5 τρόποι με τους οποίους οι μπαμπάδες επηρεάζουν τους γιους τους

«Οι στοργικοί μπαμπάδες που αγκαλιάζουν τα παιδιά τους και δείχνουν εύκολα τα συναισθήματά τους»

Bigstock

«Για να γίνεις ένας καλός άνδρας, πρώτα πρέπει μάθεις από έναν καλό άνδρα» - Steve Biddulph

Οι μπαμπάδες επηρεάζουν την ανάπτυξη των παιδιών τους με πολλούς τρόπους. Όταν έχουν ενεργό ρόλο στην ανατροφή ενός παιδιού, μπορούν να επηρεάσουν θετικά σχεδόν κάθε κομμάτι της ανάπτυξής τους και του μελλοντικού εαυτού τους.

Τα παιδιά με ενεργούς μπαμπάδες μεγαλώνουν έχοντας περισσότερο αυτοέλεγχο, υψηλότερη αυτοεκτίμηση, κοινωνικές δεξιότητες και είναι πιο πιθανό να τα πάνε καλύτερα από τα άλλα παιδιά στο σχολείο.

Επιπλέον, είναι λιγότερο πιθανό γίνουν υπέρβαρα, να αντιμετωπίσουν (όπως προαναφέραμε) προβλήματα στο σχολείο, να πάρουν ναρκωτικά και να εμφανίσουν επικίνδυνη και βίαιη συμπεριφορά. Αυτά και μόνο αρκούν για να τονίσουμε πόσο σημαντική και απαραίτητη είναι η παρουσία του πατέρα στη ζωή και την καθημερινότητα του παιδιού.

Τα αγόρια χρειάζονται ισχυρά ανδρικά πρότυπα για να τους δείξουν πώς να ελέγχουν τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά τους. Χρειάζονται κάποιον να τους διδάξει πώς να εξελιχθούν από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. Πώς θα γίνουν άνδρες με αξίες και αρχές.

1. Έξι (6) - η μαγική ηλικία για τους μπαμπάδες

Ο Steve Biddulph, διάσημος ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις που έχει τίτλο: Raising Boys, πιστεύει ότι η παιδική ηλικία μπορεί να χωριστεί σε τρία διαφορετικά στάδια.

  • 0-6 ετών: Το στάδιο της μαμάς

Τα πρώτα χρόνια τα αγόρια (όπως και τα κορίτσια) χρειάζονται περισσότερο τη μητέρα τους.

Μπορεί οι μπαμπάδες να έχουν σημασία και να μπορούν να συμμετέχουν στην ανατροφή τους δημιουργώντας έναν στενό δεσμό αγάπης και ασφάλειας, αλλά η μητέρα είναι αυτή που βρίσκεται περισσότερο στο κέντρο του κόσμου των αγοριών.

  • 6-14 ετών: Το στάδιο του μπαμπά

Στην ηλικία των 6 ετών περίπου, τα αγόρια ανακαλύπτουν για πρώτη φορά, ότι είναι αρσενικά. Ψάχνουν τριγύρω για πρότυπα για να μάθουν από αυτά.

Είναι σε αυτή την ηλικία που τα αγόρια στρέφονται στους πατεράδες τους. Παρακολουθούν και μαθαίνουν πώς συμπεριφέρεται και ανταποκρίνεται ένας άντρας στον κόσμο των ενηλίκων.

Οι μαμάδες εξακολουθούν να είναι σημαντικές και παρέχουν το ισχυρό αίσθημα αγάπης και ασφάλειας που χρειάζεται κάθε παιδί, αλλά το αγόρι σε αυτό το στάδιο, θέλει να περνά περισσότερο χρόνο με τον πατέρα του.

Αυτό το στάδιο είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για τους μπαμπάδες να κάνουν τη διαφορά και να μάθουν στα παιδιά τους πολλά πράγματα.

