Στην καραντίνα με δύο παιδιά - Η Όλγα Λαφαζάνη μίλησε στο Mothersblog για τη νέα της καθημερινότητα

Πώς μίλησε στα παιδιά της για τον κορονοϊό; Πόσο έχει αλλάξει η καθημερινή ρουτίνα της οικογένειας και τι περιλαμβάνει ένα τυπικό εικοσιτετράωρο μίας μαμάς δύο παιδιών στην καραντίνα; Η Όλγα Λαφαζάνη μίλησε στο mothersblog.gr και μας τα είπε όλα.

Ο τελευταίος ενάμισης μήνα ήταν ιδιαίτερος και πρωτόγνωρος για όλους μας. Ο κορονοϊός και η γρήγορη εξάπλωσή του σε όλον τον κόσμο, άλλαξε την καθημερινότητά μας και τις τελευταίες εβδομάδες, μικροί και μεγάλοι, #Μένουμε_Σπίτι για να προστατεύσουμε εμάς και τους γύρω μας.

Ο εγκλεισμός στο σπίτι δεν είναι εύκολη υπόθεση για κανέναν, πόσο μάλλον για τα παιδιά που έχουν συνηθίσει σε μία τελείως διαφορετική καθημερινή ρουτίνα με σχολεία, διαβάσματα, παιχνίδι εκτός σπιτιού και πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες.

Η παρουσιάστρια και δημοσιογράφος, Όλγα Λαφαζάνη, μία από τις πιο γλυκές φυσιογνωμίες της ελληνικής showbiz που ξεχώρισε για το ήθος και τον όμορφο χαρακτήρα της, μίλησε στο mothersblog.gr για τις αλλαγές που έφερε ο κορονοϊός στην καθημερινότητά της και για το πώς βιώνει η ίδια την καραντίνα στο σπίτι με δύο παιδιά, εννέα και δύο ετών.

Η μεγάλη σου κόρη, η Αλεξάνδρα είναι εννέα ετών. Εσύ της μίλησες για τον κορονοϊό και εάν ναι, πώς της εξήγησες την κατάσταση;

Ναι, της έχω μιλήσει και εγώ και ο μπαμπάς της, αλλά προσπαθούμε να υπάρχει ένα μέτρο. Προσπαθώ να μη δίνω μεγαλύτερη έκταση στο θέμα από αυτήν που μπορεί να αντέξει και για αυτό και δεν ανοίγω την τηλεόραση τις ώρες που είναι ξύπνια. Αυτό που έχει καταλάβει είναι ότι ο κορονοϊός είναι ένας εξαιρετικά κολλητικός ιός και για αυτό το λόγο πρέπει να προσέχουμε πολύ, να μη βγαίνουμε από το σπίτι. Ότι για αυτό δεν πηγαίνει σχολείο και δεν βλέπει τους συμμαθητές της από κοντά, γιατί με την τηλε-εκπαίδευση τους βλέπει διαδικτυακά καθημερινά.

Γενικά, από την πλευρά μου προσπαθώ σε κάθε κατάσταση να βλέπω την θετική πλευρά και αυτό θέλω να περάσω και στην ίδια. Δεν λέω "Παναγία μου, τι θα κάνουμε..." και δεν θέλω να της δημιουργήσω φοβίες. Είναι φυσικά σοβαρό αυτό που συμβαίνει, δεν το συζητώ, αλλά είναι σημαντικό να μην το μεταφέρουμε με φόβο στα παιδιά.

Δεδομένου ότι πλέον είμαστε πάνω από ένα μήνα κλεισμένοι στο σπίτι, ποια είναι τα συναισθήματά της όλο αυτό το διάστημα; Υπάρχει εκνευρισμός ή ένταση;

Τη ρωτάω πολύ συχνά πώς νιώθει για όλο αυτό. Τα συναισθήματά της είναι ανάμεικτα. Άλλες φορές μου λέει ότι είναι χαρούμενη που είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι, που δεν ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί για να πάει σχολείο και άλλες δεν καταλαβαίνει γιατί συμβαίνει όλο αυτό και μου λέει ότι της λείπουν οι συμμαθητές της. Το βασικό όμως πιστεύω είναι ότι δεν αισθάνεται φόβο, με την αρνητική του έννοια.

