Στην Ελλάδα ένα παιδί περνά μόλις το 13,42 % του χρόνου του με τον γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια

Στην Ελλάδα, μετά από ένα χωρισμό, η επιμέλεια των παιδιών αποδίδεται συνήθως αποκλειστικά στον έναν από τους δύο γονείς, κατά 92-94% την μητέρα, η οποία καθίσταται και μόνη υπεύθυνη για την ανατροφή τους1. Ο έτερος γονέας, συνήθως ο πατέρας, μετατρέπεται σε επισκέπτη των παιδιών συνηθέστατα για δύο σαββατοκύριακά το μήνα.

Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποια συστηματική μελέτη αναφορικά με το χρόνο επικοινωνίας των παιδιών με τον μη ασκούντα την επιμέλεια πατέρα, που αποφασίζεται από τα δικαστήρια.

Η εταιρεία μας, προέβη σε συγκριτική μελέτη δικαστικών αποφάσεων σχετιζόμενων με την ρύθμιση της επικοινωνίας των τέκνων με τους γονείς που δεν έχουν την επιμέλειά τους, δίχως να έχουν κριθεί ακατάλληλοι ως γονείς, και κατέληξε σε σωρεία ενδεικτικών συμπερασμάτων, που αποδεικνύουν την παθογένεια και τον παραλογισμό του καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας. Σε τυχαίο δείγμα 50 και πλέον δικαστικών αποφάσεων (περιλαμβανομένων προσωρινών διαταγών, ασφαλιστικών μέτρων, αγωγών και εφέσεων) προέκυψαν τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία:

• Ο συνολικός χρόνος, τον οποίο περνάει μεσοσταθμικά ένα παιδί με τον πατέρα του, μετά από ένα διαζύγιο είναι κατ’ έτος 49 ημέρες!
• Μόνο το 50% των αποφάσεων προβλέπουν καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία με τον γονέα που δε διαμένει με το τέκνο!
• Μόνο το 50% των αποφάσεων προβλέπουν διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, ήτοι στις μισές περιπτώσεις, τα παιδιά δεν έχουν ποτέ διανυκτερεύσει στο σπίτι του ενός γονέα τους!
• Ο μέσος όρος του χρόνου φυσικής επικοινωνίας που χορηγείται από τα δικαστήρια για τα παιδιά με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλειά τους, για δύο Σαββατοκύριακά το μήνα είναι 49 ώρες!
• Ο μέσος όρος ολιγόωρης φυσικής επικοινωνίας κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια με το τέκνο του είναι κατά μέσο όρο 10 ώρες ανά μήνα!
• Μόνο το 50% των αποφάσεων προβλέπουν δια ζώσης επικοινωνία πατέρα – παιδιού κατά τη διάρκεια της εβδομάδας!
• Ο δια ζώσης χρόνος πατέρα-παιδιού (εκτός των εορτών και διακοπών) είναι κατά μέσο όρο 24 μέρες ανά έτος (ή 2 μέρες το μήνα)!
• Ο δια ζώσης χρόνος πατέρα- παιδιού κατά τις εορτές ορίζεται κατά μέσο όρο σε 9,53 μέρες ανά έτος!
• Ο δια ζώσης χρόνος πατέρα- παιδιού κατά τις καλοκαιρινές διακοπές ορίζεται κατά μέσο όρο σε 15 μέρες ανά έτος

Σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες ο ελάχιστος επιστημονικά ενδεδειγμένος χρόνος που απαιτείται για να μην αποξενωθεί ένα παιδί από τον γονέα του είναι το 35% ανά έτος2.

Ωστόσο, μετά από ένα χωρισμό στην Ελλάδα, με βάση δικαστικές αποφάσεις, ένα παιδί περνά κατά μέσο όρο μόνο το 13,42 % του χρόνου του με τον γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια. Με τα δεδομένα αυτά, τα παιδιά αποστερούνται αναίτια τον έναν γονέα τους, ο οποίος παύει πρακτικά να λογίζεται ως γονέας και καταλήγει επισκέπτης στην ζωή του παιδιού του, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην ομαλή ανατροφή του.

Με τα δεδομένα αυτά, κρίνεται ως αναγκαία η άμεση θέσπιση από την Πολιτεία της κατά τεκμήριο νόμου από κοινού, ισόνομης και ισόχρονης ανατροφής των παιδιών και με τους δύο γονείς, προκειμένου να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις υγιούς ψυχοσωματικής τους ανάπτυξης3,4.

«Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του Παιδιού ΑΜΚΕ»

_{1 https://www.researchgate.net/publication/305695360_Discrimination_against_Fathers_in_Greek_Child_Custody_Proceedings_Failing_the_Child’s_Best_Interests
2 Bauserman (2002), J Fam Psychol 16: 91-102 και Nielsen (2017) Psychol Pub Policy, Law 23: 211-231
3 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
4 https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf}