«Mαμά, μου χάλασες το όνειρο», γράφει η Ελένη Κεχαγιά
Δευτέρα σήμερα, και το πρώτο πρωινό ξύπνημα της εβδομάδας για το σχολείο είναι πιο δύσκολο από τις υπόλοιπες ημέρες. Για όλους μας αλλά περισσότερο για τα παιδιά.
Ετσι ξεκίνησα αρκετά νωρίς την προσπάθεια να ξυπνήσω τον γιο μου. Το πρώτα πέντε λεπτά η επικοινωνία μας ήταν ανύπαρκτη. Τα επόμενα πέντε υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις αλλά και αυτές μηδαμινές.
Στο τρίτο πεντάλεπτο πια , ο Ορφέας δείχνει να αποκτά επαφή με το περιβάλλον. Τον παίρνω αγκαλιά και το πρώτο πράγμα που μου λέει είναι «Μαμά, μου χάλασες το όνειρο»!
Δεν ξέρω τι παράξενα παιχνίδια μπορεί να παίξει το μυαλό όμως εμένα μου καρφώθηκε αυτή η φράση και είδα τον εαυτό μου στιγμιαία καμιά δεκαπενταριά χρόνια μετά και τον Ορφέα ολόκληρο άντρα είκοσι χρονών να μου λέει «Μαμά μου χάλασες το όνειρο!».
Μακάρι στα χρόνια που θα έρθουν να έχω το ανοικτό μυαλό, την υπομονή, την επιμονή αλλά και τη δυνατότητα να μπορέσω να του στηρίξω το όνειρο! Οποιο και αν είναι αυτό.
Οσο για το σημερινό όνειρο που του χάλασα ...
-«Τι έβλεπες, αγάπη μου;»
-«Ότι ήμουν στο σχολείο και έπαιζα με τους φίλους μου»
-«Γι' αυτό στεναχωριέσαι; Σήκω να πάμε στο σχολείο να παίξεις με τους φίλους σου και το όνειρο σου να γίνει πραγματικότητα»!
Καλημέρα σας!
Μπορείτε και εσείς να μας στείλετε τις δικές σας καθημερινές μικρές ιστορίες εδώ