  • 14-18 ετών: Το στάδιο του μέντορα

Μέχρι την ηλικία των 14, οι ορμόνες κάνουν την εμφάνιση τους. Με μια εκπληκτική αύξηση 800% στην τεστοστερόνη, τα αγόρια τείνουν να αντιμετωπίζουν μια περίοδο αστάθειας καθώς περνούν από την παιδική προς την ανδρική ηλικία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χρειάζονται ένα ανδρικό πρότυπο, έναν μέντορα που θα τα βοηθήσει να βρουν το δρόμο τους. Αυτόν τον ρόλο τον έχει ο μπαμπάς στο σπίτι. Οι μπαμπάδες για τους γιους τους είναι ένα ισχυρό πρότυπο. Όπως αναφέρει και ο Biddulph, «Τα κορίτσια θεωρούν τους μπαμπάδες πρότυπό τους για το αντίθετο φύλο, σε αντίθεση με τα αγόρια που από τους πατεράδες τους θέλουν να μάθουν πώς να συμπεριφέρονται όταν βγουν στην κοινωνία».

2. Ο χρόνος κάνει τη διαφορά

Ο πιο σημαντικός τρόπος με τον οποίο οι μπαμπάδες επηρεάζουν τους γιους τους είναι απλώς περνώντας χρόνο μαζί τους.

Ο Steve Biddulph διαπιστώνει ότι τα αγόρια που δεν τραβούν την αρκετή προσοχή από τους πατέρες τους τείνουν να συμπεριφέρονται άσχημα και να έχουν όλο και περισσότερο επιθετική συμπεριφορά. Αυτός είναι ο τρόπος τους να τραβήξουν την προσοχή, καθώς ακόμη και η αρνητική προσοχή είναι καλύτερη από την έλλειψη προσοχής, και βρίσκουν όλο και πιο ευφάνταστους τρόπους να την τραβήξουν.

Οι μπαμπάδες πρέπει να αφιερώσουν χρόνο στους γιους τους, να επικεντρωθούν σε αυτούς, να μιλήσουν και να παίξουν μαζί.

Τα αγόρια χρειάζονται χρόνο για να χτίσουν μια υγιή σχέση με τον πατέρα τους, να τον καταλάβουν και να μάθουν από αυτόν τι σημαίνει να είσαι άντρας.

Αν ένας μπαμπάς δουλεύει αλλά εξακολουθεί να αφιερώνει χρόνο στους γιους του, να παίζει μαζί τους και να είναι εκεί για εκείνους όποτε και όταν τον χρειάζονται, μπορεί να τους κάνει να αισθανθούν πολύ ξεχωριστοί. Νιώθουν ότι αξίζει τον κόπο να γνωρίζουν ότι, παρόλο που ο μπαμπάς είναι απασχολημένος, είναι πρόθυμος να περάσει χρόνο μαζί τους.

3. Το περίπλοκο παιχνίδι δεν είναι απλά παιχνίδι

Τα μικρά αγόρια πρέπει να παλεύουν και να παίζουν έντονα παιχνίδια με τους μπαμπάδες τους. Μέσα από αυτά θα πάρουν πολλά σημαντικά μαθήματα όπως: πώς να ελέγχουν το σώμα τους και τη δύναμή τους, πώς να γίνουν δημιουργικοί και να λύνουν προβλήματα για τον εαυτό τους (όπως πώς να ξεφύγουν από την αγκαλιά του μπαμπά).

Αυτό που συμβαίνει συχνά είναι ότι αυτά τα παιχνίδια κάποιες φορές ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Σε αυτό το σημείο ο Steve Biddulph υπενθυμίζει: «Αναπόφευκτα, ένα παιδί που παλεύει στο χαλί θα χτυπήσει άθελά του έναν ενήλικα. Αν συμβεί αυτό, ο μπαμπάς σταματά τη δράση και λέει ξεκάθαρα στον γιο του: "Είσαι πολύ πολύτιμος για να χτυπήσεις και εγώ είμαι πολύ πολύτιμος για να πληγωθώ. Θα προσέχεις όσο παίζουμε για μην χτυπήσεις τον εαυτό σου και εμένα"».