Εκνευρισμός υπάρχει, ναι. Όλο αυτό το διάστημα η Αλεξάνδρα είχε δύο μεγάλα ξεσπάσματα. Και τα δύο ήταν με αφορμή τα μαθήματα γιατί έχει πιεστεί και έκανε το μπαμ. Το συζητήσαμε, την άφησα να τα βγάλει από μέσα της και μετά ήταν πολύ καλύτερα. Εντάξει, όλοι μας το περνάμε αυτό, πόσο μάλλον ένα παιδί που είναι μπερδεμένο με τόσες πληροφορίες.

Γενικά, η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει, αλλά πέρα από τις πρώτες μέρες που υπήρχε μία γενικότερη αναστάτωση, έχω φροντίσει να υπάρχει ένα πρόγραμμα για τα παιδιά. Η Αλεξάνδρα για παράδειγμα ξέρει ότι τις τάδε ώρες θα κάνει το μάθημά της, ότι τότε θα ξεκουραστεί, ότι μετά θα διαβάσει τα μαθήματα της επόμενης ημέρας. Το ίδιο ισχύει και για τον μικρό και νομίζω ότι αυτό βοηθάει.

Ο γιος σου, ο Γιώργος, είναι δύο ετών. Πώς βιώνει ένα παιδί αυτής της ηλικίας τον εγκλεισμό στο σπίτι;

Ο μικρός έχει πάρα πολλή ενέργεια. Καταλαβαίνει ότι δεν βγαίνουμε από το σπίτι και επειδή μιλάει και πολύ, με ρωτάει πότε θα πάμε στο πάρκο που έχουμε κοντά στο σπίτι, πότε θα πάμε στα αυτοκινητάκια ή πότε θα δούμε τα ψαράκια. Με πολύ απλά λογάκια του έχω πει ότι υπάρχει ένας ιός που λέγεται κορονοϊός και ότι πρέπει να περάσει για να μπορούμε να κάνουμε πάλι τα πράγματα που κάναμε. Το έχει μάθει και αν τον ακούσεις λέει όλη την ώρα «κορονοϊός, κορονοϊός». Έχει πολύ γέλιο!

Πώς είναι η συμπεριφορά του στο σπίτι μετά από ενάμιση σχεδόν μήνα καραντίνας; Έχεις παρατηρήσει κάποια αλλαγή;

Είναι πολύ δραστήριος. Είναι και αγοράκι οπότε καταλαβαίνεις, έχει σκαρφαλώσει σε όλο το σπίτι! Αλλαγή έχω παρατηρήσει μόνο στον ύπνο του. Παλιά κουραζόταν πιο εύκολα. Βγαίναμε, έβλεπε συνέχεια διαφορετικές εικόνες. Τώρα είναι στο ίδιο περιβάλλον και επειδή δεν κουράζεται το ίδιο, έχει ακόμα περισσότερη ενέργεια και μπορεί το μεσημέρι να μην κοιμηθεί καν ή το βράδυ να κοιμηθεί πιο αργά.

Οι γονείς σου και οι γονείς του Νίκου, μένουν κοντά σας;

Όχι δεν είναι κοντά. Οι δικοί μου γονείς μένουν στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Η μητέρα μου ήταν εδώ όταν ανακοινώθηκαν τα πρώτα κρούσματα. Μετά έφυγε και κανονικά ήταν να πάμε εμείς στους γονείς μου το Πάσχα, αλλά... Αυτό της έλεγα τις προάλλες, ότι φέτος, ήταν το πρώτο Πάσχα που έκανα μακριά τους. Κάθε χρόνο κάνουμε Πάσχα μαζί. Μου στοίχισε αυτό πάρα πολύ, και σε εμένα και στα παιδιά. Η Αλεξάνδρα είχε εκείνες τις μέρες και τα γενέθλια της και τα περίμενε πώς και πώς.

Πάσχα και γενέθλια στην καραντίνα, λοιπόν. Πώς τα γιορτάσατε;

Προσπάθησα να δημιουργήσω μία γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι. Το Πάσχα κάναμε τα πάντα... Βάψαμε αυγά, κάναμε κουλουράκια, τα πάντα! Πιστεύω πολύ στο Θεό και έβαζα κάθε μέρα να ακούμε τις Λειτουργίες. Ήθελα να περάσω στα παιδιά ότι είναι Πάσχα και ειδικά στην Αλεξάνδρα, της εξήγησα πολλά πράγματα για τις ημέρες αυτές. Και τα γενέθλια της Αλεξάνδρας όμως τα γιορτάσαμε. Της έφτιαξα το αγαπημένο της πρωινό, μου ζήτησε να βάλω τα καλά μου και τα έβαλα, όπως κάναμε και όλοι μας άλλωστε, της έφτιαξα τούρτα και τη σβήσαμε διαδικτυακά με τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Η νονά της ήρθε από κάτω και της άφησε το δώρο της. Γενικά, ήταν μία ξεχωριστή μέρα.

