Πώς μπορεί μια μητριά να κερδίσει την αγάπη των παιδιών του συζύγου της
Όμως υπάρχουν και σημαντικές διαφορές τις οποίες δεν πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένες. Πόσα εκατομμύρια μητριές πιστεύετε ότι υπάρχουν ανά τον κόσμο; Εκατομμύρια το λιγότερο. Αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό η οικογενειακή ζωή σήμερα καλώς ή κακώς.
Έχω ακούσει πολλά προσωνύμια για τις μητριές από ζηλιάρα έως στοργική. Γι` αυτό και η μητριά μπορεί να μάθει πώς να σερφάρει μερικές φορές στα ταραγμένα νερά που μπορεί να βρεθεί.
Στην κουλτούρα μας κυριαρχεί η ιδέα ότι οι γυναίκες συνδέουν συναισθηματικά την οικογένεια. Αυτές φροντίζουν κι αυτές δένουν τα μέλη της οικογένειας. Σαν τον πυρήνα αν θέλετε. Κι εκεί είναι το πρώτο λάθος στο οποίο μπορεί να παγιδευτεί μια γυναίκα που θα βρεθεί στην θέση της μητριάς. Με όλη την καλή της διάθεση, αν προσπαθήσει να κερδίσει αυτή την κεντρική θέση αυτό που ξεχνάει είναι ότι υπάρχει ήδη μια μητέρα, ακόμα κι αν έχει πεθάνει.
Υποθέτει ότι μπορεί να παίξει τον ρόλο της μητέρας, και όχι μόνο ως συναισθηματικός πυρήνας. Δημιουργεί προσδοκίες για τον εαυτό της. Ενδεχομένως να πιστεύει ότι αυτό θέλει όμως αυτό παρεμπιπτόντως εξυπηρετεί την ίδια ενώ μετακινείται από έναν εξωτερικό ρόλο σε έναν εσωτερικό, μόλις συνδεθεί συναισθηματικά με τον καθένα τους. Το τεράστιο λάθος σε αυτό είναι ότι καθώς προσπαθεί να βρεθεί σε αυτή την θέση, διώχνει από τον κόσμο της την μητέρα.
Μία από τις μεγαλύτερες αντιστάσεις στις γυναίκες που έρχονται στο γραφείο ούσες στην θέση της μητριάς. Βλέπω την απογοήτευση, την αποθάρρυνση και ένα σωρό ανεκπλήρωτες προσδοκίες στα μάτια τους. Νοιώθουν πολύ μόνες, απομονωμένες, εξοστρακισμένες κι εκτός του οικογενειακού κύκλου. Βιώνουν μεγάλη απόρριψη κάποιες φορές και από τον σύζυγο τους. Όμως όλα αυτά τα συναισθήματα είναι απόλυτα φυσιολογικά και υπάρχει τρόπος να τα ξεπεράσουν. Η δουλειά μου είναι να τις βοηθήσω να κατανοήσουν το «φυσιολογικό».
Αυτό που συχνά λέω είναι ότι η κάθε γυναίκα μπορεί να γίνει μια καταπληκτική μητριά και να έχει μια υπέροχη οικογένεια. Μέσα από αυτό τον ρόλο θα εξελιχθεί και η ίδια αλλά και ολόκληρη η οικογένεια με τον καιρό. Αρκεί να επανεξετάσουν τις προσδοκίες που έχουν από μια σχέση με έναν άνδρα που έχει παιδιά. Ποιος θα είναι ο ρόλος της εκεί και ποια η θέση της. Οι προσδοκίες θέλουν σωστή προσέγγιση προκειμένου να γίνει ξεκάθαρο ότι υπάρχει ολόκληρη διαδικασία. Η μητριά μπορεί ποτέ να μην πάρει έναν ρόλο μητρικού τύπου στην καρδιά του παιδιού. Και φυσικά μπορεί να κερδίζει αυτό τον ρόλο με κάποια παιδιά ενώ με κάποια άλλα όχι. Και μόνο αυτό να δεχτεί, θα μπει με ανοιχτά μάτια και σωστές προσδοκίες άρα με μεγαλύτερες πιθανότητες για επιτυχία.
