Μια τετράχρονη στο κομμωτήριο!
Ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που θα κόβαμε τα μαλλιά της κόρης μου Νικόλ. Ήταν 1,5 έτους και είχα τρομερό άγχος. Είχαν πέσει όλοι πάνω μου, φίλες με παιδιά, συγγενείς και διάφοροι που νομίζουν πώς έχουν κάνει την διατριβή τους πάνω στο θέμα «Παιδί». «Μην το πας κομμωτήριο», «Καλύτερα στο σπίτι να το κουρέψεις», «Πω πω τι θα τραβήξεις», «Σιγά μην κάτσει να κουρευτεί, θα σου βγάλει την ψυχή» ήταν μερικά από αυτά που άκουσα και δεν σας κρύβω ότι τρομοκρατήθηκα και απελπίστηκα. «Μα καλά; Είναι τόσο δύσκολο να κουρευτεί ένα παιδάκι;» σκεφτόμουν και τελικά με έπεισαν ότι το κούρεμα δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση!
Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου
Αφού βρήκα κομμώτρια να έρθει στο σπίτι και αφού προετοίμασα και κουβέντιασα -όσο μπορείς να κουβεντιάσεις και να προετοιμάσεις ένα παιδάκι 16 μηνών- ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω την γκρίνια και το κλάμα. Μάλιστα φανταζόμουν καταστάσεις όπως το να θέλει να βγει από το καρεκλάκι, να τραβάει το ψαλίδι από την κομμώτρια και άλλα τέτοια σενάρια που τίποτε από αυτά δεν βγήκε αληθινό. Όχι μόνο δεν έκλαψε το κορίτσι μου, αλλά το διασκέδασε κιόλας. Έπαιζε με τα παιχνίδια της και έδειχνε να απολαμβάνει όλη την διαδικασία. Από τότε πήρα ένα σημαντικό μάθημα. Να μην ακούω κανέναν και να ακολουθώ το ένστικτό μου ως μάνα, όσον αφορά το μεγάλωμα του παιδιού μου.
Τώρα λοιπόν σχεδόν τρία χρόνια μετά η Νικόλ, ζητάει ή μάλλον απαιτεί να κουρεύει τα μαλλιά της κάθε 3 μήνες. Και όχι στο σπίτι όπως έκανε τον πρώτο καιρό αλλά στο κομμωτήριο που πάει η μαμά. Και δεν είναι μόνο αυτό. Θέλει να την λούζουν, να της κάνουν μασάζ, να την κουρεύουν, να της στεγνώνουν τα μαλλιά και να την χτενίζουν. Με λίγα λόγια δεν της αρκεί ένα απλό κουρεματάκι. Μάλιστα έχει άποψη και γνώμη και αν κάτι δεν της αρέσει θα το πει ζητώντας και δείχνοντας το πώς ακριβώς θέλει τα μαλλιά της!
Ξέρω καλά πώς δεν είμαι η μόνη μανούλα που το παιδί της κάθεται και απολαμβάνει την διαδικασία του κουρέματος, καθώς όντως τα περισσότερα παιδιά και δε τα αγόρια, όχι μόνο δεν κάθονται να τους κόψουν τα μαλλιά αλλά φεύγουν από το κομμωτήριο κλαμένα και με τα μαλλιά τους όπως ήταν. Εγώ θα σας πω μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε, χωρίς πάντα να θέλω να φανώ από τις «ξύπνιες και ξερόλες μανούλες» που τα ξέρουν όλα, γιατί πολύ απλά ακόμη μαθαίνω .
• Μην φέρνετε κομμώτρια στο σπίτι. Το παιδί πρέπει να το δει σαν κάτι διασκεδαστικό, σαν μια βόλτα ευχάριστη.
• Λίγο καιρό πριν το δικό του κούρεμα, καλό θα είναι να έχετε το παιδάκι σας μαζί σας κάθε φορά που σας κόβουν ή σας χτενίζουν τα μαλλιά. Θα εξοικειωθεί με τον χώρο και θα μάθει το όνομα της κομμώτριας/τη που στο μέλλον θα του κόψει τα μαλλιά.
• 2-3 μέρες πριν το ραντεβού προετοιμάστε το, λέγοντάς του πως θα κάνει ότι έκανε η μαμά. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν τι θα κάνουν καθώς οι εκπλήξεις συνήθως φέρνουν τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα!
• Αν παρόλα αυτά είναι ανήσυχο, αφήστε το παιδί σας να πάρει μαζί του το αγαπημένο του παιχνίδι.
• Κάντε την μπέρτα του κομμωτηρίου, μπέρτα σούπερ ήρωα.
• Αν θέλει να είστε κοντά του, πάρτε το αγκαλιά και αφήστε το να κουρευτεί στα πόδια σας.
• Όταν τελειώσει επιβραβεύστε το.
• Και τέλος πάντα να προγραμματίζετε το ραντεβού σας σε μια ώρα βολική για το παιδί, ώστε να μην νυστάζει και να μην πεινάει. Αν πάλι με την πρώτη φορά δεν τα καταφέρετε, αποχωρίστε από τον χώρο, ήρεμα. Μην το προσβάλλετε και μην του βάλετε τις φωνές επειδή δεν θέλει να κουρευτεί μπροστά στον κόσμο!
