Γράμμα προς τους απανταχού μπαμπάδες: «Αγαπητοί μπαμπάδες κάντε μου μια χάρη σας παρακαλώ...»

Και για αυτό το λόγο, ζητά από τον σύζυγό της αλλά και από τους απανταχού συζύγους να φωτογραφίζουν τις γυναίκες τους ακόμη και όταν εκείνη πιστεύει ότι δεν έιναι και στα καλύτερά της!

«Αγαπητοί μπαμπάδες,

Ξέρω ότι κρατάτε το κινητό σας αυτή τη στιγμή. Κατά πάσα πιθανότητα έχετε το κινητό στο χέρι σας ή τουλάχιστον στην τσέπη σας. Όλοι αυτό κάνουμε. Κάντε της μια χάρη και βγάλτε τη περισσότερες φωτογραφίες.

Όχι, όχι screenshots κάποια αστεία φωτογραφία που μόλις είδατε στο Twitter ή το Instagram.

Μιλώ για φωτογραφίες εκείνης. Της μητέρας των παιδιών σας. Της αγάπης της ζωής σας. Εκείνης που εργάζεται σκληρά για να κρατάει αυτή την οικογένεια ενωμένη και ευτυχισμένη.

Βγάλτε τη περισσότερες φωτογραφίες

Κοιτούσα το κινητό μου τις προάλλες και συνειδητοποίησα ότι έχω χιλιάδες φωτογραφίες του άνδρα μου να παίζει με τα παιδιά μας, αλλά εγώ ποτέ δεν ζήτησα να με φωτογραφίσει σε αντίστοιχες στιγμές. Πάντα νιώθω ότι πρέπει να φοράω make up ή να έχω καλή διάθεση.

Αλλά δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι. Χρειαζόμαστε φωτογραφίες από την οικογένειά μας συμπεριλαμβανομένου και εμένα. Μου αρέσουν οι φωτογραφίες των παιδιών μου και είμαι ευγνώμων για τις φωτογραφίες που έχω με εκείνα και τον άνδρα μου μαζί, αλλά είναι σημαντικό σε αυτές τις φωτογραφίες να βρισκόμαστε και οι δυο μαζί με τα παιδιά μας.

Μπαμπάδες, αν έχετε μια σύζυγο σαν εμένα, ένα βράδυ όπως θα είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και θα διαβάζει μια ιστορία στην κόρη σας, αρπάξτε το κινητό και βγάλτε τη μια φωτογραφία.

Χωρίς προειδοποίηση.

Χωρίς να ποζάρει.

Απλά βγάλτε τη μια φωτογραφία.

Όταν θα είναι στην κουζίνα και θα μιλάει στον γιο σας, βγάλτε τη μια φωτογραφία.

Αν κυλιέται στο πάτωμα με τα παιδιά ή τα βοηθάει στα μαθήματα, βγάλτε τη μια φωτογραφία.

Ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα και κάθε μέρα αυτά τα μικρά πλασματάκια μεγαλώνουν... και μεγαλώνουν... και μεγαλώνουν. Προτού το καταλάβετε, θα έχουν πακετάρει τα πράγματά τους και θα φύγουν από το σπίτι για να σπουδάσουν ή να ζήσουν μόνα τους.

Βγάλτε μια φωτογραφία.

Μια μέρα θα φύγει και τα παιδιά θα μείνουν μόνο με την ανάμνησή της.

Βγάλτε μια φωτογραφία.

Βγάλτε φωτογραφίες για να τους δείξετε την αγάπη που είχε για εκείνα. Βγάλτε φωτογραφίες για να μπορούν να θυμούνται το πόσο αστεία ήταν. Βγάλτε φωτογραφίες για να μπορούν να δουν το πόσο όμορφη ήταν. Δεν έχει σημασία αν φοράει τις πυτζάμες της ή είναι άλουστη, απλά σας παρακαλώ, βγάλτε τη μια φωτογραφία.

Η μαμά μου πέθανε όταν ήμουν 20 χρονών. Το μόνο που έχω είναι μόνο φωτογραφίες. Κοιτάζω τις φωτογραφίες που με κρατάει στην αγκαλιά της και που γελάει με κάτι αστείο που ίσως της είπα. Ζουμάρω τις φωτογραφίες και παρατηρώ τα χέρια της για να δω αν μοιάζουν με τα δικά μου καθώς μεγάλωσα.

Δεν μπορείς να κρατήσεις τέτοια πράγματα σε μια selfie.

Σας παρακαλώ, τραβήξτε μια φωτογραφία.

Τα παιδιά σας (και η γυναίκα σας) θα σας ευγνωμονούν στο τέλος!».

Μαζί με αυτό το κείμενο η Cyndy, μοιράστηκε και μια φωτογραφία της μαζί με την κόρη της τη μέρα που γεννήθηκε. Όπως η ίδια είπε, η φωτογραφία δεν προγραμματίστηκε, δεν πόζαρε και όμως βγήκε υπέροχη.

Εμείς οι μαμάδες θέλουμε να έχουμε όλες τις στιγμές των παιδιών μας αποθηκευμένες. Με κάθε τους επίτευγμα. Το ίδιο όμως, είμαστε σίγουρες πώς θέλουν και οι μπαμπάδες.