«Νοιώθω πολύ άσχημα που δεν κατάφερα φυσικό τοκετό»

Απ' την μία έχουν μεγάλη χαρά που επιτέλους συνάντησαν το μωρό τους αλλά την ίδια στιγμή αναρρώνουν από ένα απρόσμενο χειρουργείο. Στην χιονοστιβάδα των συναισθημάτων – ευφορίας, φόβου, αγάπης, άγχους, χαράς και τρόμου – με την οποία πολλοί νέοι γονείς έρχονται αντιμέτωποι, προστίθενται και άλλα συναισθήματα που αφορούν την εμπειρία της γέννας.

Αναρωτιούνται τι πήγε λάθος ή αν θα μπορούσαν να έχουν κάνει οι ίδιες κάτι για να αποφύγουν το χειρουργείο. Όσες ανησυχούσαν για το τι θα συνέβαινε στην ιδία και στο μωρό της κατά τον τοκετό, μπορεί ακόμα να νοιώθουν άγχος όταν σκέφτονται την εμπειρία τους, παρ' όλο που πλέον γνωρίζουν ότι είναι και οι δυο τους ασφαλείς.

Γυναίκες που περνούν πολύ χρόνο οραματιζόμενες την ιδανική γέννα, πιθανώς να νοιώσει «εξαπατημένες» από την εμπειρία την οποία ήλπιζαν να έχουν. Κάποιες θυμώνουν με το γιατρό τους για την απόφαση να προχωρήσουν σε καισαρική τομή και συχνά νοιώθουν ένοχες επειδή δεν είναι σε θέση να θηλάσουν αμέσως.

Το εύρος των πιθανών αντιδράσεων είναι μεγάλο και όλες ισότιμα κατανοητές. Είναι όμως πολύ μεγάλης σημασίας η γυναίκα να βοηθηθεί στην επεξεργασία των συναισθημάτων της, ώστε να προχωρήσει στην ανάρρωση και να μπορέσει να ευχαριστηθεί το μωρό της με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχική ηρεμία.

Πρώτον και κύριο, η αναγνώριση και αποδοχή των συναισθημάτων. Είναι ωφέλιμο να αντισταθεί στην τάση (και πιθανώς και συμβουλές άλλων) να το αφήσει όλο αυτό πίσω. Δεν μπορεί να επιλέξει τα συναισθήματά της και δεν μπορεί να διώξει τα υφιστάμενα. Οι άλλοι μπορεί να της λένε να είναι ευτυχισμένη που το μωρό είναι υγιές, αλλά το να αγνοήσει συναισθήματα όπως το άγχος, η θλίψη ή ο θυμός συχνά θα την κάνουν να αισθάνεται χειρότερα στο πέρασμα των ημερών.

Το ότι μπορεί να νοιώθει απογοήτευση ή άλλα δύσκολα συναισθήματα όταν θυμάται την γέννα του μωρού της δεν σημαίνει ότι αγαπάει το μωρό της λιγότερο από μια άλλη μητέρα που προτάσσει ότι ήταν η καλύτερη ημέρα της ζωής της. Μπορεί να είναι χαρούμενη με το υγιές της μωρό ενώ ακόμα νοιώθει θλίψη, θυμό, ενοχή, ή ακόμα και μούδιασμα όταν σκέφτεται την γέννα. Θα την βοηθήσει να είναι όσο πιο αληθινή με τον εαυτό της και τους πιο κοντινούς της ανθρώπους, ώστε να μπορέσει να λάβει την φροντίδα και την στήριξη που έχει πραγματικά ανάγκη.

Επίσης σημαντικό, να σεβαστεί το σώμα της. Πολλές γυναίκες με μη-προγραμματισμένη καισαρική τομή, αισθάνονται σαν να έχουν χάσει μια εμπειρία την οποία οι άλλες γυναίκες περιγράφουν ως ένα θαύμα ή ικανή να αλλάξει όλη τους την ζωή. Ακόμα χειρότερα, κάποιες νοιώθουν ότι είναι δικό τους λάθος ότι έκαναν καισαρική επειδή δεν είχαν γρήγορη και ικανή διαστολή ή ακυρώνουν κάθε ιατρική παρέμβαση. Παρ' όλο που δεν μπορεί να ελέγξει αυτές τις σκέψεις και α συναισθήματα, μπορεί να τα αμφισβητήσει. Αν δει ότι κατηγορεί τον εαυτό της, χρειάζεται χρόνο να αναγνωρίσει την δουλειά που έκανε το σώμα της για να μεγαλώσει και να φροντίσει το μωρό της. Το να αναγνωρίζει την δύναμη που χρειάστηκε για να περάσει και να αναρρώσει ένα μεγάλο χειρουργείο, είναι άλλος ένας τρόπος να μειώσει τον αρνητικό εσωτερικό διάλογο και να την βοηθήσει να νοιώσει καλύτερα.

Σημαντικό επίσης, να μοιραστεί την ιστορία της. Μπορεί να είναι δύσκολο να μιλήσει για την απογοήτευση από την γέννα, αλλά το να αγνοήσει τα συναισθήματά της θα το κάνει ακόμα πιο έντονο. Μπορεί να ζητήσει από την οικογένεια, συγγενείς και φίλους να ακούσουν την ιστορία της από την αρχή μέχρι το τέλος. Να τους ενημερώσει ότι ενώ είναι σημαντικό για εκείνη να μιλήσει για όσα συνέβησαν στην γέννα, και ότι έχει επίσης την ανάγκη να εκφράσει τα συναισθήματά της προκειμένου να αρχίσει να επουλώνεται όλο αυτό μέσα της. Η επαφή με γυναίκες που έχουν περάσει κι εκείνες παρόμοια εμπειρία κάποιες φορές βοηθάει να νοιώσει ότι την καταλαβαίνουν και ότι δεν είναι μόνη. Και καθώς θα αναγνωρίζει την δύναμη και τις αντοχές στις άλλες μητέρες, θα αρχίσει να το αναγνωρίζει όλο και περισσότερο στον εαυτό της. Αν όμως η ιδέα του να μοιραστεί την ιστορία της την κάνει να αισθάνεται περισσότερο άγχος ή φόβο – ή να νοιώθει κυριευμένη από την απογοήτευσή, την θλίψη ή τον θυμό της – μπορεί να επωφεληθεί από την βοήθεια ενός ειδικού.

Ένας ψυχολόγος που ειδικεύεται σε θέματα εγκυμοσύνης, άγχους και τραύματος μπορεί να βοηθήσει να αναπτύξει τις δεξιότητες που απαιτείται για να διαχειριστεί την δυσφορία ενώ εξετάζει και επεξεργάζεται τα συναισθήματά της.

Έτσι, θα καταφέρει να περιορίσει την απογοήτευσή της αλλά όχι σε μια βραδιά. Ο στόχος της πρέπει να είναι να τιμήσει τα αληθινά της συναισθήματα, να σεβαστεί το σώμα της, και να μοιραστεί την ιστορία της χωρίς ντροπή και ενοχές, ώστε να βοηθήσει συνειδητά τον εαυτό της να νοιώσει καλύτερα.

Ιωάννα Θεοδωρακόπουλου, PsyD, MSc
Συμβουλευτικός ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος υπογονιμότητας
Επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών του www.feelwelltoday.com
e-mail: ioanna.thps@gmail.com / itheodorakopoulou@feelwelltoday.com