Ο πραγματικός λόγος που το παιδί συμπεριφέρεται χειρότερα μόλις βλέπει τη μαμά του
«Μα ήταν μία χαρά τα παιδιά όλη μέρα, με το που μπήκες, άρχισαν να "τρελαίνονται"».
Αυτή τη φράση το πιο πιθανό είναι να την έχετε ακούσει οι περισσότερες από εσάς. Επιστρέφετε στο σπίτι μετά τη δουλειά και ξαφνικά τα παιδιά συμπεριφέρονται αλλόκοτα. Φωνάζουν, χοροπηδούν (και από τη χαρά τους), διεκδικούν την προσοχή σας με κάθε τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν έχετε αφήσει το παιδί στους γονείς σας, σε ένα φιλικό σπίτι. Εμφανίζεστε και η συμπεριφορά του παιδιού αλλάζει. Γιατί, όμως;
Το θέμα απασχόλησε τη Blogger και μητέρα δύο κοριτσιών Kate from Kate Surfs ( έτσι υπογράφει) και αποφάσισε να δώσει τη δική της ερμηνεία:
«Τις προάλλες, διάβασα ένα αστείο άρθρο με τίτλο, " Μελέτη: Τα παιδιά είναι 800% χειρότερα όταν οι μητέρες τους είναι στο δωμάτιο " . Ο τίτλος κέντρισε το ενδιαφέρον μου και αποφάσισα να το διαβάσω. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν η μελέτη που περίμενα ωστόσο αυτό που έγραφε το άρθρο ήταν πέρα για πέρα ΑΛΗΘΙΝΟ! Η συμπεριφορά των παιδιών είναι πραγματικά χειρότερη 800%, όταν η μαμά τους είναι παρούσα. Γιατί;
Επειδή εσύ, μαμά, είσαι το καταφύγιό του. Είσαι ο άνθρωπος που μπορεί να έρθει και να πει όλα τα προβλήματά του. Εάν δεν μπορείς εσύ να το βοηθήσεις τότε ποιος άλλος μπορεί;
Εσύ, αγαπητή μαμά, είσαι ο αποδέκτης όλων των δυσάρεστων συναισθημάτων αλλά και των συγκινήσεων. Εάν ένα παιδί είχε μία δύσκολη μέρα, μόλις σας βλέπει γνωρίζει ότι μπορεί να «ξεσπάσει».
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κλάψει, να φωνάξει, να τσατιστεί, να είναι μουτρωμένο... Και προφανώς το τελευταίο πράγμα που θέλετε να αντιμετωπίσετε επιστρέφοντας σπίτι είναι τα κλάματα και η γκρίνια, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα: Τα παιδιά περιμένουν να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους μόλις ακούσουν το κλειδί στην πόρτα. Και μην σκεφτείτε ότι έχετε κακομάθει τα παιδιά σας επειδή κλαψουρίζουν ή ουρλιάζουν μόλις σας δουν... Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει κάτι τέτοιο.
Μάλλον, έχετε δημιουργήσει ένα αρκετά ασφαλές χώρο για το παιδί σας και νοιώθει την άνεση να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του.
Και, επ’ ευκαιρία, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για τα παιδιά να μιλούν για συναισθήματά τους, για το πώς νοιώθουν. Όταν μεγαλώσουν, θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ισορροπημένα συναισθηματικά και να έχουν καλή εικόνα για τον εαυτό τους, έτσι δεν είναι;
Γι’ αυτό, μην ανησυχείτε κάθε φορά που τα παιδιά «αλλάζουν» μόλις σας βλέπουν. Πάρτε το ως σημάδι ότι σας αγαπούν και νοιώθουν ασφάλεια μαζί σας.»