Ένα γράμμα αγάπης στην κόρη μου που έγινε 7 ετών

Την κοιτάζω και δεν μπορώ να πιστέψω το πόσο έχει αλλάξει μέσα σε επτά χρόνια. Δεν μοιάζει σε εκείνο το μωράκι με τα μαύρα πολλά μαλλάκια, που ζύγιζε 3100 όταν το γέννησα και που με κοίταξε με εκείνα τα τεράστια λαμπερά καστανά ματάκια που λιώσανε αμέσως την καρδιά μου. Εκεί για εμένα σταμάτησε ο χρόνος.

Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου

Αυτό το κορίτσι μου έκοψε την ανάσα και μου έκλεψε την καρδιά για πάντα. Η αγάπη μου για εκείνη είναι τεράστια και κάθε χρόνο ψάχνω τρόπους να γράψω για αυτή και για εκείνη τη ήμερα. Κακά τα ψέματα ένα άρθρο δεν μπορεί να περιγράψει την αγάπη μου για εκείνη. Δεν μπορεί να περιγράψει πόσο πραγματικά είναι το... «Σε αγαπώ ως το φεγγάρι και πάλι πίσω», που της λέω κάθε βράδυ πριν τη σκεπάσω!

Σήμερα αυτό το κορίτσι που έχει ύψος 1.26, που ζυγίζει 23 κιλά, που έχει γρατσουνιές στα γόνατα, μακριά πυκνά σγουρά καστανά μαλλιά και τα ίδια μεγάλα καστανά μάτια, κάνει την καρδιά μου να πετά από ευτυχία. Τα μάγουλά της, η μυτούλα της και οι ελίτσες της με παρακαλούν να τους δώσω αμέτρητα φιλιά για να κρατήσω την κάθε στιγμή κλειδωμένη στο μυαλό μου. Μέρα με τη μέρα το παιδί μου αλλάζει... εξελίσσεται... Κάθε στιγμή και κάθε δευτερόλεπτο. Τη λατρεύω και λατρεύω τη ζωντάνια της και τη λαχτάρα που έχει για τη ζωή.

Για σένα κορίτσι μου...

Νικόλ μου,
Ήρθες στη ζωή μου και έκτοτε μόνο ευτυχισμένες στιγμές ζω κοντά σου. Το χαμόγελό σου με κάνει να χαμογελώ, τα δάκρυά σου με «σκοτώνουν» και η στεναχώρια σου με καταστρέφει.

Το γέλιο σου είναι μεταδοτικό και μπορεί να θεραπεύσει τον κόσμο. Σε αυτή την 7η επέτειο από την ημέρα που γεννήθηκες, όμορφο μου, καταπληκτικό κορίτσι, σου εύχομαι μια ζωή ίδια με όλη την αγάπη και την καλοσύνη που δίνεις και προσφέρεις απλόχερα στους άλλους.

Είσαι κυκλοθυμική και μελαγχολική και καλλιτεχνική και αστεία και ζωντανή και ένα ζωντανό ουράνιο τόξο που του έχει δοθεί ζωή. Είσαι ντροπαλή και αυτό με φοβίζει, γιατί η σκέψη του να αισθάνεσαι ανασφαλής μου ραγίζει την καρδιά γιατί δεν μπορώ να το διορθώσω εγώ αυτό για εσένα. Αλλά είμαι εδώ τώρα, σήμερα και πάντα, για να σου κρατώ το χέρι, για να σκουπίζω τα δάκρυά σου και ναι, να δώσω και καμιά κλωτσιά στον ποπό κανενός αν χρειαστεί. Με τρελαίνεις με την ανεξαρτησία σου, όταν έρχεται σε άμεση αντίθεση με τα δικά μου σχέδια, αλλά, μέσα μου να ξέρεις το πόσο περήφανη είμαι για σένα, που ξέρεις να πατάς γερά τα πόδια σου στο έδαφος.

Μου αρέσει που υποστηρίζεις μέχρι τέλους τα «θέλω» σου παρόλο που γνωρίζεις ότι κάνεις λάθος. Αγαπώ το πείσμα σου και την εξέλιξή σου. Μου αρέσει που η καρδιά σου σε αναγκάζει να βοηθήσεις με οποιονδήποτε τρόπο έναν άστεγο, έναν άρρωστο άνθρωπο, ένα λυπημένο παιδί ή ένα αδέσποτο σκυλάκι που του έριξαν νερό για να γελάσουν. Ακόμη θυμάμαι που πριν μερικές μέρες με νύχια και με δόντια σε κρατούσα να μην λούσεις με το μπουκάλι σου τον κύριο στο καφενείο που έριξε νερό σε ένα αδέσποτο σκυλάκι απλά για να γελάσει.

Σ 'αγαπώ για το ποια είσαι και ποτέ και για τίποτα δεν θα αλλάξει αυτό. Είσαι τέλεια έτσι όπως είσαι... μην αλλάξεις τίποτα... εγώ έτσι σε αγαπάω και για αυτό σε αγαπούν και οι άνθρωποι που έχεις γύρω σου.

Γιορτάζω για εσένα και για ό,τι έχεις καταφέρει να γίνεις και να κάνεις μέχρι σήμερα... Γιορτάζω τη μέρα, που συνάντησα έναν από τους πιο καταπληκτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Σου εύχομαι μια ζωή γεμάτη με αγάπη και αποδοχή του εαυτού σου. Θέλω να δεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου για τους ίδιους λόγους που τον αγαπώ και εγώ.

Είσαι τέλεια... έτσι όπως είσαι!

Σε αγαπώ μωρό μου!
Μαμά!