Η κρίση είναι ακόμα εδώ - Ολο και περισσότερες οικογένειες ζητούν βοήθεια από τα παιδικά χωριά SOS

Την συγκλονιστική αύξηση από το 2009 έως το 2013 - το ποσοστό αγγίζει το 1.690% επάνω - παρουσίασε ο γενικός διευθυντής των χωριών SOS Γιώργος Πρωτόπαπας. Οπως αναφέρει το Εθνος στο ρεπορτάζ του, ο κ. Πρωτόπαπας έκανε λόγο για σοκαριστικό ποσοστό αύξησης, περιγράφοντας ότι το 2009 το πρόγραμμα ΚΣΠΟ, το οποίο περιλαμβάνει υλική, ψυχολογική και εκπαιδευτική βοήθεια, εξυπηρετούσε 47 οικογένειες και σήμερα 900.
Με την αυξητική τάση να συνεχίζεται - την ίδια ώρα υπάρχει και λίστα αναμονής από 20 έως 65 αιτημάτων σε κάθένα από τα έξι ΚΣΠΟ - ο διευθυντής κοινωνικής εργασίας και έρευνας των χωριών SOS, Στέργιος Σιφνιός, τόνισε πως « όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν στην πόρτα του ιδρύματος για να αφήσουν το παιδί τους αλλά για να ζητήσουν στήριξη».
Την ίδια ώρα γίνεται ένας μεγάλος αγώνας για αύξηση των δυνατοτήτων του δικτύου ΚΣΠΟ και ταυτόχρονα γίνεται και μία προσπάθεια δημιουργίας δύο ακόμα Κέντρων σε Πάτρα και Πειραιά.
Οι άνθρωποι που εξυπηρετήθηκαν από το δίκτυο ΚΣΠΟ σε ένα ποσοστό 80% ήταν Ελληνες, το 35% των οικογενειών ήταν μονογονεϊκές, το 20% πολύτεκνες και στο 15% των περιπτώσεων προσφέρθηκε βοήθεια και σε παππούδες και γιαγιάδες. Οι οικογένειες που προσφεύγουν στα ΚΣΠΟ εντάσσονται σε αυτά αφού πρώτα γίνει λεπτομερής έλεγχος της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται από τους αρμόδιους του προγράμματος.
Τώρα όσον αφορά την υλική βοήθεια που προσφέρθηκε σε 2.500 παιδιά και ενηλίκους, δόθηκαν περισσότερα από 100.000 κουτιά γάλα, 36.000 λίτρα λάδι, 50 τόνοι ζυμαρικά, πάνες, τροφές για μωρά καθώς και 10 τόνοι ειδών ρουχισμού. Διατέθηκαν ακόμα φάρμακα, σαπούνια, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, απορρυπαντικά, χαρτικά, αλλά και σχολικά είδη και παιχνίδια.
Ο κ. Πρωτόπαπας σημείωσε ότι, λόγω της κρίσης, υπάρχει υποχώρηση των δωρεών από τον απλό κόσμο αλλά ευτυχώς υπάρχει στήριξη των ομογενών. Ομως, το μείζον ζήτημα για τα παιδικά χωριά SOS, είναι πως «το ελληνικό κράτος και η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζουν να φορολογούν τα ιδρύματα και τα σωματεία που υποστηρίζουν τις ελληνικές οικογένειες μειώνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες ανάγκες. Το 2011 πληρώσαμε φόρο 135 χιλιάδες ευρώ, για το 2012 πληρώνουμε τώρα, 115 χιλιάδες ευρώ, γιατί μειώθηκαν οι δωρεές και κάποια ποσά από έσοδα ενοικίων που είχαμε. Αλλά το πιο δύσκολο είναι ότι φορολογούνται ακόμα και οι ίδιες οι εγκαταστάσεις μας που λειτουργούμε τα προγράμματά μας, είτε τα κέντρα στήριξης όπου προσέρχονται οι οικογένειες να βοηθηθούν, είτε τα ίδια τα παιδικά χωριά SOS».