Η εξομολόγηση μία μαμάς: «Υπάρχει άραγε η τέλεια σύντροφος και μητέρα;»
Η πρώτη απάντηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι, ασφαλώς και όχι! Ένα τέτοιο ερώτημα όμως, πέρα από μία αρνητική ή θετική απάντηση, αξίζει να του ρίξουμε και μία βαθύτερη ματιά.
Η Σάνι Μπρούσι, μητέρα τεσσάρων παιδιών και συντάκτρια του babble.com μοιράζεται τις εμπειρίες και τις σκέψεις της, σκέψεις που σίγουρα έχουν περάσει κα από το δικό σας μυαλό:
«Χθες το βράδυ ήμουν σκεπασμένη κάτω από την κουβέρτα και έτρεμα από το κρύο και τον υψηλό πυρετό. Όπως πολλές μαμάδες αυτή την περίοδο, έτσι και εγώ δε γλίτωσα από μία άσχημη ίωση. Αν και μετα βίας μπορούσα να κουνηθώ, έκανα τρία πράγματα ταυτόχρονα! Έστελνα μηνύματα στον άντρα μου, προσπαθούσα να ηρεμήσω τα τρία μεγαλύτερα παιδιά μου και κούναγα το μωρό στην αγκαλιά για να σταματήσει να κλαίει.
Βρισκόμουν σε απόγνωση και ανυπομονούσα να έρθει ο άντρας μου για ενισχύσεις. Όταν επιτέλους έφτασε σπίτι μετά τη δουλειά , αφού βέβαια είχε βραδιάσει για τα καλά , άρχισα να νιώθω ενοχές!
Ενοχές! Αν είναι δυνατόν! Για ποιο πράγμα;
Ένιωθα ένοχη που του ζήτησα να μαγειρέψει, ένοχη που τον άφησα να μαζέψει το τραπέζι, ένοχη που έβαλε για ύπνο τα παιδιά μόνος του, ένοχη που έπεσα για ύπνο από τις 10, ένοχη που ακόμα και όταν ξύπνησα το επόμενο πρωί, ένιωθα σαν πεθαμένη! Το μόνο που μπόρεσα να του πω είναι "Σε ευχαριστώ!".
"Με ευχαριστείς; Για ποιο πράγμα; Αφού ήσουν άρρωστη!"
Και τότε συνειδητοποίησα πόσο δίκιο είχε και πόσο παράλογα ήταν τα όσα ένιωθα το προηγούμενο βράδυ! Δυστυχώς τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά, τουλάχιστον για εμάς τις μαμάδες. Όταν είμαστε άρρωστες, μοιάζει πολυτέλεια να αναλάβει κάποιος τα πάντα στο σπίτι και εμείς να ξαπλώνουμε στο κρεβάτι χωρίς καμία έγνοια.
Δεν υπάρχει η τέλεια σύζυγος και μητέρα και το ξέρω, μέσα μου όμως ακόμα νιώθω σαν να έπρεπε να ήμουν έτσι.
Αναρωτιέμαι από που μπορεί να προκύπτει ένα τέτοιο πρότυπο. Η μητέρα μου ήταν μία εργαζόμενη μητέρα, που δούλευε πολλές ώρες και αρκετές φορές που δεν είχε χρόνο να μαγειρέψει, έφερνε φαγητό από έξω. Η πεθερά μου από την άλλη είναι υπόδειγμα συζύγου και μητέρας, με τα λαχταριστά σπιτικά φαγητά της, πάντα ξεκούραστη και χαμογελαστή. Το πρότυπο της τέλειας συντρόφους και της τέλειας μαμάς το «κουβαλάω» από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει οικογένεια πολύ πριν αποκτήσω τη δική μου.
Πώς είναι λοιπόν η τέλεια γυναίκα, μητέρα, σύντροφος;
Είναι μία γυναίκα που δεν κουράζεται ποτέ, τα έχει όλα υπό έλεγχο, τα παιδιά πάντα την ακούνε, αρρωσταίνει σπάνια και ακόμα και όταν το κάνει δείχνει αξιαγάπητη και όχι ανήμπορη, έχει πάντα χρόνο και διάθεση για το σύντροφό της, κάνει τις δουλειές του σπιτιού να φαίνονται απολαυστικές και το πιο σημαντικό είναι ανύπαρκτη!»