Παρόλη τη διαφορετικότητα που έχει φέτος λόγω του κορωνοϊού, δεν παύει να είναι μία από τις αγαπημένες μας εποχές, όπου η οικογένεια θα βρεθεί και πάλι μαζί για κάποιες μέρες στις διακοπές της αλλά και τα αγγελούδια μας – ανεξαρτήτου ηλικίας – μικρά και μεγάλα θα σταματήσουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις, απολαμβάνοντας την χαλαρότητα της εποχής και την καλοκαιρινή ραστώνη. Τα …μεγάλα αγγελούδια που δίνουν φέτος πανελλήνιες επίσης, ασφαλώς και αισθάνθηκαν περισσότερο τις συνέπειες της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας γύρω από το πώς θα γίνουν, πότε και με ποια ύλη οι εξετάσεις που θα τους χαρίσουν την πολυπόθητη καρέκλα σε μία σχολή που θα καθορίσει το επαγγελματικό τους μέλλον.. και μετά από τον αγώνα τους φυσικά θα θέλουν να ξεφύγουν και να ζήσουν ανέμελες στιγμές με τους φίλους τους σε κάποια από τις πανέμορφες παραλίες που διαθέτει η πλούσια ακτογραμμή της χώρας μας… Και εκεί είναι που ο γονιός έρχεται αντιμέτωπος με το …μεγάλωμα του παιδιού του, που δε πλέον παιδί αλλά άνδρας ή γυναίκα!
Ναι, είναι η στιγμή που ξαφνικά το να πάμε μαζί διακοπές «δεν παίζει» και τόσο, καθώς πιο σημαντική φαίνεται η παρέα στο 18χρονο γιο ή κόρη! Η στιγμή που ο γονιός συνειδητοποιεί πως έχει μόνο 18 καλοκαίρια να περάσει με το παιδί του και αυτό, αν είναι τυχερός και τον ακολουθεί τα τελευταία 2 περίπου χρόνια…
Όλοι μας έχουμε σκεφτεί και μουρμουρίσει το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός, πόσο γρήγορα τρέχει, πως μεγαλώνουν τα μικρά μας, πότε ήταν με τις πάνες, τα μικρά ποδαράκια και χεράκια που προσπαθούσαν να χωρέσουν στη μικρή αγκαλίτσα τους την μεγάλη αγάπη του γονιού, πως έλεγαν τα χαριτωμένα ψευδά λογάκια και πως η «ασυνάρτητη φλυαρία τους» φαινόταν να μην έχει σταματημό! Για πότε «ξεπετάχτηκαν», πήγαν σχολείο, έγιναν έφηβοι και να που τώρα περνούν το κατώφλι της ενηλικίωσης, αφήνοντας πίσω έναν γονιό που ακόμα αναρωτιέται που είναι εκείνο το μικρούλι με τα στραβά ποδαράκια από τη μία αλλά και πως θα συνεχίσει τώρα τη ζωή του αλλάζοντας στόχους…
Όσοι λοιπόν έχετε ακόμα …κάποια χρόνια μέχρι να συμπληρώσετε εκείνα τα περιβόητα 18 χρόνια συγκατοίκησης, συμβίωσης αλλά και φροντίδας του μικρού σας, αναλογιστείτε πως μπορείτε να χαρείτε τις στιγμές αυτές, πως μπορείτε να τις απολαύσετε στο έπακρο και να τις κρατήσετε για πάντα χαραγμένες στη μνήμη σας!
Μπορεί η καθημερινότητα να σας απορροφά με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της, ξεκλέψτε όμως λίγο χρόνο να τον μοιραστείτε στο μεγάλωμα του παιδιού σας, πριν εκείνο ως νεαρός ενήλικας πια θα χαράξει το δικό του δρόμο ζωής, με τις δικές του παρέες και φίλους, μένοντας στο δικό του σπίτι-φοιτητικό ή μη, αναλαμβάνοντας τις δικές του υποχρεώσεις – φοιτητικές ή επαγγελματικές, δημιουργώντας τις δικές του «στενές σχέσεις», όπου θα έχετε πλέον ρόλο κομπάρσου και όχι πρωταγωνιστικό!
Όσο λοιπόν ακόμη κατέχετε αν όχι τον πρώτο, έναν από τους πρώτους ρόλους (προεφηβεία-εφηβεία), απολαύστε τον και δημιουργήστε τις «δικές σας στιγμές»…
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
Διαβάστε επίσης
Πόσο επηρέασε τις ζωές των παιδιών η πανδημία
Η υπερπροστασία βλάπτει τα παιδιά
Θες τα παιδιά σου να βλέπουν μια μαμά που «τρέχει» συνεχώς;
