Η ιστορία μιας γέννας που δείχνει ότι η Ιατρική σώζει τις πιο δύσκολες περιπτώσεις
Η Σέλμπι Μπάρον διηγείται την δική της ιστορία τοκετού, η οποία -όπως λέει- είναι διαφορετική και αρκετά περιπετειώδης από όσες ξέρουμε μέχρι τώρα.
Ο λόγος που την δημοσιοποίησε είναι για να ενημερώσει τον κόσμο πόσο απαραίτητη είναι σε κάποιες περιπτώσεις η ιατρική φροντίδα και πόσες γυναίκες στις υπανάπτυκτες χώρες, δυστυχώς όχι μόνο δεν την έχουν, αλλά στερούνται και την πιο βασική υγειονομική περίθαλψη, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι ίδιες και τα αγέννητα μωρά τους.
Τα δύο πρώτα της παιδιά τα υιοθέτησε και το τρίτο της παιδί ήταν το πρώτο, το οποίο γέννησε η ίδια. Όταν έμαθε πως ήταν έγκυος στο τέταρτο παιδί της, ήταν χαρούμενη, αλλά ταυτόχρονα και πολύ αγχωμένη. Στο πρώτο ραντεβού με τον γιατρό της, έμαθε ότι η εγκυμοσύνη της ήταν υψηλού κινδύνου. Είχε βρεθεί μια ανωμαλία στη μήτρα της, η οποία έθετε σε κίνδυνο το αγέννητο μωρό της.
Με τρία παιδιά να τρέχουν στο σπίτι και την ίδια να πρέπει να είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι καθ' όλη την εγκυμοσύνη, δεν ήταν κάτι τόσο εύκολο να πετύχει. Έπρεπε όμως να γίνει, γιατί αλλιώς υπήρχε μεγάλη περίπτωση να μπει σε διαδικασία τοκετού αρκετά πρόωρα Και από εκεί που ήταν μια δραστήρια μητέρα που ασχολούνταν όλη ημέρα με τα παιδιά της, βρέθηκε ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι και από κει να προσπαθεί να τα προσέχει και να περνάει όσο χρόνο μπορεί μαζί τους!
Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που στις 18 εβδομάδες ξεκίνησε πρόωρα η διαδικασία τοκετού! Το πιο πιθανό ήταν να γεννούσε το μωρό της, το οποίο λόγω προωρότητας, είχε πολύ μικρές πιθανότητες να επιβιώσει. Όσο οι γιατροί της εξηγούσαν τι θα γίνει αν δεν καταφέρουν να σταματήσουν τον τοκετό, εκείνη "χάθηκε" κάποια στιγμή. Έβλεπε να κουνάνε το στόμα τους αλλά δεν άκουγε τίποτα, ένιωθε σαν να βρίσκεται έξω από το σώμα της. Της δώσανε πολλά φάρμακα και έκαναν κάθε προσπάθεια να ανατρέψουν την διαδικασία. Κατάφερε να ξεπεράσει τον πρώτο κίνδυνο, ενώ παρέμεινε ξαπλωμένη για ακόμα 16 εβδομάδες.
Κατάφεραν να κρατήσουν το μωρό όσο περισσότερο γινότανε. Αν και ο γιος της γεννήθηκε πρόωρος και έχει κάποια προβλήματα υγείας, είναι -όπως λέει- ένα πολύ δραστήριο και ζωηρό μωρό. Αν δεν είχε την φροντίδα και την στήριξη των γιατρών, δεν θα είχε καταφέρει να έχει τον γιο της σήμερα. Δυστυχώς, όπως δηλώνει, δεν έχουν όλες οι γυναίκες την τύχη να έχουν την ιατρική φροντίδα που είχε εκείνη. Πολλές γυναίκες βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνη καθημερινά, αλλά χωρίς καμία επιλογή.