Τις υπόλοιπες μέρες, πώς περνάς τον χρόνο σου; Περιέγραψέ μας ένα τυπικό εικοσιτετράωρό σου στο σπίτι το διάστημα αυτό

Το πρωί ξυπνάει ο Νίκος και ασχολείται με τον μικρό και αυτές τις μέρες κοιμάμαι λίγο παραπάνω. Ξυπνάω γύρω στις εννέα με εννέα και μισή, ετοιμάζω το πρωινό της Αλεξάνδρας και από εκεί και έπειτα ξεκινάει το βαρβάτο πρόγραμμα. Μετά το πρωινό, η Αλεξάνδρα ξεκινάει τα διαδικτυακά της μαθήματα και όλες τις ώρες, από τις δέκα μέχρι τη μία μπαινοβγαίνω στο δωμάτιο μήπως χρειαστεί τη βοήθειά μου. Ταυτόχρονα μαγειρεύω, κάνω δουλειές του σπιτιού και ασχολούμαι με τον μικρό. Παίζουμε, τον ταΐζω μέχρι που τον παίρνει ο Νίκος και πάνε μία βόλτα και εγώ συνεχίζω τις δουλειές. Κάθε μέρα κάνω και από κάτι άλλο. Το μεσημέρι τρώμε, διαβάζω την Αλεξάνδρα και μπορεί πάλι να κάνω καμία δουλειά. Όταν πια πάει απόγευμα που η Αλεξάνδρα είναι πιο χαλαρή, την παίρνει ο Νίκος και ίσως πάνε καμία βόλτα ή κάνουν κάτι μαζί και εγώ συνήθως το διάστημα έξι με εννέα και μισή ασχολούμαι με τον Γιώργο. Θα παίξουμε, θα τρέξουμε, θα διαβάσουμε και μετά, λίγο πριν τον ύπνο, τον κάνω το μπάνιο του. Το βράδυ εγώ μπορεί να συνεχίσω κάποιες δουλειές του σπιτιού, όπως σίδερο.

Μπορείς να μας πεις μερικές δραστηριότητες που κάνεις με τον μικρό στο σπίτι όλες αυτές τις μέρες για να πάρουν ιδέες και οι άλλες μανούλες με παιδιά αυτής της ηλικίας;

Σίγουρα ζωγραφίζουμε. Ο Γιώργος λατρεύει τη ζωγραφική και ζωγραφίζει όλη την ώρα. Τώρα έχω παραγγείλει και άλλους μαρκαδόρους γιατί τους έχει καταστρέψει όλους. Σίγουρα μέσα στη μέρα θα παίξουμε και με πλαστελίνη. Επίσης, ποτίζουμε και μαγειρεύουμε. Τις μέρες του Πάσχα φτιάξαμε όλοι μαζί τα κουλουράκια και είχα αφήσει και λίγη ζύμη για να μπορούν να παίξουν τα παιδιά. Γενικά η μαγειρική αρέσει και στην Αλεξάνδρα και στον Γιώργο. Ανέκαθεν τους άρεσε αλλά αυτές τις μέρες έχει φανεί ακόμα περισσότερο, ειδικά στον μικρό.

Ο Γιώργος έχει μεγάλη αδυναμία στο νερό και παίζουμε πολλά παιχνίδια με νερό στην μπανιέρα. Επίσης, του αρέσει να παίζει με τα τουβλάκια του και έχει τεράστια αδυναμία στο διάβασμα. Από μικρός το λατρεύει και διαβάζουμε τουλάχιστον δύο ώρες την ημέρα. Δεν ξέρω, ίσως επειδή δεν βλέπει τηλεόραση, ούτε του δίνω κινητό ή tablet. Επίσης, λατρεύει το μπάσκετ και παίζει με τον μπαμπά του αρκετή ώρα. Άλλα που κάνουμε αυτές τις μέρες είναι να παίζουμε αυτοσχέδια παιχνίδια με μαξιλάρια ή βάζω και στους δύο παιχνίδια με εμπόδια που φτιάχνουμε μέσα στο σπίτι. Γενικά κάνουμε πολλά πράγματα, από κάτι διαφορετικό και κάθε μέρα.

Αυτήν την περίοδο, ο χρόνος εντός σπιτιού είναι περισσότερος, αλλά η απασχόληση των παιδιών αφήνει ελάχιστο ελεύθερο χρόνο στους γονείς. Εσύ έχεις χρόνο για τον εαυτό σου;

Απειροελάχιστο. Πολλές φορές το βράδυ ξεκινάω να διαβάζω το βιβλίο μου και διαβάζω μόνο δύο γραμμές. Είναι μία δύσκολη περίοδος για όλους. Όπως είναι δύσκολη για τους γονείς, το ίδιο νομίζω είναι και για αυτούς που μένουν μόνοι τους. Ψυχολογικά νομίζω ότι είναι ακόμα πιο δύσκολο.

Η καραντίνα έχει επηρεάσει τη σχέση σου με τον σύζυγό σου; Υπάρχουν εντάσεις;

Δεν είναι εύκολο να είναι πάντα ήρεμα τα πράγματα. Ειδικά στην αρχή της καραντίνας που ακόμα δεν υπήρχε η ρουτίνα της νέας καθημερινότητας, υπήρχε μία ένταση. Κανονικά, ο Νίκος δουλεύει πέντε μέρες την εβδομάδα μέχρι αργά το βράδυ και ξαφνικά η καθημερινότητά του άλλαξε και κάνει τελείως διαφορετικά πράγματα. Σταδιακά ηρεμήσαμε και βρήκαμε τους ρυθμούς μας. Γενικά, πιστεύω ότι με αφορμή αυτήν την κατάσταση, οι άνδρες θα συνειδητοποιήσουν πόσα πολλά πράγματα κάνουν οι μαμάδες στο σπίτι. Και ο Νίκος έχει εκπλαγεί αυτές τις μέρες με το ότι δεν κάθομαι ούτε στιγμή, γιατί τώρα το βλέπει και στην πράξη.

Ποιο είναι το highlight της καραντίνας για σένα;

Νομίζω, τα γενέθλια της Αλεξάνδρας. Θα μας μείνουν αξέχαστα.

Την επόμενη μέρα, όταν θα έχει περάσει όλο αυτό, πιστεύεις ότι θα μας έχει αλλάξει αυτή η κατάσταση; Θα αφήσει κάποιο κατάλοιπο στη συμπεριφορά μας;

Σίγουρα. Καταρχήν, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα, θα φοβόμαστε να βγαίνουμε ή να έρθουμε σε επαφή με κόσμο. Εγώ θα φοβάμαι να αγκαλιάσω τη μαμά μου, να τη φιλήσω. Ακόμα και για πιο πρακτικά πράγματα, θα φοβόμαστε πιστεύω να πάμε σε ένα μέρος με πολύ κόσμο, για παράδειγμα σε μία παραλία ή ακόμα και για διακοπές. Εγώ ειδικά που ανέκαθεν ήμουν λίγο μικροβιοφοβική, πιστεύω ότι τώρα θα φοβάμαι για αρκετά μεγάλο διάστημα. Και αυτές τις μέρες, ενώ συνήθως τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ τα κάνει ο σύζυγός μου, όποτε χρειάστηκε να πάω εγώ φοβόμουν, βγαίνοντας από το σπίτι ένιωθα εκτεθειμένη. Δεν ξέρω πόσο καιρό θα χρειαστεί ο καθένας μας για να το ξεπεράσει όλο αυτό.

«Οι μητέρες είμαστε ο βράχος της οικογένειας και είναι σημαντικό να είμαστε σε καλή ψυχολογική κατάσταση αυτήν την περίοδο.»

Μία συμβουλή στις μαμάδες για αυτήν την περίοδο;

Να κρατήσουν ένα δεκάλεπτο για τον εαυτό τους την ημέρα και να κάνουν κάτι που τις ευχαριστεί. Οι μητέρες είμαστε ο βράχος της οικογένειας και είναι σημαντικό να είμαστε σε καλή ψυχολογική κατάσταση αυτήν την περίοδο. Εγώ όποτε το νιώθω, λέω στο Νίκο ότι χρειάζομαι δέκα λεπτά για μένα, για να ηρεμήσω. Αυτές τις στιγμές κάνω κάτι που θα με χαλαρώσει, δεν κοιτάω κινητό. Επίσης, ακόμα και αυτό το διάστημα είναι σημαντικό να φροντίζουμε τον εαυτό μας με όποιον τρόπο μπορούμε, να μην αφηνόμαστε. Βέβαια αυτό ισχύει και για όλο το χρόνο, αλλά τώρα ακόμη περισσότερο.