Πότε «κόβονται» τα πόδια μιας μαμάς; Όταν της τηλεφωνούν από το σχολείο του παιδιού της

Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου

Όσο για τα αντικείμενα που είναι επικίνδυνα για ένα παιδί; Τι να πω! Για αυτά και αν έχω γράψει... Ποτέ όμως δεν περίμενα ότι θα έφτανε η στιγμή που το δικό μου το παιδί θα κινδύνευε από κάτι τέτοιο. Και όμως ναι. Συνέβη και αυτό. Η 5+ κόρη μου έβαλε στο αριστερό της ρουθούνι ένα κοφτό μακαρονάκι.

Χθες, λίγο πριν τις 13.00 το μεσημέρι το κινητό μου χτύπησε και στην αναγνώριση είδα το τηλέφωνο από το νηπιαγωγείο της. Στην άλλη γραμμή ήταν η δασκάλα της αρκετά ψύχραιμη. Εγώ όμως ήξερα ότι δεν πήρε για καλό.

«Μαργαρίτα, η Νικόλ έβαλε στο ρουθούνι της ένα κοφτό μακαρονάκι από το μεσημεριανό της», μου είπε και τα γόνατά μου άρχισαν να τρέμουν.

Δεν κατάφερα να συγκρατήσω τίποτε άλλο από αυτά που μου έλεγε, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να πάρω την παιδίατρό μας να την ενημερώσω για να μου πει τι πρέπει να κάνω και να ειδοποιήσω τον άνδρα μου να έρθει να με συναντήσει στο νηπιαγωγείο για να πάμε τη μικρή στο γιατρό.

Την παιδίατρο τη βρήκα αμέσως, τον άνδρα μου όμως όχι. Ήταν βλέπετε από εκείνες τις στιγμές που θες κάποιον κάτι... γιατί επείγει και δυστυχώς δεν το σηκώνει το ρημάδι το τηλέφωνο! Μετά από πολλές κλήσεις, του είπα τι συνέβη και έφυγε και εκείνος για το σχολείο.

Όταν μας είδε, έβαλε τα κλάματα, «Μαμά γιατί το είπες και στον μπαμπά; Γιατί ήρθατε; Είμαι καλά. Δεν θέλω να με πάτε στον γιατρό», έλεγε με αναφιλητά, ενώ την είχα στην αγκαλιά μου. Μέσα μου έβραζα. Ήθελα να τη μαλώσω να της πω «Γιατί παιδάκι μου έβαλες το μακαρόνι στη μύτη; Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;» όμως συγκρατήθηκα και προσπαθούσα να την καθησυχάσω και να την ηρεμίσω μέχρι να φτάσουμε στο γιατρό, όπως με είχε συμβουλέψει η παιδίατρος.

Αυτή (η κόρη μου) προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι καλά. Μία μας έλεγε ότι τελικά δεν είχε βάλει το μακαρόνι στη μύτη, μία ότι το κατάπιε, μία ότι το ένιωθε κοντά στο μάτι της, μία ότι δεν ήταν μακαρόνι αλλά φέτα τυρί κ.ο.κ.

Επισκεφθήκαμε έναν Ωτορινολαριγγολόγο κοντά στο σπίτι μας που για καλή μας τύχη ήταν στο ιατρείο του. Πριν της κάνει ενδοσκόπηση, (γιατί για ενδοσκόπηση πηγαίναμε) της είπε να φυσήξει τη μύτη της και «τσουπ» το μακαρόνι έπεσε στο χαρτί. Σε αυτό, από ότι μας είπε και ο ίδιος, βοήθησε το γεγονός ότι είχε πλαντάξει στο κλάμα και είχε αρκετή μύξα.

Τέλος καλό, όλα καλά. Η Νικόλ πήρε ένα καλό μάθημα, να μην κάνει ό,τι της λένε οι φίλες της (μιας και τη φαεινή ιδέα για να βάλει το κοφτό μακαρονάκι στη μύτη, την είχε μια συμμαθήτριά της). Όσο για εμένα... τι να σας πω; Ακόμη και τώρα που σας γράφω τρέμω... Tρέμω και ας είναι όλα καλά.