Δεύτερο παιδί: Είναι πραγματικά φανταστικό, αλλά ΔΕΝ είναι απαραίτητο

Ολες δίκιο έχουν, λέω κι εγώ.

Γράφει η Εβελίνα Σαρρή

Το δεύτερο παιδί είναι μία μοναδική εμπειρία... όπως είναι άλλωστε και το πρώτο.
Το δεύτερο παιδί, δεν είναι ομως προϋπόθεση για να ολοκληρωθεί μία οικογένεια. Ολόκληρη είναι και με ένα παιδί. Μην πυροβολείτε. Μην ανοίγετε το στόμα σας ξεστομίζοντας αγένειες, ανυπόστατες φράσεις και υποτιμητικά σχόλια, ειδικά δε μάλιστα όταν δεν έχετε την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει σε μια άλλη οικογένεια.

Και κυρίως, μανούλες με ένα παιδί, μην μπαίνετε καν στον κόπο να εκνευρίζεστε. Οχι τίποτα άλλο, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να χαλάτε τη ζαχαρένια σας για πράγματα και πρόσωπα που (δεν αξίζει τον κόπο να) καταναλώνουν την ενέργειά σας με αυτό τον τρόπο.

Δεν είναι δουλειά κανενός το αν μπορείτε ή θέλετε, ή επιθυμείτε να κάνετε δεύτερο ή τρίτο παιδί.

Επίσης, έχοντας δύο παιδιά η ίδια, είμαι από τις μαμάδες που καθολου δεν ενστερνίζονται καμία ομοιότητα διαφορετικών συνθηκών:

- «Το ένα ίσον κανένα», είναι από τα πιο άστοχα πράγματα που συνεχίζω να ακούω. Προφανώς και ένα σημαίνει ένα, και καμία σχέση δεν έχει με το κανένα!
- Επίσης, το «έχω ένα που μετράει για δύο» ειναι μία ακόμη ανυπέρβλητη αστοχία. Μπορεί να μετράει για εκατό, αλλά έχεις ένα.
- Το «τι δίδυμα τι τρίδυμα ένα και το αυτο», με βρίσκει να διαφωνώ κάθετα επίσης, καθώς ως διδυμομαμά θεωρώ μέγιστες ηρωίδες τις μαμάδες με τρίδυμα.
- Και το «έχω δύο με διαφορά ενός έτους που άρα τα μεγαλώνω σα δίδυμα» είναι από αυτά που με εξοργίζουν και μένα και προσπαθώ να κάνω ασκήσεις χαλάρωσης για να μην εκραγώ... Μόνο κάτι θα πω γι αυτό: Στα δύο, αγαπητή μαμά, είχες χρόνο να δεθείς με το πρώτο παιδί σου, μόνο με αυτό και αποκλειστικά. Na θηλάσεις και να το κοιτάς στα μάτια χωρίς να κλαίει το άλλο, να το πάς βόλτα χωρίς τύψεις ότι άφησες το ένα, να το ταϊσεις με όλη την υπομονή και τη διάθεση να παίξεις χωρίς να σε πιέζει ο χρόνος γιατί μία δεύτερη ψυχούλα σπαράζει από το κλάμα και την πείνα ή τη δίψα. Στα δίδυμα, δεν το είχες. Δε θα το έχεις ποτέ. Κι αυτό από μόνο του αποτελεί μέγιστη διαφορά. Σε όλα και για πάντα.

Όπως και να χει, αν πρέπει να θυμάστε κάτι, ας θυμάστε τις 4 συμβουλές της ψυχολόγου Αλεξάνδρας Καππάτου για το ενδεχόμενο δεύτερου, τρίτου ή τέταρτου παιδιού και την καταλληλότητα της χρονικής στιγμής του ενδεχομένου:

• Δεν υπάρχει έτοιμη συνταγή που να ταιριάζει σε όλες τις οικογένειες.

• Mην αφήσετε κανένα να σας επηρεάσει και να σας απομακρύνει από τις πεποιθήσεις σας.

• Κάθε διαφορά ηλικίας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της.

• Tελικά, μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε πότε επιθυμείτε και πότε είστε έτοιμοι να αποκτήσετε επόμενο παιδί.

Ολες μαμάδες ειμαστε και όλες έχουμε προβλήματα, ανησυχίες, απορίες. Και κυρίως έχουμε όλες, ανυπέρβλητη, ανορίωτη, ανιδιοτελή αγάπη για τα παιδιά μας. Ας είναι αυτή η κοινή συνισταμένη που θα μας δένει με μαμαδίστικη αλληλλεγγύη και ας σταματήσουμε τις συγκρίσεις, τις εξισώσεις, τον ανταγωνισμό και τις ιστορίες για το ποιανής το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και δυσκολότερο. Νισάφι...