Τι πραγματικά θέλουμε για τα παιδιά μας;

Πριν περάσετε άλλη μια μέρα ως γονιός προσπαθήστε να απαντήσετε αυτή την παραπλανητική ερώτηση για τι πραγματικά θέλουμε για τα παιδιά μας.
Θέλουμε έπαθλα, βραβεία και διασημότητα; Θέλουμε πλούτη και οικονομική ασφάλεια; Να βρουν την αληθινή αγάπη; Ή θέλουμε να ζήσουν μια ζωή καλύτερη από αυτή που ζούμε εμείς σήμερα;

Μερικές φορές η απάντηση που σας έρχεται στο μυαλό είναι: «Απλώς θέλω να μαζεύουν το δωμάτιό τους, να κάνουν τα μαθήματά τους και να ακούν αυτά που τους λέω.». Άλλες μέρες, όταν τα παιδιά σας πιέζονται στο σχολείο, μπορεί να απαντήσετε με απόγνωση «απλώς θέλω τα παιδιά μου να πάρουν υψηλούς βαθμούς στις τελικές εξετάσεις και να περάσουν στην καλύτερη σχολή.»

Αν όμως σκεφτείτε λίγο περισσότερο την ερώτηση αυτή, τότε η απάντησή σας σχεδόν αναμφίβολα θα περιλαμβάνει μία λέξη που μπορεί να είναι απλή και να ακούγεται ανόητη: να είναι ευτυχισμένα. Οι περισσότεροι από εμάς τους γονείς απλώς θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ευτυχισμένα, και σήμερα και για πάντα. Επίσης θέλουμε να γίνουν καλοί άνθρωποι, να συνεισφέρουν στον κόσμο, να νοιάζονται για τους άλλους και να ζούν με υπευθυνότητα. Αλλά κατά βάθος οι περισσότεροι γονείς θέλουμε περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα.

Ευτυχισμένα παιδιά

Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να μεγαλώσουν ευτυχισμένα παιδιά καλλιεργώντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που μπορεί να μην φαίνονται ύψιστης σημασίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Πρόκειται για εσωτερικές ιδιότητες όπως είναι η αισιοδοξία, η παιχνιδιάρικη διάθεση, μια νοοτροπία ότι «μπορώ» και μια τάση για επαφή με τους άλλους ανθρώπους (δηλαδή το να νοιώθεις ότι είναι μέρος ενός ευρύτερου συνόλου έξω από τον εαυτό τους).

Ενώ παραδοσιακά δίνονται συμβουλές στους γονείς να αναθρέψουν πειθαρχημένα παιδιά που να πιστεύουν στην αξία της σκληρής δουλειάς, αυτή η συμβουλή μπορεί να στην πράξη να γυρίσει μπούμερανγκ. Το παιδί μπορεί να εμφανίσει αντιστάσεις ή να κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που του ζητήθηκε ή ακόμα και να συμμορφωθεί, χωρίς να χαίρεται γι’αυτό.

Αυτή η έλλειψη χαράς μπορεί να το συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. Η «μηχανή» της ευτυχισμένης ζωής λειτουργεί καλύτερα όταν την τροφοδοτεί η δύναμη της ανθρώπινης επαφής, πολύ περισσότερο απ΄ ότι όταν κινητοποιείται βασισμένη στο φόβο και την ενοχή.

Απόσπασμα από το βιβλίο « Ευτυχισμένα παιδιά, ευτυχισμένοι γονείς» του Edward Hallowell, εκδόσεις Μεταίχμιο.