Τρεις συγκινητικές ιστορίες γυναικών, που ανακάλυψαν ότι πάσχουν από καρκίνο, ενώ ήταν έγκυες

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου είναι η 4η Φεβρουαρίου και τρεις γυναίκες, ανάμεσα στις εκατοντάδες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο, κάθε χρόνο, δίνουν το δικό τους ισχυρό μήνυμα. Τρεις γυναίκες, τρεις μαμάδες, για τις οποίες η μοίρα επεφύλαξε ένα άσχημο παιχνίδι. Στην πιο ωραία, στην πιο γλυκιά περίοδο για μία γυναίκα, στην εγκυμοσύνη, εκείνες ανακάλυπταν ότι το «τέρας» τους επισκέφτηκε. Δεν έκανε καμία διάκριση. Δε σεβάστηκε το παιδί στα σπλάχνα τους.

Εκείνες, όμως, δεν το έβαλαν κάτω. Μάζεψαν τις δυνάμεις τους, πήραν και περισσότερη από το παιδί που κουβαλούσαν κι έδωσαν την πιο μεγάλη, την πιο γενναία μάχη της ζωής τους. Για τη ζωής τους. Και τα κατάφεραν. Νίκησαν. Και τώρα, διηγούνται τις συγκινητικές ιστορίες τους, με έναν και μόνο σκοπό: να εμπνεύσουν και να βοηθήσουν τις γυναίκες εκείνες, οι οποίες βρίσκονται στην ίδια θέση.

Γνωρίστε, λοιπόν, τις ηρωίδες της ζωής.

Jacie Brandes, (41 - Non-Hodgkin's Λέμφωμα)

Στα 32 της κι ενώ ήταν έγκυος στην κόρη της, Grace ανακάλυψε ότι έχει καρκίνο. «Όταν έγινε η διάγνωση, ήξερε ότι η χημειοθεραπεία δε μπορούσε να περιμένει. Ο γιατρός μού είπε πώς το παιδί μου δεν θα ζήσει, αν δεν ζήσω εγώ. Τότε είπα: εμπρός, πάμε! Το παιχνίδι, μόλις ξεκίνησε. Κι εκείνη τη στιγμή ένιωσα για πρώτη φορά, μαμά. Είχα την ευθύνη για τη ζωή του παιδιού μου. Έπρεπε να επιβιώσει κι εγώ ήμουν εκείνη, που θα το βοηθούσε. Και τα καταφέραμε. Της δώσαμε το όνομα Grace, που σημαίνει η χάρις του Θεού, γιατί ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Σήμερα, έχω αφήσει πίσω τις μέρες εκείνες. Η κόρη μου γνωρίζει ότι ήμουν άρρωστη, είναι περίεργη, κοιτάζει τις φωτογραφίες, με ρωτάει συνεχώς».

Melissa Gonzalez, (36 - Hodgkin's Λέμφωμα)

Στα 27 της χρόνια κι ενώ ήταν 7 μηνών έγκυος, στο πρώτο της παιδί, ανακάλυψε ότι είναι άρρωστη. «Το μόνο πράγμα, που ήθελα σε όλη μου τη ζωή, ήταν να αποκτήσω οικογένεια. Ο καρκίνος προσπάθησε να μου πάρει μακριά το όνειρο, αλλά δεν τον άφησα. Έπρεπε να ξεκινήσω χημειοθεραπείες, πριν τον τοκετό και συνέχισα μετά σε συνδυασμό με ακτινοβολία. Ήταν μία δύσκολη περίοδος. Αλλά τα κατάφερα. Ο γιος μου είναι σήμερα 9 χρόνων, ενώ με το σύζυγό μου, αποκτήσαμε αργότερα άλλα δύο παιδιά. Δεν το έβαλα ποτέ κάτω, το όνειρο μου να κάνω μία όμορφη οικογένεια, δεν θα μου το έπαιρνε κανείς. Ούτε ο καρκίνος».

Kristen Casillo, (36 – Καρκίνος του μαστού)

Η νεαρή μητέρα πριν έναν χρόνο κι ενώ ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της, διαγνώσθηκε με καρκίνο του μαστού. «Η θεραπεία μου, που περιλάμβανε διπλή μαστεκτομή και 30 γύρους ακτινοβολίας ήταν τόσο δύσκολη, που δε μπορούσα και δεν ήθελα να την περάσω μόνη μου. Έτσι, μετακομίσαμε οικογενειακώς στους γονείς μου, για να έχω βοήθεια και περισσότερη στήριξη. Αλλά και την ασφάλεια και τη δύναμη που σου δίνει η οικογένειά σου. Η μαμά μου ανέλαβε τη φροντίδα των δύο παιδιών μου. Δε μπορούσα να πάρω αγκαλιά το νεογέννητο μωρό μου, για έξι εβδομάδες και αυτό ήταν που με πονούσε, περισσότερο απ’ όλα. Έκλαιγα κάθε μέρα. Μέχρι, που είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να σταματήσω εδώ. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν να γίνω καλά, για να μπορέσω να μεγαλώσω τα παιδιά μου. άφησα, λοιπόν, στην άκρη τα κλάματα και τη στεναχώρια κι επικεντρώθηκα στο στόχο μου, να νικήσω τον καρκίνο. Για εκείνα, για τα παιδιά μου. Για να έχουν κοντά τη μαμά τους»!

Διαβάστε επίσης

Υποκλινόμαστε! 12 μαμάδες που πάλεψαν με τον καρκίνο ποζάρουν χαμογελαστές δίπλα στα παιδιά τους