Μαμά… τα ξέρεις τα πέντε μαγικά λεπτά;

«Μαμά, σε εσένα μιλάω που ξυπνάς το βράδυ για να μου φέρεις νεράκι και να με πας τουαλέτα ενώ εγώ το μόνο που μπορώ να σου κάνω είναι μια αγκαλίτσα...

Κι εσύ κάθε φορά με αγκαλιάζεις στο χολ ,στο υπνοδωμάτιο. στο μπάνιο σαν να πρόκειται να αποχωριστούμε..

Σε εσένα μιλάω μαμά που με αγαπάς και σ’ αγαπάω!

Σήμερα όμως, θα ήθελα να με ακούσεις λίγο και θα ήθελα να γονατίσεις για να έχουμε το ίδιο ύψος και να μπορώ να σε κοιτάω στα ματάκια σου. Και να γυρίσεις το αυτάκι σου για να σου πω τι είναι τα πέντε μαγικά λεπτά.

Με κοιτάς με απορία, το ξέρω αλλά θα σου μάθω κι εγώ κάτι σήμερα. Αυτό άλλωστε μαμά είναι συμβίωση και επικοινωνία να σου μαθαίνω και εγώ κάποια μικρά πραγματάκια όχι μόνο εσύ.

Είναι που λες μαμά, εκείνα τα μαγικά πέντε λεπτά μεταξύ της λεξούλας ΘΑ και του βροντερού τόνου της φωνής σου, όπου το όνομά μου δεν ακούγεται ωραία από το στοματάκι σου.

Είναι λίγο πριν βάλεις τις φωνές για χιλιάδες πράγματα που τα θες με τον δικό σου τρόπο αλλά και εγώ έχω τον δικό μου και σε θέλω δίπλα μου, όχι απέναντί μου .
Όταν το πρωί δεν μου αρέσει το ρούχο που θα μου φορέσεις και ξέρω ότι εσένα δεν σε πολυνοιάζει για το πώς θα φαίνομαι στο σχολείο αλλά εγώ θέλω να νοιώθω ωραία …

Όταν πρέπει να φάω γίγαντες και εμένα από το στόμα δεν μπορούν να κατέβουν…

Όταν είμαι τόσο κουρασμένο από το σχολείο που το βαριέμαι αφόρητα…

Όταν μαμά νυστάζω και πρέπει να μαζέψω τα παιχνίδια μου…

Όταν μαμά θέλω απλά να μείνω στο δωμάτιό μου χωρίς να κάνω τίποτα …

Όταν με αφήνεις με τις ώρες να βλέπω το τάμπλετ και μου το παίρνεις με τη βία…

Τότε μαμά αρχίζεις τις φωνές για να κάνω πολύ γρήγορα όλα εκείνα που θες να ξέρεις με πληγώνεις πολύ και το βράδυ μπορεί να κλάψω και στον ύπνο μου…

Εκείνη τη στιγμή αν μου έδινες την ευκαιρία να κάνω όλα όσα ζητάς ή μια παραλλαγή τους με το χρονικό όριο των πέντε λεπτών τότε θα ένοιωθα ότι κάνεις ένα βήμα πίσω και με σέβεσαι και με αγαπάς πιο πολύ.

Θα ένοιωθα ότι μπορώ να ανασάνω όταν λέω όχι και είναι σεβαστό από εσένα που είσαι μεγάλη και τα ξέρεις όλα.
Αν μαμά με μάθεις να λέω όχι, θα είναι η ζωή μου αργότερα πιο εύκολη, δεν θα πανικοβάλλομαι όταν με απορρίπτει ένας φίλος και δεν θα έχω τον φόβο μη δεν γίνω αγαπητός στο σχολείο, στη δουλειά, στις σχέσεις μου.

Μαμά να ξέρεις χάρη σε αυτά τα πέντε μαγικά λεπτά , δηλαδή το χρονικό περιθώριο που θα μου επέτρεπες να το έχω όλο δικό μου και να βάλω εκεί τον εγωισμό μου, τον θυμό μου και τα νεύρα μου θα ήταν σαν να είχαμε ένα κουτάκι που κάθε φορά θα το γεμίζαμε και θα το βγάζαμε έξω από το σπίτι.

Και να σου πω κάτι μαμά; Θα ένοιωθα ότι έχω και εγώ επιλογές σε αυτό το σπίτι και είμαι άξιο να απαντήσω και να αποφασίσω…

Ε, μαμά θα έχουμε και εμείς πέντε μαγικά λεπτά για να μην έχουμε φωνές;»

Λία Λάππα
Μαμά 6χρονης κόρης
Δημοσιογράφος- συγγραφέας αυτοβελτίωσης και παραμυθιών

Διαβάστε επίσης

Μαμά και κόρη: Η μοναδική τους σχέση μέσα από είκοσι δύο ξεχωριστές φωτογραφίες

Αυτές είναι οι στιγμές που θα θυμούνται τα παιδιά για εσάς όταν μεγαλώσουν

«Μαμά, τις μέρες που θα απελπίζεσαι να διαβάζεις αυτό...»