Η μεγαλύτερη ευτυχία για μια μαμά είναι...
Η ευτυχία ειναι μικρή λέξη για να περιγράψει αυτό το συναίσθημα. Είναι κάτι που δεν λέγεται, ούτε περιγράφεται, απλώς έρχεται και σε τραβάει αλλού.
Γράφει η Έλια Κωνσταντινίδη
Σε ταξιδεύει σε μέρη που δεν έχεις πάει και που δεν υπάρχουν. Σε μέρη που μόνο μαζί της μπορείς να πας. Εκεί που όλα τα ζεις με μια ανάσα, που ανοίγεις τα μάτια σου όσο πιο πολύ μπορείς, για να καταφέρεις να συγκρατήσεις ό,τι σε περιβάλλει.
Τα χρώματα είναι τόσο έντονα, που σχεδόν σε τυφλώνουν, αλλά δεν σε κουράζουν. Οι ήχοι είναι απαλοί, τους ακούς στο βάθος ίσα ίσα για να ντυθεί με μελωδία όλο αυτό. Δεν πιστεύεις ότι το ζεις. Δεν πιστεύεις ότι είναι δικό σου.
Μετά την τόση ένταση, γλιστράς σε μια τρομερή ηρεμία. Απλώς ανασαίνεις και ακούς την ανάσα σου. Την ανάσα τη δικη σου και της ευτυχίας που έχεις στην αγκαλιά σου. Είναι η καλύτερη συντροφιά. Έχει το ωραιότερο άρωμα, την πιο γλυκιά αίσθηση. Είναι σαν να μπαίνει στο μυαλό σου και να τα διώχνει όλα.
Αδειάζεις από σκέψεις. Δεν θες τίποτε άλλο. Είναι οι στιγμές που καταλαβαίνεις πόσο πλήρης νιώθει ο άνθρωπος με ένα μόνο συναίσθημα. Είναι τόσο τρομερό, πώς ένα συναίσθημα μπορεί να σε τυλίξει τοσο γλυκά.
Κλείνεις τα μάτια σου και εύχεσαι να μη σε βγάλει τίποτε έξω από αυτό, να μην ξεχάσεις ποτέ αυτές τις τόσο πολύτιμες στιγμές...
Είναι η πρώτη φορά που κράτησες στα χέρια σου το μωρό σου...
