Μαντώ Γαστεράτου: «Όταν είστε με αγαπημένα πρόσωπα πόσο εκεί είστε;»

Η Μαντώ Γαστεράτου πριν μερικές ημέρες έκανε μια ακόμα ανάρτηση από αυτές που αρέσουν στους followers της.

Ανήκουν στην κατηγορία « Instagram Vs Reality» που έχει καθιερώσει λέγοντας αλήθειες που συνήθως αποκρύπτονται ή καμουφλάρονται επιμελώς στα social media.

H νέα της ανάρτηση

Αφορμή για το συγκεκριμένο ποστ ήταν μερικές φωτογραφίες που τράβηξε μια φίλη της που την επισκέφτηκε στο σπίτι. Η παρουσιάστρια είναι μαζί με τα παιδιά και παράλληλα χαζεύει στο κινητό.

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες να τι διαπίστωσε:

«INSTAGRAM VS REALITY

Instagram

Οι βόλτες τα Σαββατοκύριακα με γεμίζουν χαρά και πληρότητα, είναι η τέλεια ευκαιρία για ουσιαστική σύνδεση και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά!

Reality

... γιατί σε αντίθεση με τις καθημερινές το μυαλό τρέχει σε υποχρεώσεις, άγχος, αγωνίες, ανόητο σερφάρισμα στο διαδίκτυο και χίλιες δύο ασχολίες που στερούν τις μικρές καθημερινές απολαύσεις.

Γιατί ναι απόλαυση είναι για μένα να βλέπω τα μικρά μου Χαρούμενα! Θέλω να τα βλέπω να παίζουν και να μεγαλώνουν, να μαθαίνουν και να δημιουργούν! Τα βλέπω όμως όταν είμαι παρούσα-απούσα την ώρα που καθόμαστε για να παίξουμε στο πάτωμα;

Χτες ήρθε στο σπίτι μια φίλη και μας τράβηξε μερικές φωτογραφίες. Διαπίστωσα σε 2-3 από αυτές ότι "απουσίαζε το Εγώ μου". Έπειτα αναρωτήθηκα: Πώς θέλω να αυτοπροσδιοριζομαι ως αγαπητικό ον ή αρκετά καλή μητέρα όταν χάνω στιγμές τις καθημερινότητας και του ποιοτικού μας χρόνου; ‘Oταν βρίσκομαι και δεν βρίσκομαι στο παρόν;

Κοιτώντας την πέμπτη φωτογραφία, στο μυαλό μου ήρθε η παρατήρηση που έκανα πριν από μερικές ημέρες, όταν βρέθηκα σε ένα φιλικό τραπέζι και ανακάλυψα ότι μόνο το σώμα μας βρισκόταν εκεί. Σήκωσα το κεφάλι μου από την οθόνη του κινητό μου και αφού τσέκαρα το τελευταίο feed στο insta διαπίστωσα πως όλοι "απουσιάζαμε" από το "εκεί και το μαζί". Κοιτούσαμε όλοι τις οθόνες των κινητών μας και βιώναμε μοναχικά την προγραμματισμένη μας συνάντηση.

Πόσες φορές σας έχει τύχει να βγείτε έξω για ένα καφέ και σε στιγμές παύσης να κοιτάξετε τα κινητά; πόσοι τριγύρω σας κάνουν το ίδιο; Παρατηρήστε αυτό έστω για μια φορά και σκεφτείτε πόσες στιγμές της ύπαρξης μας αντικαθιστούμε με την εικονικότητα.

Πονάει κάθε φορά που το σκέφτομαι, όμως η αποδοχή της μειονεξίας μου, της ευαλωτοτητας μου και της αδυναμίας μου να απεξαρτηθώ από τον εικονικό κόσμο, γίνεται πιο εύκαμπτη όταν έχω συνειδητότητα της κατάστασης μου.

Εσείς όταν είστε με αγαπημένα πρόσωπα πόσο εκεί είστε; Και αν δεν είστε, είστε σε θέση να το αναγνωρίσετε ότι συμβαίνει σε εσάς ή στους άλλους;
Καλημέρα ❤»