Το παιδί μου έχει ισχυρή και δυνατή προσωπικότητα

Συχνά βλέπουμε γονείς να θαυμάζουν τα παιδιά τους και να περιγράφουν με καμάρι την ισχυρή προσωπικότητα των παιδιών τους. Καλά όχι πάντα, καθώς η ισχυρή προσωπικότητα, η προσωπικότητα με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό και στις ικανότητες είναι κάτι θετικό στην ενήλικη ζωή, δύσκολο όμως στη διαχείριση των γονιών στην παιδική ηλικία, εφόσον αρκετά συχνά συγκρούονται με το βλαστάρι τους που έχει …άποψη για το τι θα φορέσει, τι θα κάνει, πότε θα παίξει, τι θα παίξει, που θα πάει κλπ. Καταλαβαίνετε νομίζω για τι μιλάμε…

Αντιλαμβάνεστε πιστεύω και το αντίστροφο. Μπορεί ένα παιδί να είναι υπάκουο και μην φέρνει αντιρρήσεις, κάτι πολύ ευχάριστο για τους γονείς, δυσάρεστο όμως για εκείνο. Ο λόγος δεν είναι άλλος πέρα από το ότι όταν ένα παιδί δεν εκδηλώνει την περιέργεια να ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του αλλά κάθεται για παράδειγμα όπου το βάλει ο γονιός, σαν ένα «καλό παιδί», το σίγουρο είναι πως δεν αναπτύσσει εκείνα τα στοιχεία που θα του αυξήσουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό, την αυτοεκτίμησή του, μία πιο ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα.

Τι εννοούμε όμως λέγοντας ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα

Προφανώς δεν εννοούμε ένα παιδί σατράπη ή ένα αντιδραστικό παιδί. Αντιθέτως, μιλάμε για ένα παιδί που έχει πιο καθαρό στο μυαλό του τι του αρέσει, τι θέλει, εξετάζει αυτό που ακούει και αποφασίζει, ένα παιδί που «δεν καταπίνει αμάσητο» οτιδήποτε του σερβίρεται.

Πώς θα βοηθήσω το παιδί μου να αποκτήσει μία πιο ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα;

Πρώτα από όλα να θυμίσουμε, ότι η προσωπικότητα δεν «φτιάχνεται» όταν δούμε στο παιδί του δημοτικού ή στον έφηβο κάτι που δεν μας αρέσει. Αντιθέτως, πέρα από τα δομικά στοιχεία του χαρακτήρα με τα οποία γεννιόμαστε όλοι μας, το παιδί από τη γέννησή του αρχίζει και χτίζει, διαμορφώνει την προσωπικότητά του. Πώς το κάνει αυτό; Μέσω της παρατήρησης, της αντιγραφής/μίμησης κυρίως από τα πρότυπα και τους Θεούς του, που στη μικρή ηλικία είναι κυρίως οι γονείς. Εσάς λοιπόν παρατηρεί και αντιγράφει, τη δική σας συμπεριφορά, ενώ παράλληλα θέλει και να σας ευχαριστήσει για να νιώθει ότι το αγαπάτε. Αν το επιβραβεύεται λοιπόν που είναι τόσο ήσυχο και δεν κουνιέται από τη θέση του, αυτή τη συμπεριφορά είναι πιθανό να υιοθετήσει, εφόσον αυτό που εισπράττει είναι η αγάπη σας όταν εκείνο παραμένει ήσυχο, για παράδειγμα.

Αντίθετα, δώστε χώρο στο παιδί σας να περιεργαστεί, να παρατηρήσει, να δοκιμάσει και ας απογοητευτεί, να αναλάβει ευθύνες και υποχρεώσεις, να επιλέξει, να αυτονομηθεί κάνοντας πράγματα μόνο του, χωρίς να του τα προσφέρεται όλα στο χέρι και έτοιμα για να μην κουραστεί ή για να μην σας χαλάσει την ησυχία, όταν για παράδειγμα θέλει να φάει μόνο του πετώντας τα φαγητά γύρω του. Μάθετε να συζητάτε μαζί του, δίνοντάς του το λόγο, ρωτώντας το τι θέλει να κάνει, να σας πει, να παίξει, κλπ. ρωτήστε το πιο απλά τη γνώμη του και μην την απορρίψετε τόσο γρήγορα, δείξτε του ότι το λαμβάνετε σοβαρά υπόψη και υπολογίζεται αυτό που σας λέει, ακόμα και την φανταστική ιστορία με τους δράκους που ήρθαν στο δωμάτιό του…

Υπομονή και επιμονή…

Βέβαια, δεν είναι εύκολο για τον γονιό να διαχειριστεί ένα παιδί με δυνατή προσωπικότητα, όπως προανέφερα. Χρειάζεται όμως να μάθετε και εσείς μέσα από εκείνο να συμβιώνετε εφόσον θέλετε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής ως ενήλικας. Φυσικά, δεν μιλάμε για τα κακομαθημένα ή καλομαθημένα και ιδιαίτερα εγωκεντρικά παιδιά, που είναι άλλη κατηγορία…

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας