«Τι αλλάζει μέσα σου όταν χάνεις τη μητέρα σου, νέα» - Το διδακτικό γράμμα μίας φοιτήτριας

Με ένα συγκινητικό, αλλά και συνάμα διδακτικό γράμμα, η νεαρή φοιτήτρια, Alyssa Adams μοιράζεται τα όσα διδάχτηκε μέσα από μία προσωπική απώλεια, το θάνατο της μητέρας της, όταν ήταν 21 χρόνων. Η νεαρή κοπέλα μοιράζεται τα συναισθήματα της και αποκαλύπτει όσα την έκανε να νιώθει η απώλεια, αλλά και όσα τη δίδαξε.

Διαβάστε το γράμμα της, έναν χρόνο μετά την απώλεια

«Πριν από έναν χρόνο σαν σήμερα ολόκληρος ο κόσμος μου γκρεμίστηκε με την είδηση ότι η μητέρα μου πέθανε. Κάτι τόσο τραυματικό αλλάζει εντελώς το ποιος είσαι και το πώς βλέπεις τον κόσμο. Ήμουν μια νέα κοπέλα, 21 χρόνων, με δύο μικρότερες αδερφές, όλες ορφανές από μητέρα, που έπρεπε να συνεχίσουμε την ζωή χωρίς τον ένα γονιό. Έχει περάσει ένας χρόνος από τον πόνο που συντάραξε την ψυχή μας. Ένας χρόνος που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω ποτέ, ως εμπειρία. Όμως μέσα από αυτή την εμπειρία, έχω αποκτήσει πολλά σκληρά διδάγματα που θα κουβαλάω μέσα για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Οι γονείς σας σάς είδαν να παντρεύεστε
Πολλοί ενήλικες που έχουν χάσει πρόσφατα τους γονείς τους θα σου πουν ότι ξέρουν τι περνάς, αλλά δεν ξέρουν. Τίποτα δεν με κάνει να μαζεύομαι περισσότερο, όταν ένας αρκετά μεγάλος μου λέει ότι κατανοεί απόλυτα τι πέρασα, και πως θα είναι εκεί για εμένα. Οι γονείς σας, όμως, σας είδαν να μεγαλώνετε, ήταν εκεί στο γάμο σας, γνώρισαν τα παιδιά σας, τα εγγόνια τους. Η μητέρα μου έχασε το γάμο της αδελφής μου, η μητέρα μου δεν θα με δει να αποφοιτώ από το πανεπιστήμιο, δεν θα βοηθήσει τη μικρή μου αδελφή μου να βγάλει το λύκειο, ούτε βέβαια θα τη δει να παίρνει το πτυχίο της. Επομένως, σας παρακαλώ να μην εξισώνετε την κατάσταση, δεν έχετε ιδέα τι περνάω. Έχω μάθει ότι το λένε αυτό για να δείξουν αλληλεγγύη, συμπόνια, και συμπάθεια και όλα αυτά τα σχετικά, αλλά η δήλωση έχει τόση άγνοια... που με φέρνει στο επόμενο που θέλω να πω...

Όσοι δεν το έχουν περάσει, δε μπορούν να διανοηθούν πώς είναι
Οι άνθρωποι που δεν το έχουν περάσει αυτό, να χάσουν τον γονιό τους, απλά δε διανοούνται πώς είναι και αυτό δεν είναι δικό τους λάθος. Στην αρχή, πέρασαν μήνες που ήμουν πικρόχολη, γιατί οι άνθρωποι απλά δεν το καταλάβαιναν. Δεν θα μπορούσαν να συμπάσχουν ή να καταλάβουν τι συνέβαινε μέσα μου, αυτό που ένιωθα, αυτό που χρειαζόμουν- δεν έχει σημασία πόσο σκληρά προσπάθησαν. Αλλά τότε συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν δικό τους λάθος και εγώ θα πρέπει να είμαι ευτυχής που δεν το καταλάβαιναν. Δεν έχει σημασία πόσο δύσκολο ήταν για μένα να το αποδεχθώ αυτό. Ποτέ δεν θα ευχόμουν αυτή την εμπειρία σε απολύτως κανέναν και είμαι ευγνώμων που άνθρωποι της ηλικίας μου ή στην ηλικία των αδελφών μου, δεν χρειάστηκε, ποτέ, να αντιμετωπίσουν αυτού του είδους τον πόνο.

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κλισέ φράσεις
Σε αυτούς τους τύπους καταστάσεων καθένας λέει πάντα πράγματα όπως «πήγε σε ένα καλύτερο μέρος», «σε βλέπει από ψηλά» κλπ, και αυτό με κάνει να αισθάνομαι χάλια. Πιστέψτε με, είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει κανείς να ακούσει. Μη μου πείτε ότι είναι σε καλύτερο τόπο, γιατί αν ήταν σε καλύτερο τόπο θα ήθελα να είναι εδώ μαζί μου και με την οικογένειά μου. Δεν θέλω να μου πείτε πως με βλέπει από πάνω, γιατί δεν είναι το ίδιο με το να είναι εδώ μπροστά μου και να ακούω τη φωνή και το γέλιο της. Ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι καλοπροαίρετοι όταν τα λένε, αλλά απλά πονάει περισσότερο.

