Η γιαγιά μου η καλή!

Είμαι η Μαργαρίτα, κατάγομαι από το Καρπενήσι, είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, με μεγάλωσε η γιαγιά μου και είμαι πολύ περήφανη για αυτό.

Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για τη γιαγιά μου. Είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε τη σημαίνει καλοσύνη, τη σημαίνει να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου, τι σημαίνει να βοηθάς εκείνον που έχει ανάγκη. Τώρα πια, είναι 90 χρονών. Είναι μια παραδοσιακή γυναίκα, που τα μαύρα τα φοράει από τη μέρα που έχασε τον παππού μου, ενώ από το κεφάλι της δεν λείπει η μαντίλα.

Για εμένα είναι κάτι παραπάνω από γιαγιά. Είναι μάνα και πατέρας μαζί. Και οι αναμνήσεις που έχω από εκείνη είναι πολλές. Θυμάμαι κάθε Σάββατο, ζύμωνε ψωμί και έψηνε ζυμάρι για να φάω ως πρωινό με ζάχαρη. Θυμάμαι κάθε βράδυ που αντί για παραμύθια που έλεγε ιστορίες από τη δική της παιδική ηλικία. Θυμάμαι που κάθε φορά που είχα τη γιορτή μου ή τα γενέθλιά μου με πήγαινε να διαλέξω το πιο ωραίο παιχνίδι από το μοναδικό κατάστημα παιχνιδιών που υπήρχε στο Καρπενήσι. Πάντα ζήλευα σαν παιδί και εγώ τα ωραία παιχνίδια και πάντα από το υστέρημά της μου αγόραζε κούκλες, κεντήματα και Playmobil για να περνάω την ώρα μου!

Τον παππού μου δυστυχώς δεν τον πρόλαβα για πολλά χρόνια. Απεβίωσε όταν ήμουν μόνο 4 ετών. Αλλά υπάρχουν ακόμη αχνές αναμνήσεις από εκείνον. Για παράδειγμα θυμάμαι που γυρνούσε από τη λαϊκή και έψαχνα τις τσέπες του για καραμέλες ή που τα βράδια έψηνε ζυμωτό ψωμί στη στόφα μαζί με τυρί στο αλουμινόχαρτο για να φάμε. Ακόμη θυμάμαι που φτιάχναμε πάντα τέτοια εποχή λουκάνικα και τα κρεμούσαμε στην αποθήκη για να «βγάλουμε το Χειμώνα» όπως άκουγα να λέει!

Πραγματικά έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις κοντά τους και αυτό προσπαθώ να έχει και η κόρη μου με τους γονείς μου και τους γονείς του άνδρα μου. Η μαμά μου βρίσκεται στο εξωτερικό, ο μπαμπάς μου στην Αθήνα και τα πεθερικά μου στα Καλάβρυτα. Η Νικόλ τους λατρεύει και τους τέσσερις. Θέλει να περνά χρόνο μαζί τους, αλλά δυστυχώς δεν έχει το πλεονέκτημα που είχα εγώ, να ζει δηλαδή στο ίδιο σπίτι μαζί τους, δημιουργώντας καθημερινές αναμνήσεις, για αυτό και κάθε φορά θέλω να περνάει αρκετό χρόνο όταν βρίσκεται κοντά τους.

Τα πεθερικά μου, τα έχει συνδυάσει με διακοπές, γιορτές, Πάσχα, Χριστούγεννα κλπ. Περιμένει πώς και πώς να φύγουμε για ένα Σαββατοκύριακο, να πάει στη γιαγιά Μαρία να τη βοηθήσει στο καφενείο ή να πάει με τον παππού της στα γιδάκια να τα ταΐσει και να παίξει μαζί τους. Άλλο πράγμα η φύση. Γυρίζει «τερατάκι» στην Αθήνα.

Η σχέση της με τη μαμά μου είναι ακόμη πιο δύσκολη. Η μία ζει στο Βέλγιο και η άλλη στην Αθήνα έτσι η κόρη μου κάθε φορά που θα τηλεφωνήσει η μαμά μου στο messenger, θα αρπάξει το τηλέφωνο, θα κλειστεί στο δωμάτιό της και θα της κάνει παράπονα για την «κόρη» της. «Γιαγιά, άντε να έρθεις να τη βάλεις να κάνει όσα βάζει εκείνη εμένα να κάνω! Και να τη φωνάξεις, να τη φωνάξεις πολύ!».

Από την άλλη πλευρά με τον μπαμπά μου, η σχέση τους έχει πάει σε άλλο επίπεδο και αυτό επειδή βρίσκονται στην ίδια πόλη. Τον κάνει στην κυριολεξία ό,τι θέλει. Τον βάζει στο πάτωμα, πηδάει πάνω του και τον σέρνει από εμπορικό σε εμπορικό για να της πάρει όλα εκείνα που θέλει. Δεν της χαλάει χατίρι! Ποτέ! Πριν μερικές μέρες γύρισε στο σπίτι με καινούριες φιγούρες Playmobil. «Μα παιδί μου, πόσες ακόμη; Δεν σου φτάνουν όσα Playmobil έχεις;».

«Ρε, μαμά, αυτά είναι καινούρια!» μου απάντησε για να με αποστομώσει και συνέχισε, «Ο παππούς με ρώτησε τι θέλω για τη γιορτή μου που πλησιάζει και του είπα Playmobil. Και κοίτα τι βρήκα!!!!! Μια γιαγιά και έναν παππού! Τέτοια δεν είχα!!!! Τώρα θα μπορώ να παίζω “Οικογένεια”, θα μπορώ να κάνω ότι είναι η προγιαγιά σου η Ρίτα ή η γιαγιά Νίκη που μιλάω στο κινητό μαζί της ή να κάνω ότι είναι ο παππούς Ανδρέας και η γιαγιά Μαρία από το χωριό ή ο παππούς μου ο Δημήτρης που με πηγαίνει βόλτα και μου αγοράζει δώρα! Εξάλλου η κυρία στο ταμείο μου είπε “Μπράβο” γιατί διάλεξα παιχνίδια που θα βοηθήσουν και άλλα παιδάκια να γίνουν καλά!».

Η αλήθεια είναι ότι τα Playmobil που διάλεξε, ανήκουν στις νέες συλλεκτικές φιγούρες PLAYMOBIL play&give, τον παππού και τη γιαγιά. Πρόκειται για το κοινωνικό πρόγραμμα της PLAYMOBIL Hellas, που υλοποιείται για 6η συνεχή χρονιά και όπου φέτος, παρουσίασε αυτές τις 2 νέες αυτές συλλεκτικές φιγούρες, αφιερωμένες για ακόμα μια χρονιά στην ενίσχυση του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» και της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών.

Όσο και αν θέλω να βάλω ένα μέτρο στον μπαμπά μου και σε όλα εκείνα που κάνει για τη Νικόλ, δεν μπορώ. Εξάλλου ο ρόλος όχι μόνο του δικού μας παππού αλλά και όλων των παππούδων και των γιαγιάδων είναι να κακομαθαίνουν τα εγγόνια τους.