Ο τοκετός με καισαρική συνοδεύεται από πόνο αλλά και απέραντη ευτυχία
Η Beth Sandland μοιράζεται τη δική της εμπειρία από τη γέννηση του γιου της με καισαρική τομή.
Η ιστορία γέννησης του Oslo
Ο δεύτερος γιος μας γεννήθηκε ένα ζεστό απόγευμα Παρασκευής του Ιουνίου με καισαρική.
Ξύπνησα στις 5 το πρωί. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχαμε φτάσει στις 39 εβδομάδες κι ότι ήρθε η στιγμή που θα γεννιόταν ο γιος μου.
Για όποιο λόγο κι αν επέλεξες την καισαρική, το σώμα σου δεν σε πρόδωσε
Επιτρεπόταν να φάω μόνο πριν από τις 6 το πρωί, οπότε σηκώθηκα νωρίς και έφτιαξα τηγανίτες φουλ στην πρωτεΐνη, για να έχω ενέργεια.
Διάβασα βιβλία με μεγαλύτερο παιδί μου στο κρεβάτι πριν έρθει η ώρα να τον πάρει η γιαγιά και να ετοιμαστώ για να φύγουμε.
Φτάσαμε στο νοσοκομείο έκανα εξετάσεις, μου δώσανε συμβουλές και μου έκαναν συστάσεις.
Στη 1 μ.μ. μου είπαν να ετοιμαστώ γιατί θα ήμουν η επόμενη!
Το περπάτημα στο διάδρομο ήταν σουρεαλιστικό. Σαν να περιμένεις να ξετυλίξεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο για το οποίο ανυπομονούσες όλο τον χρόνο.
Όσο για τα συναισθήματα, ένα μείγμα προσμονής, ενθουσιασμού και νεύρων.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Στην αίθουσα τοκετού η διάθεση ήταν πραγματικά χαλαρή και ανεβασμένη. Η στιγμή που μου έκαναν την επισκληρίδιο ήταν άβολη αλλά υποφερτή και τελείωσε γρήγορα.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Λίγο αργότερα, άρχισε ο τοκετός. Οι πόνοι ήταν έντονοι αλλά διαχειρίσιμοι ενώ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μου είπαν πώς το μωρό θα γεννιόταν σύντομα. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο Oslo ήρθε στον κόσμο στις 14:28, κλαίγοντας δυνατά, υπό τους ήχους του Rise Up της Andra Day.
Μαμά που γέννησες με καισαρική, σε βλέπω, σε ακούω, σε νιώθω
Το πρώτο μου μωρό δεν το άκουσα να κλαίει παρά μόνο όταν ήταν σχεδόν δύο εβδομάδων και ήταν ο πιο όμορφος ήχος.
Έκλαψα από ανακούφιση όταν δύο από την ομάδα του ιατρικού προσωπικού ήρθαν και με αγκάλιασαν λέγοντάς μου στο αυτί: «τα κατάφερες».
Λίγο αργότερα, έβαλαν το νεογέννητο στην αγκαλιά μου, δέρμα με δέρμα στο στήθος μου, και ακούγαμε μουσική μέχρι να τελειώσει η χειρουργική επέμβαση.
Το «Dreams» των Fleetwood Mac και το «Yours to Keep» του Jordan Mackampa θα με γυρίζουν πάντα πίσω σε εκείνες τις πρώτες στιγμές.