Η τραγική ιστορία της Ελληνίδας μάνας που αναζητά το παιδι της 44 ολόκληρα χρόνια

Ο λόγος για την Ελένη Κωνσταντάκη, η οποία ποτέ δεν πίστεψε ότι το πρώτο της παιδί, η κόρη της πέθανε. Μάλιστα η οικογένεια της γυναίκας ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή της και στοιχεία που το αποδεικνύουν.

Οπως γράφει το MadeinCreta το οποίο ήρθε σε επικοινωνία με μέλος της οικογένειας, η μητέρα ονομάζεται Ελένη Κωνσταντάκη το γένος Τρουλλινού, είναι 68 χρονών και κατοικεί σε ένα χωριό του Ρεθύμνου, τον Πλάτανο του Δήμου Αμαρίου και αναζητά την κόρη της Χρυσαυγή του Ανδρέα, που γεννήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας στις 17 Φεβρουαρίου του 1967 στο Νοσοκομείο PENZBERK της Γερμανίας. Η γυναίκα έχασε τα ίχνη του παιδιού στις 06 Μαρτίου του 1969, από το νοσοκομείο Παίδων « ΑΓΛΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» όταν η Χρυσαυγή ήταν 2 ετών και 19 ημερών. Οι γιατροί είπαν ότι το παιδί πέθανε, η οικογένεια όμως δεν το πίστεψε ποτέ.

Τι συνέβη όμως σύμφωνα με τα λεγόμενα της Ελένης Κωνσταντάκη;

Το Δεκέμβριο του 1968 που η Χρυσαυγή ήταν 1 έτους και 9 μηνών παρουσίασε συμπτώματα ραχίτιδας και νοσηλεύθηκε για μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο Stamberg της Γερμανίας. Μόλις έγινε εντελώς καλά και πήρε εξιτήριο, με οδηγία των γιατρών του Νοσοκομείου, μεταφέρθηκε από τους γονείς της, στην Κρήτη, λόγω καλύτερου κλίματος.

Επειδή έπρεπε να επιστρέψουν στη Γερμανία εμπιστεύτηκαν την ανατροφή του κοριτσιού τους, στην 56χρονη τότε μητέρα της Ελένης, τη Δοσία (σ.σ Θεοδοσία). Το Φεβρουάριο του 1969 η Χρυσαυγή παρουσίασε κοιλιακές διαταραχές, και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», της Αθήνας.

Όπως αναφέρει η Ελένη Κωνσταντάκη στην επιστολή της... «Οι γιατροί δεν επέτρεψαν στη μητέρα μου να μείνει πάνω από 3 ημέρες, γιατί ούτε επιτρεπόταν από τον κανονισμό του νοσοκομείου όπως έλεγαν, αλλά ούτε και ήταν απαραίτητο αφού δεν ήταν σοβαρή ασθένεια. Εξάλλου η μικρή θα έμενε «σε καλά χέρια», ισχυρίστηκαν.

Η Χρυσαυγή έμεινε στο Νοσοκομείο μόνη της και νοσηλεύτηκε περίπου 3 εβδομάδες. Η κατάσταση της υγείας της ολοένα και καλυτέρευε, όπως ενημέρωναν οι γιατροί τους συγγενείς μας στο χωριό, καθώς γνώριζαν ότι εμείς δουλεύαμε και μέναμε στην Γερμανία.

Την Τρίτη 4 Μαρτίου 1969 το πρωί επικοινώνησαν οι γιατροί με τους δικούς μου στο χωριό και τους ενημέρωσαν ότι η Χρυσαυγή είναι εντελώς καλά και θα έπρεπε να μεταβούν στην Αθήνα να την παραλάβουν.

Την Πέμπτη 6 Μαρτίου 1969 που έφτασαν στο νοσοκομείο, ο 30χρονος αδελφός μου, με τον 17χρονο τότε αδελφό του συζύγου μου για να την παραλάβουν, οι γιατροί τους είπαν ψυχρά ότι η Χρυσαυγή πέθανε.

Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η μητέρα... "Οι γιατροί αρχικά αρνήθηκαν κατηγορηματικά στους δικούς μου να την δουν νεκρή, και μετά δεν τους επέτρεψαν ούτε να μεταφερθεί και να ταφεί στην Κρήτη".

Οι υπεύθυνοι ως μοναδική λύση, τους πρόβαλλαν ένα γραφείο τελετών απέναντι από το νοσοκομείο, που θα αναλάμβανε την ταφή σε Νεκροταφείο εκεί κοντά. Έτσι και έγινε, το γραφείο μετέφερε την υποτιθέμενη σορό στο νεκροταφείο του Ζωγράφου και την έθαψαν βιαστικά και με απειλές στον παιδικό τάφο με αριθμό 37».

Στην επιστολή της η 68χρονη μητέρα εγείρει σειρά ερωτηματικών που τη βασανίζουν από τότε:

1. Ένα παιδί 2 χρονών και 19 ημερών μόνο του στο Νοσοκομείο.

2. Οι γιατροί γνώριζαν ότι οι γονείς είναι στο εξωτερικό και οι συγγενείς στην Κρήτη.

3. Γνώριζαν ότι κυοφορούσα το δεύτερο παιδί μου και δεν μπορούσα να ταξιδέψω εύκολα για την Ελλάδα στην κατάστασή μου, για να την προστατέψω.

4. Δεν επέτρεψαν να μείνει κανείς μαζί του βάση κανονισμού, ήταν λέει σε «καλά χέρια».

5. Μία ασθένεια που σπάνια φέρει θάνατο.

6. Μια γρήγορη και καλή ανάρρωση.

7. Ειδοποίηση από τους γιατρούς ότι είναι εντελώς καλά η Χρυσαυγή και έτοιμη για εξιτήριο.

8. Ένας αιφνίδιος ξαφνικός και απρόσμενος θάνατος.

9. Επιμονή γιατρών και γραφείου τελετών να μην ανοιχτεί το φέρετρο ούτε να ταφεί σε μέρος εκτός «ελέγχου» τους.

10. Συγγενείς άπειροι, αγράμματοι και απονήρευτοι όπως ήμαστε τότε όλοι μας.

11. Παράξενη και ύποπτη συμπεριφορά των γιατρών με απειλές, στηριζόμενοι στον φόβο των πολιτών από την τότε κυβερνούσα Δικτατορία.

12.Ένα Γραφείο Τελετών, δεξί χέρι των γιατρών με ίδια συμπεριφορά, απειλές και προφανώς μυστική συνεργασία.

13. Ένα πιστοποιητικό θανάτου που δεν μας δόθηκε ποτέ.

14. Μία ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου του Δήμου Αθηναίων, που δεν ξέραμε πού, πότε και από ποιον συντάχθηκε, χωρίς σφραγίδες με αταίριαστες ώρες έκδοσης και θανάτου.

15. Γραπτή επίσημη βεβαίωση του Νοσοκομείου «Αγλαΐα Κυριακού», ότι δεν έχει νοσηλευθεί ασθενής με τα στοιχεία ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ το έτος 1969.

16. Ένα φέρετρο σαν κουτί, καλά κλεισμένο που οι υπεύθυνοι εμπόδισαν να δούμε τι είχε μέσα.

17. Ένας κενός τάφος χωρίς ίχνη σκελετού, πιθανόν να έλιωσαν απάντησαν οι υπάλληλοι του νεκροταφείου γιατί ήταν 2 ετών.

18. Τέλος ένα παιδί που δεν το είδε κανείς μας νεκρό.

«Είμαι σίγουρη ότι ζει και την έδωσαν για υιοθεσία!

Αυτή είναι η ιστορία της Χρυσαυγής μου, η ιστορία του δικού μου Γολγοθά. Εξ όλων των προαναφερομένων τα οποία αποτελούν αδιάψευστα γεγονότα, κατοχυρωμένα με μαρτυρίες και ντοκουμέντα, είμαι σίγουρη ότι η Χρυσαυγή μου δόθηκε παράνομα σε θετούς γονείς, οι οποίοι αν την δήλωσαν ως δικό τους γέννημα, διαγράφοντας τα 2 έτη του και δηλώνοντάς το στις υπηρεσίες ως νεογέννητο, η Χρυσαυγή μου δεν γνωρίζει την πραγματική της ηλικία που είναι σήμερα 46 ετών, αλλά πιθανών να φαίνεται σε επίσημα έγγραφα 43 με 44 ετών περίπου ανάλογα το πότε την δήλωσαν.

Γι' αυτό με βοηθό το Θεό και με εγγυητή το μητρικό μου ένστικτο, που μου φωνάζει ότι το παιδί μου ζει και υπάρχει, απευθύνομαι σε σένα αναγνώστη, αν μπορείς να με βοηθήσεις, αν τυγχάνει να είσαι κρατικός λειτουργός με κρατική εξουσία, αν μπορείς το παρόν να το αναρτήσεις σε blogg rκαι σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης Facebook, Twitter κλπ ή αν μπορείς το παρόν να το διαβιβάσεις, αν ξέρεις με κάποιο τρόπο να την αναζητήσεις, αν έχεις σχετικές γνωριμίες, αν κατέχεις κάποια θέση ή αξίωμα, αν κάτι γνωρίζεις, αν είσαι κορίτσι υιοθετημένο και βλέπεις κοινά στοιχεία, αν είσαι η ίδια η Χρυσαυγή μου, που σίγουρα σου άλλαξαν το όνομα, επικοινώνησε μαζί μας, εγώ δεν θέλω να τιμωρηθεί κανείς, δεν με ενδιαφέρει η εκδίκηση, το μόνο που θέλω είναι να αγκαλιάσω την Χρυσαυγή μου, το παιδί που στερήθηκα 44 ολόκληρα χρόνια.

Με αληθινή αγάπη, εκτίμηση και με πόνο ψυχής.

Η μητέρα της Ελένη"

H οικογένεια δίνει στη δημοσιότητα όλα της τα στοιχεία

Διεύθυνση:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ

ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΤΚ:74061

email: konstantakisantonis@hotmail.com