Ο μεγαλύτερος υπερήρωας του σύμπαντος!
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΙ ΠΙΟ ΑΠΛΟ...
ΓΚΟΛ... ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ!
Το ομολογώ. Κάθε φορά που ακούω τη λέξη μπαμπάς από την Εύα ή την Έλενα, κάνω τρομερή προσπάθεια για να πω «ΟΧΙ». Και 9 στις 10 φορές αποτυγχάνω. Την δέκατη απλά προλαβαίνει να απαντήσει η μάνα τους.
Για την ακρίβεια, έχω πει το «ΝΑΙ» πριν τελειώσουν τη δική τους πρόταση. Το πόσο ενθουσιώδες θα είναι αυτό το «ΝΑΙ» εξαρτάται από το πόσο γλυκά θα βγει από το στόμα τους το «μπαμπά» και από το πόσο… κοντά στην κουβέντα βρίσκεται η Ειρήνη. Αν η φάση με τις κόρες μου ήταν αγώνας ποδοσφαίρου, θα μέτραγα τεμάχια το ένα πίσω από το άλλο. Θα έτρωγα, που λένε, γκολ από τα αποδυτήρια… Ποια αποδυτήρια δηλαδή; Πριν καν κατέβω από το πούλμαν!
ΕΥΑ... ΕΛΕΝΑ... Ε, ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ...
Πέρυσι το καλοκαίρι αποφάσισα να “χτυπήσω” στο μπράτσο μου τις γυναίκες της ζωής μου… Και το έκανα. Ολογράφως. Ας όψεται η 3Ε που με πρόλαβε…
ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ..."ΜΠΑΜΠΑΑΑΑ"
Με την ελπίδα ότι δεν θα διαβάσει αυτές τις γραμμές η Ειρήνη, ομολογώ ότι η λέξη «μπαμπά(ς)» έχει πλέον στη ζωή μου τη μεγαλύτερη επίδραση από κάθε άλλη… Ηλεκτροσόκ!
Το νιώθω κάθε φορά που θα με φωνάξουν τα κορίτσια… Από το «Μπαμπά, μήπως μπορείς να μου φέρεις ένα ποτήρι νερό;» (ε τι, να σηκωθεί το παιδί τώρα που βλέπει έργο;) της Εύας, μέχρι το «Μπαμπά έκανα» (τι εννοείτε τι έκανε;) της Έλενας, μέχρι το «Είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου» που λένε και οι δύο, ανάλογα με την περίσταση-ανάγκη, η επίδραση πάνω μου είναι καταλυτική.
Είναι ότι καλύτερο μπορείς να ακούσεις μέσα στη μέρα. Και στη νύχτα. Στα μαύρα μεσάνυχτα… Την ώρα που ετοιμάζεσαι να κοιμηθείς αλλά η Έλενα κάτι θυμάται ότι θέλει και… “Μπαμπαααά”. Μεταξύ μας (μην μας ακούσει η μάνα της), τίποτα δεν θέλει…. Απλά είναι αλλεργική στον ύπνο.
Οπότε… “Μπαμπαααά”! Όποτε κι αν το ακούσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το ίδιο… συγκλονιστικά: Σπάει το… ευτυχιόμετρο.
Η ΕΥΑ ΜΕ ΤΟΝ "ΜΠΑΜΠΑΑΑΑ"
Στην αρχή με έλεγε “Νούκι”… Μετά έγινα “μπαμπάς”… Δεν ξέρω αν είμαι ο μπαμπάς που θα ήθελε, ξέρω όμως πως εκείνη ήταν το πιο αναπάντεχο δώρο της ζωής μου.
ΤΑ ΣΥΚΑ-ΣΥΚΑ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ-ΚΟΡΗ!
Και να με συμπαθάτε οι αγορομπαμπάδες αλλά τα κορίτσια έχουν άλλη γλύκα στο «μπαμπά…». Είναι ΕΡΩΤΑΣ. Με την πρώτη ματιά, με την πρώτη λέξη… Με αυτή τη λέξη: ΜΠΑΜΠΑΣ!
Αυτή που σου αλλάζει τη ζωή. Που σε κάνει να βάζεις το εμείς κάτω από το εγώ. Που είναι η μεγαλύτερη και συνάμα πιο απολαυστική ευθύνη που μπορεί να πάρει ένας άνδρας. Είναι η λέξη που κάνει το παράλογο να φαίνεται λογικό… Το αδύνατον-δυνατόν!
Ο μπαμπάς είναι Σούπερμαν και Μπάτμαν μαζί! Ποιοοοος Μπάτμαν; Ποιοοοος Σούπερμαν; Είσαι όλοι οι υπερήρωες και κάτι παραπάνω… Είσαι παντού, τη στιγμή που πρέπει.
Είσαι ο ΜΠΑΜΠΑΣ! Ο ΜΠΑΜΠΑΣ τους…
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ
Το be continue…
ΥΓ. Μπαμπά, σε ευχαριστώ που μου έμαθες τι σημαίνει να είσαι ΜΠΑΜΠΑΣ…