4. Μείνετε κοντά με την ευαίσθητη πλευρά τους

Εκτός από το να δείχνουν στα αγόρια πώς να ελέγχουν το σώμα τους και τη δύναμή τους, οι μπαμπάδες παίζουν σημαντικό ρόλο και στην διαχείριση των συναισθημάτων των γιων τους.

Ο Steve Biddulph πιστεύει ότι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούν να διδάξουν οι μπαμπάδες στους γιους τους είναι να «τιμούν τα τρυφερά τους συναισθήματα». Με αυτό εννοεί ότι οι μπαμπάδες πρέπει να διδάξουν στα αγόρια ότι έχουν μεγάλα συναισθήματα και ότι πρέπει να τα δείχνουν και να εκφράζονται. Ο θυμός, το κλάμα, η χαρά, η απογοήτευση είναι μερικά από όλα εκείνα που θα νιώσουν τα παιδιά κάποια στιγμή.

Εάν μπορούν να αισθάνονται άνετα με τα συναισθήματά τους, εάν είναι σε θέση να μιλήσουν για αυτά και καθοδηγούνται να βρουν τρόπους να τα αντιμετωπίσουν, τότε θα μεγαλώσουν και θα γίνουν καλοί άντρες. Ένας από τους καλύτερους τρόπους που μπορούν να διδάξουν όλα τα παραπάνω οι μπαμπάδες είναι με το να δίνουν το παράδειγμα, χωρίς να φοβούνται να εκφράσουν τα δικά τους έντονα συναισθήματα.

«Οι στοργικοί μπαμπάδες που αγκαλιάζουν τα παιδιά τους και δείχνουν εύκολα τα συναισθήματά τους, εκφράζοντας το πώς νιώθουν λέγοντας ακόμη "Φοβήθηκα", "Λυπήθηκα", "Χάρηκα", μεγαλώνουν ψυχικά υγιή αγόρια».

Όταν δε οι μπαμπάδες σταματούν το παιχνίδι για να το πουν αυτό; Διδάσκουν στους γιους τους πώς να ελέγχουν την ενέργειά τους, το θυμό τους και τη σημασία του να μην πληγώνουν τους άλλους.

5. Διδάσκουν στα αγόρια να σέβονται τις γυναίκες

Τι άλλο θα διδάξουν οι μπαμπάδες τους γιους τους; Πώς να σέβονται τις γυναίκες.

Καθ' όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας τα αγόρια παρατηρούν τους πατεράδες τους. Αν ένας πατέρας είναι τρυφερός, γλυκός και δοτικός με τη σύζυγό του, την ίδια συμπεριφορά θα έχει ένα αγόρι με τα κορίτσια και μεγαλώνοντας με τις γυναίκες. Άρα το καλύτερο πράγμα που μπορούν να κάνουν οι μπαμπάδες είναι να δίνουν το σωστό παράδειγμα.

Ο Steve Biddulph αναφέρει ότι είναι ζωτικής σημασίας για τους μπαμπάδες να υποστηρίζουν τις γυναίκες τους όταν παίρνουν μια απόφαση για τα παιδιά τους (πχ. να μη διαφωνούν μαζί τους για πράγματα που αφορούν τα παιδιά) και να τις σέβονται.

Επομένως, είναι σημαντικό ένας πατέρας να μάθει στον γιο του να μη χτυπά ή να μην πληγώνει ποτέ μια γυναίκα, να τη σέβεται και να μην είναι αγενής μαζί της. Πώς θα το μάθουν τα αγόρια αυτό; Από νωρίς, είτε μέσα από τη σχέση σεβασμού που θα έχουν με τη μητέρα τους, είτε από τη σχέση σεβασμού που θα έχουν με την αδερφή τους.

πηγή: masandpas.com

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved