«Υποφέρουμε στη σιωπή» - Μια γυναίκα μιλά για την αποβολή και την έλλειψη υποστήριξης

Περίπου 1 στις 5 εγκυμοσύνες καταλήγει σε αποβολή με τα αίτια να μην είναι πάντα ξεκάθαρα.

Τα 5 στάδια της θλίψης μετά από μια αποβολή

Το γεγονός ότι οι αποβολές είναι συνηθισμένες, σίγουρα δεν τις κάνει λιγότερο επώδυνες για τις γυναίκες που τις βιώνουν.

Ωστόσο, σπάνια γίνεται αναφορά για την έλλειψη υποστήριξης αυτών των γυναικών που καλούνται να αντιμετωπίσουν μόνες τους, τις περισσότερες φορές, τον συναισθηματικό πόνο της απώλειας ή τα αισθήματα ντροπής και θλίψης που νιώθουν.

Η ιστορία της Britta από την Ουάσιγκτον που δημοσιεύτηκε στο ιστότοπο theguardian.com αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η αποβολή δεν είναι ντροπή, αλλά μια οδυνηρή εμπειρία που αγγίζει εκατομμύρια γυναίκες κάθε χρόνο.

Τα συναισθήματα μετά από αποβολή: Τι να περιμένετε

Με τον τρόπο που μεγαλώνουμε ή με τον τρόπο που μιλάνε οι καθηγητές υγείας στο σχολείο, θα νόμιζες ότι μπορεί να μείνεις έγκυος κοιτάζοντας κάποιον με λάθος τρόπο.

Το να μείνεις έγκυος, όμως, είναι δύσκολο. Είναι ένα συναισθηματικό τρενάκι…

Και αν αποβάλεις, εσύ, ο μελλοντικός γονιός, μπορεί να μείνεις με πολλά σωματικά και ψυχικά τραύματα.

Κατηγορείς τον εαυτό σου.

Κατηγορείς το σώμα σου.

Αναπτύσσεις έναν διαρκή φόβο για το τι μπορεί να συμβεί αν μείνεις ξανά έγκυος.

Και αν σκεφτείς τι πραγματικά συμβαίνει, καλείσαι να αντιμετωπίσεις την σκληρή πραγματικότητα πώς πλέον η ζωή που υπήρχε μέσα σου, τέλειωσε.

Το σώμα σου δεν τα κατάφερε. Περπατάς, γνωρίζοντας αυτό που συνέβη, ανίκανη να σκεφτείς κάτι άλλο.

Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, υποτίθεται ότι σηκώνεσαι και πηγαίνεις στη δουλειά. Συνεχίζεις όπως μπορείς τη ζωή σου, πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ, πληρώνεις τους λογαριασμούς, κάνεις όλα όσα πρέπει να γίνουν.

Οι γυναίκες που έχουν αποβάλει, υποφέρουν στη σιωπή, είτε επειδή δεν είναι σε θέση να το μοιραστούν είτε επειδή αισθάνονται ότι είναι κάτι για το οποίο δεν μιλούν οι άνθρωποι ανοιχτά.

Αυτό που χρειαζόμουν ήταν ώμους (πολλούς) για να κλάψω, ατελείωτες αγκαλιές και συμπόνια για την ανικανότητά μου να λειτουργήσω έστω για λίγο ως κανονικός άνθρωπος.

Εύχομαι να υπήρχε η δυνατότητα να μπορώ να δείξω ότι δεν είμαι καλά και να πάρω τον χρόνο μου.