κάθε μέρα 100αρια, σε συνδυασμό και με τη δουλειά, κάποια στιγμή θα σας εξοντώσει, σωματικά και ψυχικά.

Ωστόσο, η υπερπροστατευτικότητα, επιδρά αρνητικά πάνω στα παιδιά, φέρνοντας τα παρακάτω αποτελέσματα:

• Γίνονται ανασφαλή. Δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Και κάθε φορά που θα έρχονται αντιμέτωπα με κάποια δυσκολία, θα τρέχουν σε εσάς για βοήθεια.
• Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Από τη στιγμή, που δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους, ότι μπορούν μόνα να τα καταφέρουν, καταλαβαίνετε ότι δεν του έχουν και εκτίμηση.
• Αδυνατούν να διαχειριστούν καταστάσεις, από τις πιο απλές έως τις πιο δύσκολες. Κι αυτό, διότι έχουν μάθει να τα παίρνουν έτοιμα από εσάς. Έχουν μάθει να βγαίνετε εσείς μπροστά και να «καθαρίζετε».
• Δεν ωριμάζουν.
• Δεν γίνονται υπεύθυνα.
• Και το κυριότερο, δεν βιώνουν συναισθήματα. Μπορεί να σας ακούγεται παράξενο, αλλά το παιδάκι, μέσα από τη γυάλα, δεν θα μάθει να πονάει, να χαίρεται, να κλαίει, να γελάει, να απογοητεύεται… Το παιδί, που το έχετε δεμένο μαζί σας με μία αόρατη κλωστή, δεν θα μάθει να πέφτει και να σηκώνεται!