Χτυπάει, κλωτσάει, τρέχει μακριά: πώς θα διαχειριστείτε την άσχημη συμπεριφορά του μικρού σας

Ένα παιδί που θέλει να περνά του δικό του, που βαριέται με το παραμικρό, δεν θέλει να κάνει τίποτε πια μέσα στο σπίτι, κλαίει, χτυπιέται και φεύγει μακριά; Αν ναι... μην απελπίζεστε έσας έχουμε καλά νέα.

H Dr Kate Highfield μίλησε γι' αυτή την προκλητική συμπεριφορά που έχουν αρκετά παιδιά.

Τα παιδιά μαθαίνουν από τα λάθη τους

Η φάση που περνούν τα δίχρονα, γι' αυτό και σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρονται ως τρομερά δίχρονα, είναι πραγματικά η πιο δύσκολη περίοδος για έναν γονιό, πόσο μάλλον όταν αυτός ο γονιός έχει να αντιμετωπίσει αυτό το τρομερό δίχρονο στο σπίτι, όλο το 24ωρο χωρίς να μπορεί να πάει στον παιδικό σταθμό ή να παίξει στην παιδική χαρά. Αλλά η Dr Kate αναφέρει ότι ως γονείς θα πρέπει να θυμόμαστε ότι θα συμβούν πολλά πράγματα κατά τη νηπιακή ηλικία που σχετίζονται με τη συμπεριφορά τους και είναι συνδεδεμένα κατά κάποιο τρόπο με την ανάπτυξή τους.

«Τα μικρά παιδιά βρίσκονται σε αυτόν τον αναπόσπαστο χρόνο μάθησης», αναφέρει η Dr Kate στο babyology.com.au και συνεχίζει. «Σκέφτονται "Τι θα γίνει αν το κάνω αυτό; Τι θα έχει ως αποτέλεσμα;" και κάπως έτσι μαθαίνουν για τα αιτία και τα αποτελέσματα που έχει η συμπεριφορά τους».

Τρέχει μέσα στο σπίτι

Σε όλα τα παραπάνω όμως, η Dr Kate τονίζει ότι οι γονείς δεν πρέπει να κάνουν επιτρεπτή κάθε αρνητική συμπεριφορά του παιδιού τους. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ανεξέλεγκτο τρέξιμο.

Αν το παιδί αρχίσει να τρέχει μέσα σε ένα πάρκινγκ αυτοκινήτων και να πηδά αριστερά και δεξιά, δεν το κάνει για να δείξει ότι κάνει κάτι που απαγορεύεται. Το κάνει γιατί το ενδιαφέρει να δει πώς το σώμα του κινείται. Όπως όταν για παράδειγμα πηδά από τον έναν καναπέ στον άλλο. Ανακαλύπτει πώς λειτουργεί το σώμα του σε έναν μεγαλύτερο χώρο, εκτός σπιτιού. Οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να τρέχει κλαίγοντας και με νεύρα; Πολλοί... Ακόμη και ένα λυμένο κορδόνι, μπορεί να το κάνει έξαλλο.

Κλωτσάει και δαγκώνει

Ακόμη μια απαράδεκτη συμπεριφορά των νηπίων είναι το χτύπημα, οι κλωτσιές και το δάγκωμα.

«Το χτύπημα και το δάγκωμα δεν είναι επίσης μη διαπραγματεύσιμο», αναφέρει και συνεχίζει. «Ειδικά αν εμπλέκονται μικρότερα αδέλφια, γιατί αυτό δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό».

«Εκεί οι γονείς θα πρέπει να αναγνωρίσουν το συναίσθημα και και έπειτα θα θέσουν όρια γύρω από τη συμπεριφορά του παιδιού τους! Για πολλά παιδιά, το χτύπημα και το δάγκωμα είναι μια επικοινωνία… πολλά μικρά παιδιά δείχνουν την απογοήτευσή τους με το χτύπημα ή το δάγκωμα όταν δεν μπορούν να επικοινωνήσουν, όταν είναι στενοχωρημένα, όταν πεινούν, όταν ή όταν είναι μπερδεμένα, γι 'αυτό προσπαθήστε να κάνετε ένα βήμα πίσω για να δείτε τι προσπαθεί να σας πει το παιδί».

Τεχνικές για να διαχειριστείτε όλα τα παραπάνω

• Όταν το παιδί σας κάνει κάτι εξηγήστε του ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή.
• Δείξτε κατανόηση για το θυμό και τα συναισθήματά του. Μιλήστε του και δείξτε ότι το καταλαβαίνετε.
• Δώστε του χρόνο για να ηρεμήσει. Ζητήστε του να πάει στο δωμάτιό του ή αποχωρίστε εσείς από το χώρο, λέγοντάς του ότι του δίνετε 2 λεπτά για να ηρεμήσει.
• Τέλος μην ξεχνάτε ότι το παιδί σας σας χρειάζεται. Ό,τι και αν κάνει, όπως και αν συμπεριφέρεται το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να τραβήξει το δικό σας ενδιαφέρον.

πηγή: babyology.com.au