Δεν έχει να κάνει με τα αισθήματα, κάθε άλλο, αλλά κυρίως από την έλλειψη εμπειρίας, γνώσεων και δεξιοτήτων. Στο πρώτο παιδί θέλουμε τα πάντα να είναι στην εντέλεια: το παιδικό δωμάτιο έτοιμο, τα παιδικά ρουχαλάκια τακτοποιημένο, ένα ήρεμο περιβάλλον.
Στο δεύτερο παιδί είμαστε πιο χαλαροί εκ των πραγμάτων. Φοράει ρούχα από το πρώτο μας (παιδί), χρησιμοποιεί σχεδόν όλη την παιδική του προίκα ενώ αν κλάψει δεν τρέχουμε πανικόβλητοι να τηλεφωνήσουμε στον παιδίατρο.
Για να μην αναφερθούμε σε όλες τις «πρώτες» φορές του πρώτου μας παιδιού που αποτελεί το νέο της ημέρας για όλη την οικογένεια ( και με την ευρύτερη έννοια του όρου). Παρότι άδικο, οι «πρώτες» φορές του δεύτερου παιδιού, αν και εξίσου σημαντικές, δεν αναμεταδίδονται με τον ίδιο ενθουσιασμό σε συγγενείς και φίλους και σίγουρα δεν καταγράφονται από κάθε κινητή συσκευή που είναι διαθέσιμη στο σπίτι.
Το Bright Side παρουσιάζει όλες αυτές τις διαφορές στις αντιδράσεις των γονιών μεταξύ πρώτου και δεύτερου παιδιού μέσα από τα πολύχρωμα και ευφάνταστα σκίτσα της Anna Syrovatkina.