Γιορτή της Μητέρας: Ένα γράμμα από καρδιάς από μία μαμά προς όλες τις άλλες

γράφει η Άλκηστις Κοϊνάκη

Λένε ότι η μητρότητα είναι το ομορφότερο δώρο της φύσης στον άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι μητέρα και δε μπορώ να καταλάβω όλα εκείνα τα συναισθήματα που νιώθει μία μαμά, τα άγχη, τις ανησυχίες, την ανυπέρβλητη και μοναδική στο είδος της αγάπη. Ξέρω όμως ένα πρόσωπο που τα έχει βιώσει όλα αυτά και μάλιστα... εις τριπλούν! Τη μαμά μου!

Όταν σκέφτομαι τη μητέρα μου, δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ! Τόσες στιγμές... Γέλια, κλάματα, τσακωμοί, όπως κάθε σχέση μαμάς και κόρης, έτσι και η δική μας, τα έχει όλα! Σήμερα λοιπόν, 10 Μαΐου, είναι η γιορτή της μητέρας και θέλω να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της δικής μου μαμάς!

«Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες!!!!

Μικρές και μεγάλες, όλες είμαστε μάνες, με πολλές αγωνίες,ανησυχίες, λάθη, εμπειρίες, προσδοκίες, χαρές και ατελείωτα ξενύχτια!!

Είμαι μία 60χρονη μητέρα και ευχαριστώ το θεό που μου έδωσε το χάρισμα της μάνας με τα τρία υπέροχα παιδιά! Κορίτσια, ενήλικα σήμερα, με τα δικά τους προβλήματα και ανησυχίες.

Θέλω να τα ευχαριστήσω για ό,τι ωραίο μου έδωσαν και να τους ζητήσω συγγνώμη αν βιώματα, αγωνίες και ανασφάλειες δικές μου, πότε - πότε τα στεναχωρούν.

Ο ρόλος της μάνας είναι δύσκολος σε οποιαδήποτε ηλικία και αν βρίσκονται τα παιδιά. Η ζωή ήταν, είναι και θα είναι πάντα δύσκολη γιατί όλο και κάτι καινούριο και απρόσμενο θα μας περιμένει.

Θυμάμαι τα δικά μου, «πέτρινα» που λένε. παιδικά χρόνια, με πολλές ανέχειες και κακουχίες σε μία συνοικία της Κρήτης... Θυμάμαι πρόωρα γερασμένους ανθρώπους, να δουλεύεουν σκληρά κάτω από τον καυτό ήλιο για το ψωμί της ημέρας... Θυμάμαι τους ίδιους ανθρώπους κάτω από το φως του φεγγαριού να λένε ιστορίες που έζησαν, όνειρα που έκαναν και που ήλπιζαν να βγουν αληθινά... Όχι τόσο για αυτούς αλλά για τα παιδιά τους.

Με δύναμη ψυχής μάθαμε να ζούμε το σήμερα και η ίδια δύναμη μας έκανε να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Με πείσμα μάθαμε να μαχόμαστε για το τίμιο και το ηθικό.

Τα χρόνια πέρασαν και «δημιουργήθηκα»...και «δημιούργησα» και εγώ και έζησα και ζω το όνειρό μου, δύσκολα αλλά απλά. Αγωνίστηκα σκληρά, προσπάθησα και συνεχίζω και προσπαθώ για μένα, για εμάς, για τα παιδιά μας.

Νέες μανούλες, έχετε υπομονή! Χαμογελάτε στη ζωή, όσο δύσκολη και αν είναι! Το χαμόγελο, η αγάπη μας και η στοργή μας θα γίνουν δύναμη για τα παιδιά μας, για να φέρουν το καλύτερο αύριο της ζωής και της κοινωνίας μας!

Χρόνια πολλά σε όλες μας!»
Π.Δ.

Χρόνια πολλά μαμά ΜΟΥ και μπορεί να μην το κάνω συχνά, αλλά θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που μου χάρισες τη ζωή και που με τον τρόπο σου καθόρισες αυτό που είμαι σήμερα.

Χρόνια πολλά και σε εσάς, σε όλες τις μανούλες του κόσμου!