Θετικά χαρακτηριστικά του παιδιού

Αρκετά συχνά ακούω από γονείς να ρωτάνε για το ποια είναι τα θετικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να αναπτύξει το παιδί τους. Η απάντηση είναι πως το κάθε παιδί έχει θετικά χαρακτηριστικά και πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για το πως θα τα αποκτήσουν ή ποια πρέπει να είναι αυτά, καθώς το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Αν λοιπόν επαναδιατυπώσουμε την ερώτηση, ποια είναι κάποια από τα πιο συχνά θετικά χαρακτηριστικά ενός παιδιού, μπορούμε να μιλήσουμε για τα παρακάτω:

Υπευθυνότητα: Θα ξεκινήσω μιλώντας για την ανάληψη της ευθύνης, καθώς σύμφωνα με τα τελευταία άσχημα συμβάντα με τα τρένα στα Τέμπη, η ανάληψη της ευθύνης είναι αυτή που …πληγώνει αλλά και σκοτώνει όταν την πετάει ο ένας στον άλλον σα να παίζει …μπάλα. Γονιέ, είναι δική σου υποχρέωση να μάθεις στο παιδί σου να είναι υπεύθυνο και να αναλαμβάνει την ευθύνη του ακόμα και αν έχει συνέπειες.

Φυσικά για να του το μάθεις, θα πρέπει να το δείξεις εσύ μέσα από την δική σου συμπεριφορά. Αν δεν αγκαλιάζεις εσύ τις ευθύνες σου και τις …πετάς στους άλλους, λυπάμαι, αλλά το ίδιο θα μάθεις και στο παιδί σου! Μία δεύτερη σημαντική παρατήρηση είναι πως θα δείξεις στο παιδί σου πως το αποδέχεσαι – ότι και όπως και να είναι, ότι και να κάνει – για να μπορεί να σου μιλήσει χωρίς να φοβάται πως θα το κρίνεις αυστηρά ή θα το τιμωρήσεις. Δώσε του την ευκαιρία ακόμα και λάθος να κάνει, να μάθει μέσα από αυτά – κάτι απόλυτα φυσιολογικό ή μήπως εσύ δεν κάνεις λάθη στη ζωή σου;

Οριοθέτηση: Πόσο σημαντικό είναι το όριο, πόση ασφάλεια και σιγουριά δίνει σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους και πόσο αυξάνει έννοιες όπως αυτοσεβασμός και αλληλοσεβασμός. Αν το παιδί δεν έχει όρια, να ξέρετε ότι νιώθει μεγάλη ανασφάλεια και πολλές φορές το βλέπουμε να προκαλεί για να του βάλετε όρια. Φανταστείτε λοιπόν πως θα επιβιώσει αύριο ως ενήλικας αν δεν μάθει να οριοθετείται αλλά να παραβιάζει τα όρια, πόσα προβλήματα θα έχει.

Ηθική: Με την λέξη ηθική δεν αναφέρομαι στον πουριτανισμό και στον συντηρητισμό. Αντίθετα, αναφέρομαι σε αξίες και κώδικες που δίνουν τη δική μας προσωπική πινελιά στην διαδρομή της ζωής μας και εξασφαλίζουν την αρμονική πορεία μας.

Ενσυναίσθηση: πόσο μεγάλη λέξη, πόσο βαθύ το νόημά της και πόσο δύσκολο είναι να συναισθάνομαι τους άλλους. Φυσικά για να αναπτυχθεί η ενσυναίσθηση, χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις, όπως μία καλή σχέση ανάμεσα στο γονιό και στο παιδί αλλά και νοητικές ικανότητες που αναπτύσσονται στη διαδικασία της ψυχολογικής εξέλιξης του παιδιού γύρω από την αντίληψη και την κατανόηση του «πως νιώθει ο άλλος» αλλά και το ίδιο το παιδί.

Πώς θα τα βοηθήσετε να αποκτήσουν όλα τα παραπάνω;

Τα παιδιά σας αντιγράφουν και σας μιμούνται. Αν λοιπόν εσείς τηρείται όλα τα παραπάνω, τα παιδιά θα μάθουν μέσα από την δική σας συμπεριφορά να εκτιμούν, να συναισθάνονται, να οριοθετούνται, να αναλαμβάνουν την ευθύνη τους, να σέβονται, αλλά και να έχουν παράλληλα μία καλή εικόνα εαυτού και αυτοεκτίμηση. Αν παίρνουν λάθος παραδείγματα από εσάς, είναι εύκολα κατανοητή η πορεία τους…

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας