«Μπαμπά μου, σε χρειάζομαι περισσότερο απ' όσο νομίζεις...»
Ένα γράμμα σε όλους εκείνους τους μπαμπάδες που δουλεύουν πολύ και νομίζουν ότι αφιερώνουν χρόνο στους γιους τους, αλλά στην πραγματικότητα τους λείπουν πολύ... (Ευτυχώς ο δικός μας μπαμπάς δεν ανήκει σ' αυτή την κατηγορία)
Μπαμπά μου,
Ξέρω ότι δουλεύεις πολύ για να μας φροντίσεις και να μη μας λείψει τίποτα, αλλά τελικά μας λείπει κάτι. Μας λείπεις εσύ! Το Σάββατο που πήγαμε με τη μαμά στον παιδότοπο πολύ χάρηκα που πήραμε παγωτό, αλλά δεν ήταν το ίδιο χωρίς εσένα... Η μαμά δεν μπορούσε να παίξει μαζί μου ποδοσφαιράκι ούτε να ανέβει στην ηλεκτρονική μηχανή που τρέχει στον αγώνα, γιατί φορούσε φούστα. Υπήρχε ένα αγοράκι λίγο μικρότερό μου με το μπαμπά του που βάζανε μαζί καλάθια στην ηλεκτρονική μπασκέτα και πανηγυρίζανε σαν τρελοί όταν σπάσανε το προηγούμενο ρεκόρ. Η μαμά δεν τα κατάφερε, παρόλο που βελτιώθηκε λίγο στις βολές από την τελευταία φορά...
Και μπαμπά, όταν είσαι σπίτι, νιώθω ότι πάλι λείπεις... θέλεις να δεις ειδήσεις στην τηλεόραση, αλλά δεν καταλαβαίνω το λόγο. Από τη μία νευριάζεις με αυτά που ακούς, από την άλλη χαλάει η διάθεσή σου και δεν έχεις όρεξη για τίποτα. Μήπως αν δεν έβλεπες τις ειδήσεις και δε θα θύμωνες με όσα άκουσες και θα με βοηθούσες να φτιάξουμε επιτέλους το καράβι μου που γέρνει από τότε που μου ‘πεσε από τα χέρια;
Τις προάλλες πάλι με έστειλες στη μαμά για να μου λύσει την απορία που είχα για τους κομήτες επειδή έγραφες κάτι στον υπολογιστή για τη δουλειά σου. Να σου πω την αλήθεια; Δεν είχα απορία. Έχω μάθει πως δεν κινδυνεύουμε όπως στην «εποχή των παγετώνων» που απειλούνται από έναν κομήτη που πέφτει στη Γη. Στην πραγματικότητα ήθελα απλά να σου τραβήξω την προσοχή από τον υπολογιστή, παρόλο που μου είπες πως είναι σημαντικό αυτό που κάνεις και θα έρθεις σε λίγο να παίξουμε.
Και, να σου πω και κάτι ακόμα; Τις προάλλες που πήγαμε στην παιδική χαρά κι έπεσα από την τραμπάλα, είδα ότι μιλούσες στο κινητό σου και το έκλεισες όταν ήταν πλέον ήταν αργά... Είχα πέσει και πονούσα πολύ...
Και ακόμα, το βράδυ που μου διαβάζει η μαμά παραμύθια για να κοιμηθώ, δε λέω, μου αρέσουν πολύ, αλλά σαν εκείνο που μου είχες πει εσύ με τον κόκκινο και τον πράσινο δράκο δεν ήταν! Αλήθεια, από πότε έχεις να μου το πεις; Σχεδόν το ξέχασα...
Μπαμπά, μου αρέσει να είμαστε μαζί. Εμείς οι άντρες! Μου αρέσει να μαθαίνω από εσένα, γιατί, όταν μεγαλώσω θέλω να σου μοιάσω! Καμαρώνω όταν είσαι στην κερκίδα και με βλέπεις να παίζω. Προσπαθώ να γίνω καλύτερος! Όταν ήρθες από το σχολείο να με πάρεις την προηγούμενη εβδομάδα ξαφνικά, επειδή σχόλασες νωρίτερα, πέταξα από τη χαρά μου! Ακόμα κι όταν πήγαμε εκείνη την Κυριακή να δούμε τον αγώνα και με σήκωσες στους ώμους σου ένιωσα τόση χαρά, σαν να πετούσα στον ουρανό!
Μπαμπά σε έχω ανάγκη περισσότερο από όσο νομίζεις! Γιατί δεν είσαι μόνο ο μπαμπάς μου. Είσαι ο φίλος μου, ο αδερφός μου, ο δάσκαλός μου, το πρότυπό μου!!!
Βάσω Ζησιοπούλου
Μπορείτε να με βρείτε και στο mammandata.blogspot.gr