Μισώ όταν οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για τους γονείς τους...
Γιατί τουλάχιστον αυτοί τους έχουν. Δε μπορώ να τονίσω πόσο το μισώ αυτό, πόσο πόνο προκαλεί στην καρδιά μου. Θα έδινα τα πάντα για να έχω τη μαμά μου να μου φωνάζει, ή να μου κάνει τη ζωή δύσκολη ή να θέλει να περάσουμε μαζί το χρόνο μας αντί να βγω έξω. Όταν οι άνθρωποι παραπονιούνται για τους γονείς τους, αυτό με κάνει να τρελαίνομαι, γιατί δε μπορούν να εκτιμήσουν την αγάπη και τη φροντίδα που τους δίνουν οι γονείς τους. Δεν εκτιμούν το γεγονός ότι εξακολουθούν να έχουν γονείς και ότι έχουν αυτόν το δεσμό μαζί τους. Θα έδινα τα πάντα για να ανταλλάξω τη θέση μου με τη δική τους και ως εκ τούτου δεν θα συμφωνήσω με τα παράπονά τους.

Ανακαλύπτεις ποιος νοιάζεται πραγματικά
Παρόλο, που οι άνθρωποι λένε ή κάνουν τα λάθος πράγματα, μπορείς να μάθεις ποιος νοιάζεται πραγματικά για σένα και ποιος είναι πραγματικά εκεί. Λένε ότι μια τραγωδία σού δείχνει πάντα ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πιο αληθινό σε αυτή την κατάσταση. Πολλοί άνθρωποι δε μπορούν να χειριστούν αυτή την τραγωδία και απλά απομακρύνονται. Αφήστε τους. Δεν είναι αρκετά καλοί για να είναι εκεί, αν δε μπορούν να βρουν τη δύναμη να μείνουν για σένα και να σε στηρίξουν.

Οι γιορτές και τα σημαντικά γεγονότα της ζωής δεν θα είναι ποτέ τα ίδια
Οι γιορτές μπορεί να είναι μια δύσκολη στιγμή για τον καθένα, αλλά ο θάνατος αλλάζει το νόημα τους για πάντα. Δεν είναι μόνο οι παραδόσεις, που πραγματοποιούνταν με τους γονείς σου που δεν θα γίνονται πια, αλλά θα υπάρχει και το κενό που άφησε η απουσία. Τώρα θα αναρωτιέμαι πως θα ήταν τα πράγματα αν ήταν εκεί και θα εύχομαι να ήταν. Οι γιορτές φέρνουν τώρα μια λύπη, ένα κενό που ποτέ δεν θα γεμίσει. Σε κάνουν επίσης να θυμάσαι τις γιορτές από το παρελθόν και έτσι έρχεται στην επιφάνεια ο πόνος για κάτι που δεν θα το έχεις πια. Σου θυμίζουν ότι θα έκανες τα πάντα για να το έχεις πίσω.

Είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει
Όταν έχασα τη μαμά μου, δε μπορούσα να είμαι εντάξει, όσο σκληρά κι αν προσπάθησα. Έμαθα να αποδέχομαι ότι πονούσα και ότι δεν αισθανόμουν εντάξει. Έμαθα πώς το να το εκφράσω αυτό στους ανθρώπους, χωρίς να αισθάνομαι ότι θα με κρίνουν για αυτό. Ένα μάθημα που δεν ήταν εύκολο.

Μαθαίνεις να μην χάνεις χρόνο
Πλέον, καταλαβαίνεις ότι η ζωή δεν είναι για πάντα και πώς το ρολόι του χρόνου χτυπάει ασταμάτητα. Αυτό σε διδάσκει να μην παίρνεις τίποτα λιγότερο από ό, τι σου αξίζει και να μην χάνεις χρόνο. Σε κάνει πιο ειλικρινή και ευθύ με τους ανθρώπους γιατί καταλαβαίνεις ότι δε μπορείς να σπαταλάς τον χρόνο σου. Έχεις χάσει και ξεπεράσει κάτι απίστευτα σημαντικό, το οποίο σημαίνει ότι δεν θα συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από ό, τι σου αξίζει. Μπορείς τώρα να συνειδητοποιήσεις πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος και η ζωή σου. Δεν θα τα σπαταλήσεις σε κάτι ή κάποιον που δεν αξίζει...

Διαβάστε εδώ όλο το γράμμα της Alyssa Adams