Τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου

Το να συσκοτίζετε τα όρια του εαυτού σας και των άλλων και να αναπαράγετε απόψεις και ιδέες που δεν είναι δικές σας ή δεν είναι καν σύμφωνες με τις δικές σας. Πόσο άγχος νιώθετε σε αυτή τη σκέψη; Κι όμως, πολλοί από εμάς το κάνουμε και μάλιστα σε καθημερινή βάση. Γελάμε με κάτι όχι τόσο αστείο, διαφωνούμε με ένα νόμο για να κολλήσουμε στην παρέα των συναδέλφων, κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι σε μια στερεοτυπική αντίληψη του διευθυντή μας.

Πολλές φορές θα αρνηθούμε την προσωπική μας αλήθεια για την οικονομική μας επιβίωση ή την συναισθηματική αποδοχή από τους άλλους. Ας δούμε παρακάτω ορισμένες περιπτώσεις όπου απαρνιόμαστε τον πραγματικό μας εαυτό και ας τις δούμε με ειλικρίνεια, καθώς η αναγνώριση είναι ο μισός δρόμος προς την αλλαγή:

1. Όταν προσποιείστε ότι συμφωνείτε, ενώ διαφωνείτε.
2. Όταν αποκρύπτετε τα πραγματικά σας συναισθήματα «Δεν θύμωσα, γιατί να θυμώσω;» ενώ είστε θυμωμένος.
3. Όταν αμελείτε να έρχεστε σε επαφή με ανθρώπους που πραγματικά νοιάζονται για εσάς.
4. Όταν χρησιμοποιείτε διάφορες παρορμήσεις για να αποφύγετε τον εαυτό σας, φαγητό, ψώνια, σπατάλη, άσκηση, νηστεία, τηλεόραση.
5. Όταν συμμετέχετε σε μια δραστηριότητα που στην πραγματικότητα δεν θέλετε να συμμετάσχετε «Ναι πάμε σινεμά, δεν έχω πρόβλημα» (ενώ το μόνο που θέλετε είναι να χαλαρώσετε στον καναπέ σας).
6. Αλλά και το αντίθετο: όταν αρνείστε να συμμετάσχετε σε μια δραστηριότητα ενώ θέλετε πολύ.
7. Όταν δεν ξεκουράζεστε σωστά.
8. Όταν σας προσφέρουν βοήθεια και ενώ την θέλετε την αρνείστε από ευγένεια.
9. Όταν αγνοείτε τις ανάγκες σας.
10. Όταν περνάτε ελάχιστο χρόνο μόνος σας.
11. Όταν περνάτε υπερβολικό χρόνο μόνο σας.

Αν έχετε βιώσει αρκετά από τα παραπάνω, πάω στοίχημα ότι μεγαλώσατε με την ιδέα ότι πρέπει να θυσιάζετε τις προσωπικές σας απόψεις για τους άλλους, ότι πρέπει να μπαίνετε σε δεύτερη μοίρα για να ανταπεξέλθετε σε κάποιες δυσλειτουργικές πλευρές της οικογένειας...
Το θέμα είναι ότι μεγαλώνοντας, αυτή η μέθοδος δεν εξυπηρετεί την προσωπική σας ευτυχία αλλά έχει μείνει μαζί σας και έχει γίνει δεύτερο δέρμα σας. Έχετε μάθει λοιπόν να μην είστε ο εαυτός σας, γιατί κάποιος σε νεότερη ηλικία σας δίδαξε ότι το να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου δεν μετράει, δεν βολεύει, δεν έχει σημασία...

Επικεντρωθείτε λοιπόν στο μέσα σας, στον πραγματικό σας εαυτό, με ηρεμία σκεφτείτε ποιος πραγματικά είστε όταν είστε μόνος σας: τι σας αρέσει, τι δεν σας αρέσει, τι μουσική ακούτε, τι βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε, ή μήπως δεν σας αρέσουν πραγματικά τα βιβλία; Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα; Χόμπι; ταινίες; όσα περισσότερα μπορείτε να σκεφτείτε, γράψτε τα σε ένα χαρτί και διαβάστε τα...αυτά είστε εσείς...αυτά και πολλά άλλα φυσικά που δεν γράφονται με λέξεις αλλά αυτό είναι μια καλή αρχή. Κουβαλάτε αυτό το χαρτί μαζί σας και όποτε θεωρείτε ότι χάνετε τον εαυτό σας και προσποιείστε κάτι που δεν είστε να το κοιτάτε και να αντιλαμβάνεστε τι κάνατε. Είναι δύσκολο αλλά τόσο απελευθερωτικό να μην προσποιείσαι κανέναν άλλο και να είσαι το 100% του εαυτού σου.

Το ακούμε απλό, αλλά είναι πολύ δύσκολος δρόμος ειδικά στην σημερινή εποχή.

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Blog: psuxis-logos.blogspot.gr
Τηλ. 6975797833