«Μαμά, η καλύτερή μου φίλη»

Μπορεί κάποιες στιγμές, ειδικά όταν το παιδί είναι στην εφηβεία και ακόμα περισσότερο όταν η μαμά του περνάει κλιμακτήριο, η σχέση τους να είναι ανάλογη με αυτή των «Τομ και Τζερι». Ούτε ένα φιλί, ούτε μια αγκαλιά. Και πιστέψτε με, κανένα «πουλόβερ στην πλάτη» δε είναι σαν το μητρικό.

Γράφει η Μαριάννα Γεωργαντή

Και κάπου εδώ τίθεται ένα μεγάλο και αρκετά διφορούμενο ερώτημα: Τι ρόλο πρέπει να έχει η σωστή μαμά; Καταρχάς, δεν υπάρχει «σωστή μαμά»! Η κάθε μία είναι μοναδική και έχει ένα ξεχωριστό τρόπο να εκφράζει την αγάπη της. Κατά τη γνώμη μου, ο ρόλος της μητέρας δεν ταυτίζεται με τον Περίανδρο Πώποτα με την δημοφιλή του ατάκα «τάξη και ηθική». Σαφώς όταν το παιδί ξεπερνάει τα όρια, δικαιολογείται η μητέρα να υψώσει φωνή χωρίς, σε καμία περίπτωση, να χρησιμοποιήσει βία. Ο στόχος δεν είναι να δείξει την ισχύ της, αλλά να προσφέρει παιδεία και ήθος στο παιδί της. Με την χρήση βίας ο γονιός καταφέρνει να γίνει εχθρός, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το παιδί να φέρεται απρεπώς από αντίδραση.

Ακόμα, πολλές φορές καταπιεσμένα παιδιά οδηγούνται σε πράξεις και σε συνήθειες που διαβάλουν τον χαρακτήρα τους και την υγεία τους. Σε μια δύσκολη στιγμή, που ο φίλος δεν θα έχει την κατάλληλη ωριμότητα για να σε συμβουλεύσει σωστά μπορεί να συμβεί ολέθριο λάθος.

Εκείνο το λεπτό, θα αναζητήσουμε τη μητρική αγκαλιά αλλά και τη μητρική συμβουλή που σπανίως κάνει λάθος. Εάν όμως οι σχέσεις μας μαζί της, έχουν αλλοιωθεί θα βρούμε «παρηγοριά» είτε σε ουσίες που βλάπτουν τον οργανισμό μας, είτε θα αποφασίσουμε λανθασμένα, με κίνδυνο να πληγωθούμε και μάλιστα με τον πιο άσχημο τρόπο. Η μητέρα μας, θεωρώ, είναι η «μεγάλη» μας φίλη που βάζει φρένο σε άλογες σκέψεις, μας συνοδεύει στις τρέλες μας και ακούει τα λάθη μας!

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που έχω ένα ζεστό μητρικό χάδι να είναι κουβέρτα αλλά και ασπίδα για μένα, απέναντι σε κάθε δυσκολία που μπορεί να προκύψει στην ζωή μου! Και το ίδιο εύχομαι να συμβαίνει με όλες τις μαμάδες και τα παιδιά του κόσμου.