Η Κριστίνα και ο Ριτς μοιράζονται την ιστορία γέννησης του μωρού τους στο σπίτι!

Οι περισσότεροι τους ρωτούν για ποιο λόγο το αποφάσισαν, όμως κανείς από τους δυο δεν ήξερε τι να απαντήσει. Ήταν μια φυσική απόφαση για εκείνους καθώς ήθελαν ο γιος τους να έρθει στον κόσμο σε ένα ήρεμο περιβάλλον και στην άνεση του σπιτιού τους.

Μόλις γνώρισαν την μαία, που θα τους βοηθούσε σε αυτό το ταξίδι προς την μητρότητας, ένιωσαν μια ασφάλεια μαζί της. Όλους τους μήνες της εγκυμοσύνης βρίσκονταν με την Βαλεριάνα , όπως ονομάζεται η μαία τους και προετοιμαζόντουσαν για την μεγάλη στιγμή.

Μια ημέρα και ενώ ήταν στις ημέρες της να γεννήσει, η Κριστίνα πήγε μια βραδινή βόλτα με τον άντρα της Ριτς. Πέρασαν υπέροχα και προσπαθούσαν να ηρεμήσουν και να μην έχουν άγχος για την ημέρα που θα γεννούσε. Γύρισαν σπίτι στις 9 το βράδυ και η Κριστίνα άρχισε να έχει μικρούς πόνους αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο. Ο Ρίτς της έδωσε ένα ποτήρι κρασί και μόλις το ήπιε πήγε να κοιμηθεί. Στις 11 το βράδυ όμως ξύπνησε από ένα οξύ πόνο που ένιωσε χαμηλά στην πλάτη. Γρήγορα της πέρασε και συνέχισε με τον ύπνο της. Κατά την διάρκεια της νύχτας η Κριστίνα ξυπνούσε συνέχεια από τέτοιους σφοδρούς αλλά γρήγορης διάρκειας πόνους και αναρωτιόταν αν τελικά είχε μπει σε διαδικασία τοκετού.

Το πρωί έφτασε και οι πόνοι πλέον ήταν κάθε περίπου 5-10 λεπτά και έτσι αποφάσισε να ενημερώσει την μαία της, Βαλεριάνα. Η Βαλεριάνα τους είπε να πάνε πρώτα στο νοσοκομείο για κάτι προγραμματισμένες εξετάσεις που έπρεπε η Κριστίνα να κάνει. Η αλήθεια είναι, όπως λέει, πως δεν ήθελε να πάει, αλλά είχε εμπιστοσύνη στην μαία της. Μετά το νοσοκομείο πήγαν στο σπίτι της Βαλεριάνας και κάθισαν εκεί αρκετές ώρες κάνοντας βόλτα στον υπέροχο κήπο της. Όταν γύριζαν σπίτι τους, οι συσπάσεις της Κριστινας πλέον είχαν φτάσει να είναι κάθε λεπτό και ένιωθε την μια σύσπαση μετά την άλλη. Και αν και οι πόνοι ήταν όλο και πιο δυνατοί η ίδια λέει πως χαμογελούσε και απολάμβανε την κάθε στιγμή. Όσο ήταν ακόμα στο αυτοκίνητο την ώρα που πέσανε σε μια λακκούβα μαζί με το τράνταγμα του αυτοκινήτου σπάσανε και τα νερά της Κριστίνα. Άρχισαν και οι δύο να γελάνε για το γεγονός και πλέον ήξερε ότι βρισκόταν πολύ κοντά στον τοκετό.

Η Κριστίνα έκανε ένα μπάνιο ενώ ο Ριτς ετοίμασε ζεστό νερό και όλα τα απαραίτητα για την γέννηση του γιού τους. Τηλεφώνησαν στην μαία η οποία πήγε στο σπίτι να την βοηθήσει και της είπαν να ξαπλώσει στο κρεβάτι αν και όπως λέει θα ήθελε καλύτερα να μπορεί να κάθεται όπως θέλει και να ανακουφίζεται. Γέμισαν την πλαστική πισίνα με νερό και μπήκε να καθίσει μέσα. Ήταν πολύ ανακουφιστικό και το ζεστό νερό βοηθάει αρκετά με τον πόνο. Η Βαλεριάνα είχε φέρει και μια βοηθό μαζί της η οποία της έκανε μασάζ στην πλάτη κάθε φορά που είχε σύσπαση, για να την ανακουφίσει, ενώ η Βαλεριάνα κρατούσε τα χέρια της Κριστίνα και την βοηθούσε να συγκεντρωθεί στον τοκετό. Έμεινε μια ώρα μέσα στο νερό και μετά πήγε να ξαπλώσει και πάλι στο κρεβάτι. Άρχισαν οι δυνατές συσπάσει και ένα κάψιμο όπως το περιγράφει και ήταν πλέον έτοιμη για το μεγάλο σπρώξιμο.

Με αρκετή δύναμη και μια μεγάλη ανάσα ο μικρός Ρίτσαρτν Άντριου γεννήθηκε! Τόσο απίστευτο, λέει η Κριστίνα, που έμεινε να τον κοιτάζει με ένα περίεργο συναίσθημα χαράς και έκπληξης. Τον άφησαν μερικά λεπτά ξαπλωμένο ενδιάμεσα στα πόδια της Κριστινα. Εκείνος τέντωσε το κορμάκι του, πήρε βαθιές ανάσες και άρχισε να αναπνέει πλέον οξυγόνο. Όταν πλέον ήταν έτοιμος τον έβαλαν στην κοιλιά της μητέρας του και τον άφησαν μόνο του να συρθεί και να φτάσει στο στήθος της μητέρας του. Χρειάστηκε περίπου 45 λεπτά και μόλις τα κατάφερε, άρχισε αμέσως να θηλάζει. Η Κριστίνα ένιωσε πολύ υπερήφανη που το μωρό της είχε την δυνατότητα να κάνει κάτι για το οποίο ξέρει ότι μπορεί το μωρό να καταφέρει να κάνει, κάτι για το οποίο είναι γεννημένο να κάνει.

«Οι 21 αυτές ώρες ήταν οι πιο υπέροχες της ζωής μου. Τόσο το μωρό μου, όσο και το σώμα μου, ήξεραν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν. Το να μπορέσω να ζήσω μια τέτοια εμπειρία είναι πραγματικά υπέροχο και είμαι πολύ ευχαριστημένη που είχα αυτή την δυνατότητα. Ήταν μια εμπειρία μαγική και χαίρομαι που τελικά γέννησα το μωρού μου με αυτό τον τρόπο!».