Πόπη Τσαπανίδου: «Ξέρω πώς είναι να μην έχεις να πάρεις ψωμί στα παιδιά σου»

Η πεισματάρα και δυναμική Πόπη Τσαπανίδου γνωρίζει τον έρωτα της ζωής της σε ηλικία 19 χρονών στο πρόσωπο του Ευτύχη Μανωλαράκη. Ο Ευτύχης γίνεται ο λόγος που η ανερχόμενη Πόπη θα αφήσει τη δημοσιογραφία στην άκρη και θα κατέβει στην Αθήνα.

Παντρεύονται και λίγο αργότερα αποκτούν το πρώτο τους παιδί, την Εύα. Τρία χρόνια μετά η Πόπη μαθαίνει ότι είναι πάλι έγκυος, αυτή τη φορά σε δίδυμα. Μία μόλις εβδομάδα μετά τον υπέρηχο που έδειξε στο ζευγάρι, ότι περιμένουν δίδυμα, η μοίρα είχε σκληρά σχέδια για την εγκυμονούσα Πόπη. Ο Ευτύχης σκοτώνεται εν ώρα εργασίας. Ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα, και μέτοχος του καλύτερου -τότε- κλαμπ των Αθηνών, της «Αυτοκίνησης» που εκείνη την εποχή μεταφερόταν στον χώρο του «Club 22» στη Βουλιαγμένης, ο Ευτύχης, έκανε μία δουλειά για το μαγαζί και έπεσε πάνω σε κάτι καλώδια. Το πόρισμα του ιατροδικαστή: «Ηλεκτροπληξία».
Και η Πόπη, έγκυος σε δίδυμα και με ένα μωρό στο σπίτι, σε μία ξένη πόλη.

Επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη για μείνει με τους γονείς της. Ετσι θα έχει βοήθεια με τα παιδιά της για να μπορεί να δουλέψει. Χρειάζεται χρήματα. Η ίδια με αφορμή τον χαμό του συζύγου της δήλωσε σε συνέντευξή της στο Votre Beaute:
«Όταν έχεις πονέσει πολύ, θωρακίζεσαι. Οταν πέθανε ο άντρας μου, ράγισε η καρδιά μου.

Ντύθηκα με ατσάλι. Η "στολή" βγαίνει μόνο όταν απέναντι μου έχω κάποιον που μπορώ να εμπιστευτώ απόλυτα».

Ενώ σε άλλο σημείο με αφορμή την οικονομική κρίση και το πόσο έχει «παγώσει» τους ανθρώπους φέρνει παράδειγμα μέσα από την ίδια της τη ζωή:

«Βλέπω, γύρω μου κάποιους ανθρώπους έχουν ξυπνήσει, έχουν δει τι γίνεται και κάνουν το πρώτο βήμα. Τοποθετούν τον εαυτό τους στην επόμενη μέρα, έτοιμοι να φέρουν τη ζωή τους τούμπα. Οι εποχές, μέσα στην τραγικότητα τους, προσφέρονται και για σπουδαίες αλλαγές. Προσφέρουν ευκαιρίες για δημιουργία νέων, σημαντικών πραγμάτων: μπορείς να ανακαλύψεις πτυχές του εαυτού σου που αγνοούσες, ν' ακολουθήσεις όνειρα που δεν σου δινόταν η ευκαιρία να πραγματοποιήσεις. Ξέρεις γιατί κατάφερα να κάνω τα πράγματα στη ζωή μου; Γιατί ρίσκαρα, επειδή δεν είχα τίποτα να χάσω! Ήμουν μόνη μου με τρία παιδιά, πάμφτωχη, και τολμούσα τα απίστευτα άλματα. Κι αν αποτύγχανα, τι είχα να χάσω; Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή θέλει τόλμη, φαντασία, ρίσκο. Πρέπει να τη ζήσουμε, γιατί μπορεί να σταματήσει ανά πάσα στιγμή! Είναι βαρύ αυτό που λέω, ίσως να διαβάζει τη συνέντευξη μια γυναίκα που δεν έχει λεφτά για να πάρει στα παιδιά της ψωμί. Εχω βρεθεί κι εγώ σ' αυτή τη θέση. Η ζωή, όμως, απαιτεί να βάλεις τον εαυτό σου στο αύριο σου. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως δεν σταματάει επειδή η οικονομία μας έπεσε έξω! Θα συνεχίσουμε να ζούμε, αρκεί να μην τα περιμένουμε από τους άλλους. Πρέπει να δράσουμε μόνοι μας».