Οι υψηλές προσδοκίες με τις οποίες οι περισσότερες ξεκινούν αυτή την σχέση σε αυτό τον ρόλο τις κάνουν να το παίρνουν ακόμα πιο σκληρά απ` όσο είναι αληθινά. Συχνά νοιώθουν ενοχές ότι δεν αγαπούν τα παιδιά όσο νομίζουν ότι πρέπει ή όσο αγαπούν τα δικά τους παιδιά. Κάποιες δεν αποκτούν δικά τους οπότε αυτή η σύγκριση δεν γίνεται. Όσες όμως έχουν, το λένε συχνά. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο μέλημα. Να χαμηλώσουν τις προσδοκίες για τον ρόλο που θα έχουν ή θα αποκτήσουν στη ζωή αυτών των παιδιών.
Πολλές μητριές είναι πραγματικά πολύ καλές στον ρόλο τους αλλά δεν το καταλαβαίνουν διότι με οδηγό την εντολή μητρότητας χάνουν την διαφορετικότητα της σχέσης της μητριάς. Μπορεί να είναι υπέροχες ακόμα και πέρα από κάθε προσδοκία αλλά επουδενεί δεν πρέπει να υιοθετούν τον ρόλο της «μητέρας».
Θέλει χρόνο όπως χρόνο θέλει και για να μαγειρευτεί ένα καλό φαγητό. Συχνά με άγχος και φόβο με ρωτούν πόσο καιρό παίρνει για να βρει την ισορροπία της, να δεθεί συναισθηματικά και να κατανοήσει τον ρόλο της. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες – την ηλικία των παιδιών, αν τα παιδιά μένουν συχνά ή πιο αραιά με τον μπαμπάς τους. Η προτροπή μου είναι να καταφέρουν να απολαμβάνουν αυτό που έχουν σήμερα αντί να ζουν και να λαχταρούν αυτό που δεν έχουν…σήμερα.
Εξ` αρχής λοιπόν πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι κάποια πράγματα δεν είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Για παράδειγμα η ανάγκη να τρώνε όλοι υγιεινά και μόνο αυστηρά υγιεινά γεύματα. Τα παιδιά μπορεί να μην το κάνουν στο σπίτι που μεγαλώνουν οπότε είναι σαφές ότι ερχόμενοι στο νέο τους σπίτι θα βγάλουν αντίσταση σε κάτι τέτοιο. Δεν είναι δική σας δουλειά ως μητριά να προσπαθήσετε να το αλλάξετε αυτό στη ζωή τους. Έχουν μητέρα έχουν και πατέρα. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη διατροφή τους όπως και για την φροντίδα της σωματικής και ψυχικής υγείας τους. Θα βοηθήσει να αφήσετε στην άκρη όσα δεν αποτελούν δική σας ευθύνη και να εστιάσετε στο να γίνετε όσο καλύτερο παράδειγμα , επιρροή και μοντέλο ρόλου στη ζωή τους πάντα σύμφωνα με τον χώρο που σας αφήνουν. Για παράδειγμα, αν στο τραπέζι του φαγητού αρνούνται να φάνε, θα ήταν καλό να απευθυνθείτε στον σύζυγό σας και να του ζητήσετε να αναλάβει. Αν το θέμα της διατροφής δεν είναι σημαντικό για τον μπαμπά τους, δεν μπορείτε να κάνετε κάτι. Κι αυτή είναι η θεμελιώδης έννοια για την επιτυχημένη μητριά. Η συνεργασία με τον σύζυγό της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι δουλειά της μητριάς να μάθουν τα παιδιά να τρώνε σωστά. Αν όμως ο μπαμπάς τους το επιθυμεί τότε σαφώς και μπορείτε να του εκπληρώσετε την επιθυμία!
Εν γένει, αν η μητριά προσπαθεί να θέσει νέους κανόνες, νέα δεδομένα επαφής, νέους τρόπους συμπεριφοράς, και αυτά τα θέματα στην ζωή των παιδιών δεν απασχολούν κανέναν από τους γονείς τους, τότε δεν χρειάζεται να προσπαθεί. Κάτι τέτοιο μόνο περισσότερες συγκρούσεις θα φέρει στην συγκεκριμένη κατάσταση. Βέβαια όταν ο μπαμπάς πει ότι δεν τον απασχολεί, συνήθως η μητριά λέει «θα έπρεπε»... κι εδώ γίνεται το μεγάλο λάθος. Προσπαθούν να πιέσουν τις καταστάσεις που οι ίδιες θεωρούν σημαντικές. Πολλές ρωτούν πράγματα εκτός του φαγητού. Όπως την διαχείριση του έφηβου που βλέπει πορνό ή του παιδιού που έρχεται στο σπίτι και την βρίζει ή χρησιμοποιεί άσχημους χαρακτηρισμούς και η ίδια δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Ακόμα και σε ένα ηθικό ζήτημα όπως η παρακολούθηση πορνό από τον έφηβο, πρέπει να ακολουθήσει την ίδια οδό. Συζήτηση με τον σύζυγο που αρκετές φορές δεν κάνει κάτι.
