Γιατί δεν πρέπει να νιώθεις «ενοχές» που γέννησες με καισαρική

Στην εποχή που ζούμε, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ανατροφή των παιδιών και στο πώς να κάνουμε το καλύτερο για το παιδί μας όσον αφορά τη διατροφή, τον ύπνο, τη διαπαιδαγώγηση, τα ερεθίσματα που λαμβάνει κ.ο.κ. Σκόπος όλης αυτής της προσπάθειας είναι να έχει τη βέλτιστη εξέλιξη και να του δώσουμε τα καλύτερα εφόδια για το μέλλον. Γνωρίζουμε, πλέον, ότι οι πρώιμες εμπειρίες ενός παιδιού, από την περιγεννητική αλλά και την προγεννητική περίοδο ακόμα, επηρεάζουν τη μετέπειτα εξέλιξή του. Έτσι, εξετάζονται πια όλοι οι παράγοντες που θα μπορούσαν δυνητικά να επηρεάσουν τη σωματική και πνευματική εξέλιξη ενός παιδιού.

Μέσα στον καταιγισμό των πληροφοριών σχετικά με το τι είναι καλύτερο για τα παιδιά μας, ένα από τα θέματα που απασχολεί έντονα τις μητέρες είναι ο τρόπος με τον οποίο γεννήθηκε, ή θα γεννηθεί, το παιδί τους. Πληθώρα μελετών έχουν συγκρίνει τον φυσικό τοκετό με την καισαρική όσον αφορά τα υπέρ και τα κατά τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ένα παιδί που γεννιέται με φυσιολογικό τοκετό θα έχει πιο γερό ανοσοποιητικό σύστημα από ότι ένα παιδί που γεννιέται με καισαρική, και γενικότερα είναι διαδεδομένη η άποψη ότι ο φυσιολογικός τοκετός “υπερτερεί” της καισαρικής. Έτσι, συχνά παρατηρείται γυναίκες που γέννησαν, για τον α ή τον β λόγο, με καισαρική, να νιώθουν έντονες ενοχές οι οποίες τις ταλαιπωρούν και επιπλέον απειλούν να χαλάσουν την ευτυχία του πολύτιμου πρώτου καιρού με το παιδί τους.

Οι ενοχές αυτές είναι κάτι το οποίο θα πρέπει οι μητέρες που γεννούν με καισαρική να καταπολεμούν όσο μπορούν. Μία καισαρική, όταν γίνεται με εύλογη αιτία, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, πάντοτε αποσκοπεί στο καλύτερο για τη μητέρα και το παιδί. Για πολλές γυναίκες, ο φυσιολογικός τοκετός είναι εφικτός και εύκολος, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Πολλοί τοκετοί δεν προχωρούν ήπια, με αποτέλεσμα η καισαρική να αποτελεί την ασφαλέστερη λύση και για τους δύο. Άλλοτε, πάλι, υπάρχουν κατασκευαστικοί λόγοι για τους οποίους ένας φυσιολογικός τοκετός θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά επικίνδυνος, τόσο για το βρέφος, όσο και για τη μητέρα. Τέλος, υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών που επιλέγουν, είτε λόγω φόβου είτε για κάποιον άλλο προσωπικό λόγο, να γεννήσουν με καισαρική, ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο ιατρικά. Αυτό είναι μέρος του αναφαίρετου δικαιώματός τους να ορίζουν το σώμα τους και να επιλέγουν το καλύτερο για εκείνες και το παιδί τους και δεν πρέπει να υπόκεινται σε κριτική για αυτό. Άλλωστε, η ψυχολογία της μητέρας παίζει τεράστιο ρόλο στο πώς θα σχετισθεί με το παιδί της, επομένως η επιλογή της καισαρικής, εάν ευνοεί την ψυχολογία της νέας μητέρας, πιθανότητα ευνοεί και το παιδί (σε σχέση, π.χ., με μία μητέρα η οποία γέννησε φυσιολογικά χωρίς να θέλει, απλώς επειδή “έτσι πρέπει” και στη συνέχεια περνάει μεγάλο διάστημα αδυνατώντας να δεθεί με το παιδί της λόγω της τραυματικής, για εκείνη, εμπειρίας).

Οι μητέρες έχουν ήδη έναν αρκετά δύσκολο ρόλο και θα πρέπει να υποστηρίζονται από τον περίγυρό τους, αντί να κρίνονται-ή να κρίνουν οι ίδιες τον εαυτό τους- για την εκάστοτε επιλογή που κάνουν. Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να νιώθουμε ενοχές για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στον κόσμο το παιδί μας. Όπως και να γεννήσει, η μητέρα είναι μητέρα και πάντα θα κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί της. Η γέννα είναι - απλώς - το πρώτο κεφάλαιο μιας ολόκληρης ζωής με το παιδί μας.

Μυρτώ Κογεβίνα, MSc.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Email: myrtokogevina@gmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/myrto.kogevina.336