«Θέλω να γνωρίσω και τα 34 παιδιά μου»! O δότης σπέρματος που έκανε την ανατροπή!
Όλα ξεκίνησαν το 1991, όταν ο νεαρός τότε Βρετανός «Κρις Γουίτμαν», για... βιοποριστικούς λόγους ξεκίνησε να πουλά τακτικά το σπέρμα του, σε μία από τις τράπεζες σπέρματος του Λονδίνου.
Ο «Γουίτμαν» (το όνομα του δεν είναι το πραγματικό για ευνόητους λόγους), στις πρώτες του ιατρικές εξετάσεις του ως δωρητής, χαρακτηρίστηκε ως δότης με άριστη ποιότητα σπέρματος και έτσι έγινε τακτικός δότης, ο οποίος επισκεπτόταν την κλινική ακόμα και δύο με τρεις φορές την εβδομάδα.
Τελικά, μόλις πρόσφατα, και ενώ έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι δότης σπέρματος, ανακάλυψε πως είναι πατέρας 34 παιδιών που γεννήθηκαν από το 1992 έως και το 2003.
Ο ίδιος σε συνέντευξη του στους Guardian, δήλωσε πως ξεκίνησε να δίνει το σπέρμα το 1991, για «αλτρουιστικούς λόγους», προκειμένου να βοηθήσει τα ζευγάρια που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν.
«Αφού πέρασα όλα τα απαραίτητα ιατρικά τεστ που επιβεβαίωναν πως διέθετα άριστη ποιότητα σπέρματος, έγινα τακτικός δότης, ανά περιόδους μάλιστα επισκεπτόμουν την κλινική μία-δύο φορές την εβδομάδα. Δεν μου επέτρεπαν να έχω σεξουαλική επαφές ως τρεις μέρες πριν από την επίσκεψή μου, προκειμένου να είναι καλής ποιότητας - αλλιώς δεν θα πληρωνόμουν. Δεν είχα καμία απολύτως κοινωνική επαφή με κάποιον άλλον από τους δότες, ώσπου βρήκα μια κανονική δουλειά, οπότε δεν χρειάστηκε να δίνω άλλο το σπέρμα μου για να βγάζω τα προς το ζην».
Μεγαλώνοντας ο «Κρις» παντρεύτηκε και έκανε τη δική του οικογένεια, αναφέροντας για μία και μόνη φορά στη γυναίκα του για τον πρότερο βίο του, η οποία μάλιστα ταράχτηκε αρκετά ώστε τον παρακάλεσε να μη ξανασυζητήσει το θέμα.
Εκανε τα δικά του παιδιά και δεν μπορούσε να φανταστεί πως υπήρχαν παιδιά που είχαν γεννηθεί με δικό του σπέρμα.
Το 2011 λίγο μετά το διαζύγιό του, αποφάσισε να ψάξει λίγο το τι μπορεί να είχε συμβεί με τις δωρεές του. Αυτό που ανακάλυψε ήταν πέρα από κάθε φαντασία!
«Η διαδικασία του διαζυγίου επιτάχυνε μέσα μου τη θέληση να μάθω περισσότερα για το τι είχαν απογίνει οι δωρεές μου στην τράπεζα σπέρματος. Μια μέρα στα τέλη του 2012 άκουσα μια ραδιοφωνική εκπομπή για τους δότες σπέρματος και πήρα τη μεγάλη απόφαση: επισκέφθηκα τη βρετανική Υπηρεσία Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας (Human Fertilization and Embryology Authority - HFEA), το αρμόδιο σώμα που επιβλέπει την πορεία των δωρεών σπέρματος στη χώρα. Με ενημέρωσαν πως είχαν αναλυτικό αρχείο με την περίπτωσή μου. Το άνοιξα και αντίκρισα την πραγματικότητα: μεταξύ 1992-2003 είχαν γεννηθεί από το σπέρμα μου 34 παιδιά, 20 κορίτσια και 14 αγόρια. Μόνο μέσα στο 1993 γεννήθηκαν από το σπέρμα μου 13 παιδιά! Τα 34 παιδιά είναι ασυνήθιστα υψηλό νούμερο. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως βοήθησα 34 οικογένειες να αποκτήσουν παιδί».
Ωστόσο, όπως λέει ο ίδιος, το θέμα άρχισε να τον απασχολεί έντονα. Αφού αμφιταλαντεύτηκε στο το κατά πόσον θα έπρεπε να «σπάσει» την ανωνυμία του ή να ξεχάσει το γεγονός αποφάσισε να αναζητήσει τα παιδιά του.
«Ως σήμερα μόλις 126 δότες έχουν αποφασίσει να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους και να μην αρνηθούν να συναντήσουν το... αποτέλεσμα των δωρεών τους. Ρώτησα μερικούς φίλους μου, οι απόψεις των οποίων διίσταντο. Εγώ όμως είχα ήδη πάρει την απόφασή μου: δεν είχα κανένα δικαίωμα να μείνω ανώνυμος και να αρνηθώ σε κάποιον το δικαίωμα να θέλει να με γνωρίσει από κοντά. Είτε για λόγους εγωισμού, είτε αλτρουισμού, είτε περιέργειας, είχα αποφασίσει να κινηθώ με τον τρόπο αυτό. Οπότε, όποιο από τα παιδιά μου, ηλικίας άνω των 18 ετών, θέλει να με βρει, πλέον μπορεί να το κάνει. Τους δίνω το e-mail μου και το όνομα της πόλης όπου μένω κι αυτά μπορούν, αν θέλουν, να έρθουν και να με βρουν» είπε ο «Γουίτμαν», καταλήγοντας: «Επίσης, αντιλαμβάνομαι απολύτως και δικαιολογώ κι όσα από τα παιδιά αυτά δεν θα θελήσουν να σκαλίσουν το παρελθόν».
Με βάση τον βρετανικό νόμο, οι κλινικές δεν απαιτείται να παρέχουν προσωπικές πληροφορίες για τους δότες σπέρματος, ενώ δεν πρέπει να δώσουν στοιχεία που θα αποκαλύψουν την ταυτότητά τους παρά μόνο αν ο ίδιος ο δότης τούς δώσει τη σχετική άδεια.