Τι κάνουμε λοιπόν αν κι αυτό δεν το θεωρεί ζήτημα;
Εξαίρετη ερώτηση σε ένα υψίστης σημασίας θέμα!!!!!! Προφανώς και δεν υπάρχει μία απάντηση. Θα το πάρω βήμα βήμα να θυμηθούμε ότι ο ρόλος μιας μητριάς εξελίσσεται και θα αλλάζει με τον καιρό. Αν υπάρχει στην ζωή των παιδιών πολλά χρόνια και έχουν δέσιμο και καλή σχέση, μπορεί να μιλήσει ευθέως. Αν όμως είναι πρόσφατη η επαφή τους και ο έφηβος δεν νοιάζεται καθόλου για την γνώμη της στο θέμα, τότε απλά δεν έχει δύναμη. Κι εδώ πρέπει να απευθυνθεί στον σύζυγο. Αν το καλοδεχτεί και κατανοήσει ότι είναι κάτι προς διαχείριση, μπορούν να σχεδιάσουν τον τρόπο σαν ομάδα. Αν όχι ή το θεωρήσει σημαντικό αλλά δεν κάνει κάτι, ή το αφήσει να περάσει γιατί έχει ο ίδιος θέμα με το πορνό, και πάλι είσαι σε αδύναμη θέση.
Εδώ το ζήτημα είναι πόση επιρροή έχεις. Όσο λίγη κι αν είναι πρέπει να το δεχτείς καθώς αυτό το θέμα πρέπει να το λύσει ο σύζυγος. Αν δεν θέλει να το κάνει, πρέπει η ίδια να θέσεις κάποια όρια ιδίως αν προκαλεί προβλήματα στον προσωπικό χώρο ή αν υπάρχουν μικρότερα παιδιά στο σπίτι και γίνεται χρήση του υπολογιστή του σπιτιού. Σαφώς και θα δημιουργηθεί ένταση και διαφωνία στο σπίτι. Εν τέλει το ζήτημα είναι αν ο μπαμπάς του θα το διαχειριστεί ή όχι με τον γιο του.
Η μητριά πολλές φορές ψάχνει την δύναμη της και τον σεβασμό της στην δομή της οικογένειας επειδή όπως και να το κάνουμε είναι ενήλικη και ίσως και μητέρα, και συμβάλλει με πολλούς τρόπους στην διατήρηση του σπιτικού. Όμως θα βοηθούσε περισσότερο να αφήσει στην άκρη την αναζήτηση δύναμης και να ψάξει για την θέση επιρροής με την έννοια του πώς μπορεί να βοηθήσει στη ζωή των παιδιών αυτών αλλά και του συζύγου όταν προκύπτουν θέματα προς επίλυση.
Σε καμία περίπτωση δεν θα δείξει τον τρόπο να γίνει κάτι αλλά αντιθέτως θα βρει το πώς μπορεί να βοηθήσει, να επηρεάσει τόσο ώστε να αλλάξει το κλίμα και να προσαρμόσει τον «θερμοστάτη». Γι` αυτό και ο ρόλος της αφορά την σχέση. Όσο καλύτερη η σχέση της με τα παιδιά τόσο μεγαλύτερη και η επιρροή της που και τα ίδια επιθυμούν. Και προφανώς αυτό είναι και θέμα timing για την γυναίκα που βρίσκεται στη θέση της μητριάς διότι εκείνη πρέπει να κερδίσει την σχέση.
Είναι πολλοί οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί το δέσιμο μεταξύ των ανθρώπων. Οι δύο γονείς που έχουν ένα παιδί, έχουν ένα δεσμό αίματος με αυτό το παιδί από την ημέρα που ήρθε στον κόσμο. Είμαι μια σχέση που δεν μπορεί να περιγραφτεί με λέξεις η σχέση με τα παιδιά σου. Κάτι που ποτέ δεν χάνεται. Ο κάθε γονέας έχει αυτόματη αγάπη για τα παιδιά του. Αυτόματα περιθώρια και συγχώρεση. Χρειάζεται να απολογηθείς; Κι αν ναι, διαρκεί ένα όσο ένα βλεφάρισμα, αλληλοσυγχωρούνται και αγκαλιάζονται και πάνε παρακάτω. Είναι μια σχέση που φέρνει αυτόματο σεβασμό και αυτόματη τρυφερότητα.
Και τώρα ανεβαίνει στην σκηνή η μητριά. Εκείνη δεν έχει τίποτα αυτόματα. Πρέπει να κερδίσει κάθε κομμάτι αυτής της σχέσης. Κι αν κάτι μπορεί να γίνει αυτόματα αυτό ίσως είναι η απόρριψη, η δυσαρέσκεια, η απόσταση. Διότι η μητριά είναι το νέο παιδί στην γειτονιά που συχνά αντιμετωπίζετε ως το άτομο που δεν θέλουμε στον κύκλο. «Εγώ με τον μπαμπά τα πηγαίναμε μια χαρά πριν εμφανιστείς στη ζωή του», έχω ακούσει παιδιά να λένε. Στην ουσία έχεις γίνει μητριά. Στα μάτια τους έχεις έρθει ενδιάμεσος στην σχέση με τον γονέα. Δεν σε βλέπει σαν σύμμαχο αλλά συχνά σαν εχθρό και σαν το άτομο που «είναι δική μου δουλειά ως το παιδί να βγάλω εκτός της οικογένειας αυτής». Συνήθως υπάρχει μια αποστολή.
Πόσα παιδιά ξέρετε που να λένε εύχομαι μια μέρα να έχω μητριά; Πόσες γυναίκες ξέρετε που να εύχονται μια ημέρα να γίνουν μητριές; Δεν είναι μέρος των ονείρων μας. Δεν είναι απαραίτητα ένας καλοδεχούμενος ρόλος. Και τα παιδιά δεν έχουν την ιδία ανάγκη για την επιτυχία του γάμου όπως το ζευγάρι.
Ο λόγος που δεν το λένε ούτε οι γυναίκες ούτε τα παιδιά είναι γιατί όταν συμβαίνει αυτό, πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάτι έχει χαλάσει. Και το ερώτημα είναι τι κάνουμε με το χαλασμένο πράγμα όπου αγαπάμε ο ένας τον άλλον ενώ ζούμε σε μια διαλυμένη δομή ; Και κρατάμε το γάμο έτσι ώστε να καλύψει την απόσταση και να περάσουν τα χρόνια μεγαλώματος των παιδιών.
Αν εσείς που διαβάζετε είστε πατέρας παντρεμένος με μια γυναίκα που είναι μητριά των παιδιών σας, είναι καλό όσο πιο γρήγορα να συνειδητοποιήσετε ότι έχει ανάγκη το αυτί σας και την καρδιά σας. Θέλει να ξέρει ότι είστε στην ομάδα της και στο πλευρό της και ότι δεν είστε αντίπαλοι. Το εύκολο είναι να βρεθείτε στις αντίθετες γωνίες ενός ρινγκ και χωρίς γάντια του μποξ. Το κουδουνάκι χτυπάει στην αρχή της ημέρας. Το ένα θέμα μετά το άλλο, το ένα κόντρα στο άλλο. Έχουν ανάγκη βοήθεια, λίγο ελπίδα και κάποια ενθάρρυνση στη διαδικασία.
Δεν ξέρω κι εγώ με πόσα παντρεμένα ζευγάρια έχω δουλέψει σε 2ο και 3ο γάμο, σε πλαίσιο μητριάς/πατριού. Το πρώτο μέλημά μου ήταν να τους στρέψω τη προσοχή στην σχέση γάμου τους ως η πρωταρχική σχέση ή οποία πρέπει να διαδέχεται την σχέση γονέα-παιδιού. Αν αυτά δεν έχουν την θέση τους, ποτέ ως μητριά δεν θα έχετε το είδος της υγιούς οικογενειακής σχέσης που ονειρεύεστε.
Ιωάννα Θεοδωρακόπουλου, PsyD, MSc
Συμβουλευτικός ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος υπογονιμότητας
Επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών του www.feelwelltoday.com
e-mail: ioanna.thps@gmail.com / itheodorakopoulou@feelwelltoday.com
Διαβάστε επίσης:
«Αληθινή μαμά» δεν είναι μόνο εκείνη που σε φέρνει στον κόσμο (pics)
«Ποτέ δεν σε ήθελα εδώ, αλλά σε ευχαριστώ...» - Το γράμμα μιας μαμάς προς τη μητριά της κόρης της