Οι φωτογραφίες που θα θέλατε να έχετε ως μαμά

Η Cassie Hilt, με αφορμή μια φωτογραφία της που τράβηξε ο σύζυγός της την ώρα που κοιμόταν, έγραψε στο blog της , γι΄ αυτές τις απίθανες στιγμές που τις προσπερνάμε αλλά ευτυχώς κάποιος τις έχει απαθανατίσει.

«Ξύπνησα το άλλο πρωί και βρήκα αυτή τη φωτογραφία στο κινητό μου.

Βλέπεις, είμαι στα ...χαρακώματα λόγου του νεογέννητου μωρού μου. Εκείνη τη νύχτα ήταν η σειρά του άντρα μου να σηκωθεί για το μωρό. Μετά το άλλαγμα πάνας, το τάισμα, και τον ύπνο του μωρού, έβγαλε κρυφά αυτή τη φωτογραφία με εμένα και την κόρη μου (που σύρθηκε στο κρεβάτι μαζί μας κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της νύχτας).

Συνήθως όταν βλέπω φωτογραφία μου που δεν έχω «στηθεί» δεν την δημοσιεύω. Γενικά με εκνευρίζει όποιος με φωτογραφίζει εν αγνοία μου. Αλλά όχι αυτή τη φορά. Αυτή η φωτογραφία ήταν διαφορετική.

Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες. Ξεχνάς πόση δουλειά θέλουν τα μωρά. Πόσο εξαντλημένη νοιώθεις, σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά. Πρόσθεσε άλλα δύο παιδιά στην καθημερινότητά σου και τα έχεις " δει" όλα .

Οι μέρες μου είναι γεμάτες από πάνες, μωρά που κρατάω αγκαλιά, κλάματα, πλυντήρια, βρώμικα πιάτα, μαγείρεμα.

Δεν προλαβαίνω να κάνω μπάνιο κάθε μέρα. Τα μάτια μου έχουν μαύρους κύκλους και σακούλες από την έλλειψη ύπνου. Τα ρούχα μου έχουν κάποιο λεκέ από φαγητό. Τα μαλλιά μου είναι μόνιμα πιασμένα στην κορυφή του κεφαλιού μου. Οσο για μακιγιάζ, απλά δεν υπάρχει.

Και αυτή η φωτογραφία τα δείχνει όλα. Δεν είναι εντυπωσιακή, όμως αποτυπώνει μια από τις πιο δύσκολες δουλειές που υπάρχουν, τη μητρότητα.

Θέλω να θυμάμαι αυτή τη φάση της ζωής μου. Χρειάζομαι αυτή τη φωτογραφία για να μου θυμίζει, ότι μπορεί όταν είσαι στα χαρακώματα, να ξεχάσεις τι έχεις περάσει και ότι ίσως σου λείψουν κάποια πράγματα.

Σίγουρα όχι οι νύχτες που έμεινα άυπνη, αλλά οι στιγμές που κρατούσα τα παιδιά μου αγκαλιά, νοιώθοντας τα χεράκια τους στο λαιμό μου και τη ρυθμική ανάσα τους στο πρόσωπό μου.

Δεν θα μου λείψει το κλάμα τους, αλλά η ικανότητά μου να τα ηρεμώ κρατώντας τα στην αγκαλιά μου.

Δεν θα μου λείψει απαραίτητα το καθάρισμα από τα ψίχουλα που συνεχώς ήταν στο πάτωμα αλλά η μυρωδιά του βρεφικού απορρυπαντικού στα ρούχα τους.

Δεν θα μου λείψει να ξυπνάω πιασμένη γιατί μοιράστηκα το κρεβάτι μαζί τους, αλλά ότι θα ξυπνάω το πρωί και θα ξέρω ότι δεν είναι μαζί μου.

Αυτή τη στιγμή θέλω να θυμάμαι.

Αυτή τη φάση της μητρότητας, όσο κουραστική μπορεί να είναι, δεν θέλω ποτέ να την ξεχάσω.

Γι ' αυτό πείτε στον άντρα σας, στο σύντροφό σας να σας φωτογραφίζει σε τέτοιες στιγμές.

Να είστε περήφανες γι ' αυτές τις φωτογραφίες.

Γιατί θα είναι αυτές που θα σας θυμίζουν όσα θα θέλετε να θυμάστε.»