Διαδικτυακή έρευνα: 3 στους 4 πατέρες βιώνουν διακρίσεις
3 στους 4 πατέρες βιώνουν διακρίσεις σε βάρος της ισότιμης συμμετοχής και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών.
Τις τελευταίες δεκαετίες, δημοσιεύονται ολοένα και περισσότερες επιστημονικές μελέτες που καταδεικνύουν την ιδιαίτερη συμβολη του πατέρα αλλά και κάθε γονέα ξεχωριστά στην ανατροφή και υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών.
Για το λόγο αυτό η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρία, ο Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων, και ο Συνήγορος του Πολίτη προτάσουν την ισότιμη ανατροφή των παιδιών και από τους δύο γονείς με πλήρη νομική ισότητα μεταξύ τους.
Καθότι τα στοιχεία στον ελληνικό Τύπο αναφορικά με τις πιθανές διακρίσεις και στερεότυπα που περιορίζουν την ισότιμη συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών είναι ελάχιστα, οι «Ενεργοί μπαμπάδες, για τα Δικαιώματα του Παιδιού» ΑΜΚΕ διεξήγαγαν μια διαδικτυακή έρευνα για τη γονική ισότητα αναφορικά με την πατρότητα και την ανατροφή του παιδιού6. Συνολικά, συμμετείχαν 941 πατέρες ανηλίκων παιδιών από όλη τη χώρα.
Το 75% των πατέρων (29% των παντρεμένων και 86% των χωρισμένων) δήλωσαν ότι βιώνουν διακρίσεις λόγω φύλου αναφορικά με την πατρότητα και τα παιδιά, κυρίως με τη μορφή ψευδών κατηγοριών σε ποσοστό 57%, περιορισμένη ενημέρωση/πληροφορίες σχετικά με τα παιδιά -52%, τον ορισμό του ασκούντος την επιμέλεια του παιδιού από τα δικαστήρια -34%, άδεια ανατροφής -25%, κά.
Το 59% των πατέρων ανέφεραν συμπεριφορές γονικής αποξένωσης (12% των παντρεμένων και 69% των χωρισμένων), που αποτελούν μορφή ενδοοικογενειακής βίας με σοβαρές συνέπειες για το παιδί. Το 41,4% δήλωσε ότι τέτοια φαινόμενα εντάθηκαν την περίοδο του κορονοϊου. Το 56-80% των πατέρων θεωρεί ότι οι διακρισεις αυτές έχουν πολύ σημαντικές ή καταστροφικές συνέπειες για τη σχέση τους με τα παιδιά, την ευεξία των ίδιων και των παιδιών, καθώς και την εκπαίδευσή τους. Αυτοκτονικές σκέψεις λόγω των διακρίσεων έχει σε σημαντικό βαθμό 1 στους 5 πατέρες!
Συμπερασματικά, οι διακρίσεις με βάση το φύλο που βιώνουν οι πατέρες – και συνεπώς τα παιδιά – υπάρχουν και μέσα σε ένα γάμο αλλά εντείνονται μετά από ένα χωρισμό, με αποκορύφωμα τη γονική αποξένωση και τις διακρίσεις που υφίστανται στην απόδοση της επιμέλειας από τα δικαστήρια.
Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τα οποία οι γονείς περίπου 16.000 ανήλικων παιδιών χωρίζουν κάθε χρόνο και τα οποία εντάσσονται σε καθεστώς αποκλειστικής επιμέλειας, είναι προφανές ότι η ανατροφή χιλιάδων παιδιών στη χώρα μπορεί να είναι προβληματική λόγω ανύπαρκτης συμμετοχής του ενός γονέα σε αυτή.
Η πολιτεία οφείλει να θεσπίσει υποχρεωτική συνεπιμέλεια με ίσο χρόνο ανάμεσα στους γονείς, εξαλείφοντας κάθε φαινόμενο έμφυλης διάκρισης μεταξύ τους και να ενεργοποιήσει μηχανισμούς και πολιτικες κατά των συμπεριφορών γονικής αποξένωσης σχετικά με τα παιδιά τόσο χωρισμένων όσο και παντρεμένων γονέων.
