Τα παιδιά μου! Αυτά τα κινούμενα «μικρόβια»! Της Ελένης Κεχαγιά
Ηξερα ότι τα παιδιά αρρωσταίνουν την πρώτη χρονιά στον παιδικό σταθμό. Ημουν προετοιμασμένη. «Θα περάσεις δύσκολα την πρώτη χρονιά» μου έλεγαν φίλοι και γνωστοί που έχουν μεγαλύτερα παιδιά και τα έχουν περάσει. «Θα είναι συνέχεια άρρωστα».
Ομως, κανείς μα κανείς δε μου είπε ότι μαζί τους θα αρρώσταινα και εγώ και όλο μας το σόι!
Η χρονιά βρίσκεται μόλις στα μισά της και ο οργανισμός μου στα τελευταία του. Δεν είναι που τα παιδιά μου αρρωσταίνουν συνέχεια και κάθε φορά από κάτι διαφορετικό. Είναι που αρρωσταίνω και εγώ κάθε φορά ακόμα και πιο πολύ. Κάθε φορά με κάτι καινούργιο.
Εχω φτάσει στο σημείο, τα παιδιά μου να φτερνίζονται και εγώ να κρεβατώνομαι για 5 μέρες.
Μία μέρα πυρετό η Λήδα; Τέσσερις μέρες πυρετό εγώ. Συνάχι και βήχα για δυο μέρες ο Ορφέας; Πάρε δέκα μέρες αρρώστια ποικίλης ύλης, να' χεις Ελένη και μη μιλάς.
Και σας προλαβαίνω. Εχω δοκιμάσει τα πάντα. Βιταμίνες, φυτικά σιρόπια και καραμέλες, χημικά σιρόπια, αντιβίωση, τα πάντα! Τόση «ενίσχυση» ο οργανισμός μου δεν έχει ξαναπάρει στη ζωή του! Μόνο εισαγωγή στο νοσοκομείο δεν έχω κάνει ακόμα αλλά είπαμε! Δε λέω μεγάλες κουβέντες στην μέση της χρονιάς είμαστε ακόμα.
Τώρα που σας γράφω τον πόνο μου, είμαι με ωτίτιδα! Ναι καλά διαβάσατε! Ωτίτιδα! Ημίκουφη, ημιμπουκωμένη, ανάλογα από ποια μεριά γέρνω το κεφάλι μου κάθε φορά. Πέρασα και αδενίτιδα και αμυγδαλίτιδα, και γαστρεντερίτιδα. Και πυρετό και ίωση και συνάχι και διάφορα άλλα μικρά και χαριτωμένα που δε μπορώ καν να θυμηθώ! Και μαζί και όποιος «τυχερός» τα πλησίαζει!
Βλέπετε, είναι που δεν αρρωσταίνεις μόνο όταν αυτά είναι άρρωστα, αλλά και με ό,τι μεταφέρουν κάθε φορά!
Τι να κάνεις… Ετσι είναι τα παιδιά! Και εις άλλα με υγεία!
