Είναι φυσιολογικό μία μητέρα να νοιώθει αντιπάθεια για το μωρό της;

Σοκάρονται λοιπόν όταν περνούν 2-3 ημέρες και δεν νοιώθουν για το μωρό τίποτα που να θυμίζει αγάπη. Μπορεί να νοιώθουν τρυφερότητα και προστατευτικότατα γι' αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι που είναι εξαρτημένο από αυτές, αλλά όχι ισχυρό δέσιμο και αγάπη.

Αυτό είναι πολύ συνηθισμένο και φυσιολογικό, τονίζει η Dr Miriam Stoppard, με ειδίκευση στα παιδιά και μέλος του Royal College of Physicians. Η αγάπη συνήθως αναπτύσσεται ύστερα από μία ή ίσως και δύο εβδομάδες, αλλά μέχρι τότε οι μανούλες θα πρέπει να επικεντρωθούν στις φυσικές χαρές που τους προσφέρει η επαφή με το μωρός τους: Τη μυρωδιά που έχει το μωράκι τους, το χεράκι που σφίγγει το δάχτυλό τους μόλις το ακουμπήσει στην παλάμη τους.

Μερικές φορές η μητρική αγάπη δεν αναβλύζει ποτέ και μία μητέρα ανακαλύπτει ότι αντιπαθεί το μωρό της, της προκαλεί δυσφορία και το απορρίπτει, εξηγεί η Dr Stoppard. Κάποιες φορές, όπως λένε οι ψυχολόγοι, απλώς δεν κάνουν μαζί. Ο ένας δεν ταιριάζει με τον άλλο. Η κοινωνία συνήθως κατηγορεί τη μητέρα για την κατάσταση αυτή, ότι δεν είναι ικανή να προσαρμοστεί στις ανάγκες και στην προσωπικότητα του παιδιού της.

Έχει αποδειχθεί όμως ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Μία γυναίκα μπορεί να έχει ισχυρά μητρικά ένστικτα και μεγάλη επιθυμία να φροντίσει το μωρό της και να το αγαπήσει. Μπορεί να κάνει τα πάντα, εκτός από το τελευταίο, και γι' αυτό δεν φταίει ούτε εκείνη ούτε φυσικά το μωρό.

Αν μία μητέρα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να συνδεθεί με το μωρό της με αισθήματα αγάπης, πρέπει να συμβουλευτεί το γιατρό της, καθώς χρειάζεται βοήθεια,όπως άλλωστε και το μωρό της.