Mπαμπάς και κόρη: Γιατί είναι τόσο ξεχωριστή αυτή η σχέση;
- Τι το ιδιαίτερο έχει η σχέση πατέρα-κόρης;
- Γιατί οι κόρες δένονται περισσότερο με τους μπαμπάδες;
- Πώς νιώθουν οι μπαμπάδες για τις κόρες τους;
- Σύμπλεγμα της Ηλέκτρας
Ο μπαμπάς είναι ο πρώτος άντρας στη ζωή μιας γυναίκας, και βέβαια το πρόσωπο που θα καθορίσει τη σχέση της με το άλλο φύλο.
Τι το ιδιαίτερο έχει η σχέση πατέρα-κόρης;
Η σχέση μιας κόρης με τον πατέρα της μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογική τους ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, όταν οι μπαμπάδες είναι παρόντες στη ζωή των κοριτσιών τους, τα κορίτσια μεγαλώνουν με μια υγιή αίσθηση του ποιες είναι. Έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και έχουν μια πιο ξεκάθαρη κατανόηση του τι θέλουν στη ζωή.
Για όλες τις κόρες εκεί έξω, να ξέρετε ότι ο πατέρας σας, σας αγαπά πιο πολύ από το οτιδήποτε.
Γιατί οι κόρες δένονται περισσότερο με τους μπαμπάδες;
Οι μπαμπάδες είναι πιο παιχνιδιάρικοι με τα παιδιά, κάτι που ελκύει τα κορίτσια να είναι πιο συνδεδεμένα με τους μπαμπάδες τους. Οι γονείς δεν πρέπει να ανησυχούν για αυτό, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ισορροπήσουν όλα τα παιδιά εξίσου για να αποφύγουν τη ζήλια μεταξύ των αδερφών.
Πώς νιώθουν οι μπαμπάδες για τις κόρες τους;
Κατά τη διάρκεια των καθημερινών αλληλεπιδράσεων, οι μπαμπάδες ανταποκρίνονται περισσότερο και είναι πιο προσεκτικοί με τις μικρές τους κόρες παρά με τους γιους τους. Μελέτες έδειξαν ότι οι μπαμπάδες τραγουδούσαν πιο συχνά στα κοριτσάκια τους. Μίλησαν επίσης ανοιχτά για διαφορετικά συναισθήματα. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο ότι τα συναισθήματα είναι πιο αποδεκτά στα κορίτσια, λόγω της έντονης ευαισθησίας τους.
Photo by Katie Gerrard on Unsplash
Σύμπλεγμα της Ηλέκτρας
Αναμφίβολα, δημιουργείται ένας στενός δεσμός με τον πατέρα, ο οποίος προσφέρει στο κορίτσι μια πρόσθετη ασφαλή βάση για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξή του. Αξίζει να αναφερθεί ότι την περίοδο αυτή εμφανίζεται το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας, το αντίστοιχο του Οιδιπόδειου συμπλέγματος, που αφορά τα κορίτσια όμως και τη σχέση που διαμορφώνουν με τον πατέρα τους, ο οποίος είναι για εκείνα ο «πρώτος έρωτας», ο άνθρωπος που θα τους δείξει όλα αυτά που η μαμά δεν μπορεί, θα τις αγκαλιάσει δυνατά, θα τις συμβουλέψει και θα τις παρηγορήσει όταν χρειαστεί.
Σύμφωνα με το σύμπλεγμα αυτό, λοιπόν, το κορίτσι προσκολλάται στον πατέρα και εκδηλώνει αποστροφή προς τη μητέρα, την οποία φθονεί, με την έννοια ότι της «κλέβει» τον μπαμπά/έρωτά της.
Παρ’ όλα αυτά, ένα μικρό κορίτσι, όπως και κάθε παιδί, νιώθει έντονα την ανάγκη να βλέπει τους γονείς του ν’ αγαπιούνται, καθώς η σχέση των γονιών είναι άμεσα συνδεδεμένη γνωστικά για εκείνο με το εάν αγαπήσει και εάν αγαπηθεί το ίδιο. Αντανακλά, λοιπόν, την ποιότητα της μετέπειτα συναισθηματικής/σεξουαλικής ζωής της. Θέλει να κάνει μέσα της σαφές πως ο μπαμπάς της είναι ερωτευμένος με μια και μοναδική γυναίκα: τη μητέρα της.
Για αυτόν το λόγο, προσπαθεί να της μοιάσει και την καθιστά πρότυπό της, με στόχο πάντα την πλήρη αποδοχή από τον πατέρα. Κάπως έτσι λύνεται και το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας, με την ταύτιση του κοριτσιού με το γονέα του ίδιου φύλου, δηλαδή τη μητέρα (ταύτιση με το γυναικείο φύλο, εύρεση σεξουαλικής ταυτότητας). Αν μεγαλώσει με την εικόνα δύο ανθρώπων που αγαπιούνται, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα θέλει ν’ αναπαραγάγει στο μέλλον το θετικό αυτό μοντέλο.