Ανάσταση Χριστού, Ανάσταση ψυχών, Ανάσταση Ελλήνων

Μετά την επέλαση των «βαρβάρων» δανειστών, η Ελλάδα βιώνει τον απέραντο πόνο του θανάτου για τους χιλιάδες ανθρώπους που έθεσαν τέλος στη ζωή τους, για εκείνους που έμειναν άστεγοι, για τα παιδιά που λιποθυμούν από ασιτία, για τους γονείς και τους παππούδες μας που υποχρεώθηκαν σε έναν καθημερινό Γολγοθά.

Οι Έλληνες , εν καιρώ δήθεν ειρήνης και μετά από μια περίοδο επίπλαστης ευδαιμονίας που δόλια επιβλήθηκε, αγωνίζονται να επιβιώσουν κάτω από τις άθλιες συνθήκες σκληρής οικονομικής υποταγής και διατεταγμένης εξαθλίωσης που επέβαλαν η γερμανική ηγεμονία και οι διεθνείς τοκογλύφοι.

Η Ελλάδα διαπομπεύεται ταπεινωμένη, αλώνεται από συστημικές συντεχνίες που έσπειραν «καρκινώματα» και «αποστήματα», υπομένει δίχως καμιά πλέον αντίσταση τη «Σταύρωσή» της.

Η απαισιοδοξία και η επιβεβλημένη μιζέρια από τα ιερατεία του τραπεζικού και γραφειοκρατικού κατεστημένου εδραίωσαν τον σκοταδισμό, οδήγησαν τη χώρα δέσμια στην ισχύ της βαρβαρότητας.

Όμως η απόγνωση και η απελπισία δεν ταιριάζει στους Ορθοδόξους, δεν ταιριάζει στους Έλληνες. Ο Θεός μας, ως Θεός των δυνάμεων και της αγάπης, νίκησε τον πιο μεγάλο εχθρό, το θάνατο, κι έτσι τίποτα πλέον δεν είναι και για μας, τα «τέκνα της Αναστάσεως», αδύνατο!

Η Ανάσταση του Θεανθρώπου συμβολίζει τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή, και κατ' επέκταση την ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης. Σημαίνει και ενισχύει την ελπίδα για την ανθρώπινη Θέωση, καθώς μέσω της Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Ο Χριστός άνοιξε τις πύλες του Άδη, αναστήθηκε και μαζί Του ανέστησε τον άνθρωπο. Νίκησε το Θάνατο και τη φθορά της φύσης τη μετάλλαξε σε αφθαρσία. Μέσω της θυσίας Του, μας έδειξε το δρόμο για την αθανασία, για την ελευθερία του Πνεύματος.

Δεν υπάρχει πλέον αφανισμός της υπάρξεως, γιατί ο Λόγος του Χριστού είναι το άσβεστο Φως που φωτίζει τους αγώνες των ανθρώπων για Ελευθερία και δικαιοσύνη.

Η ταπείνωση του Κυρίου, δεν ήταν υποταγή στην εξουσία, αλλά η υπέρταση Θυσία για την Αλήθεια και το Δίκαιο.

Η ύπαρξη του Έλληνα είναι συνυφασμένη με την αέναη μάχη του Φωτός ενάντια στο σκότος. Οι αρετές του ανθρωπισμού, της δικαιοσύνης και της Ελευθερίας ζυμώθηκαν με το αίμα του Γένους για να κρατηθούν ζωντανές.

Ο Κύριός μας είναι Κύριος της ζωής και του θανάτου. Επομένως, ό,τι και να είμαστε, όσο και η αδυναμία και η αμαρτία και οι κάθε είδους ψυχικές αδυναμίες να μάς ταλαιπωρούν και κάποτε να μάς κυριεύουν, μπορούμε, εφόσον θέλουμε, να λυτρωθούμε!

«Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν», ψάλλεται το βράδυ της Αναστάσεως στις εκκλησίες όλης της χώρας.

Ας αφήσουμε το Άγιο Φως να γίνει η φλόγα που θα ανάψει στην ηρωική ελληνική ψυχή και θα ορθώσει φραγμό στην κυριαρχία του σκότους. Ας επιτρέψουμε να γίνει ο φάρος που θα λάμψει στις ψυχές μας.

Ας βιώσουμε εν πλήρει συνειδήσει την Ανάσταση του Θεανθρώπου. Ας επιλέξουμε το δρόμο που Εκείνος βάδισε, ως δρόμο για την αυτεγερσία απέναντι στους προσωπικούς μας δαίμονες, για την ατομική Ανάσταση με σκοπό την Εθνεγερσία. Ας Αναστήσουμε λοιπόν την Ελλάδα, για να διώξουμε τους εχθρούς και τους Ανθέλληνες.

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!